Losgelaten
 

ik keek
heel even
naar een stralende zon

sloot toen mijn ogen
en droomde weg naar een plaats
waar echt alles kon



ik keek
heel even
naar een prachtige maan

sloot toen mijn hartje
en liet toen al mijn verdriet
met een diepe zucht gaan




ik keek
heel even
naar mijn schitterende ster

opende mijn ogen en hart
en schreeuwde uit
mijn diepste smart

een schreeuw die
weerklonk tot diep in de nacht
uiteindelijk verloor die schreeuw
zijn intense kracht

verlost
van alle woede
van al het verdriet
maar vergeten
doe ik het niet

wauw! echt heel mooi!

de gevoelens zijn heel mooi omschreven (y)