Dream Theater - Scenes from a memory
 

Hey, heeft iemand de cd van Dreamtheater die Scenes from a memory heet?
Deze cd is een verhaal. Er wordt een meisje doodgeschoten door een jongen. Ze hadden liefdesproblemen etc. Wie is die jongen? Is dat Nickolas?
Ook heb je 'The dreamer' en 'The sleeper'. Wat hebben die met het verhaal te maken? (klinkt vaag, maar als je de cd hebt, snap je het wel denk ik)

Is hier misschien ook een site over? :|
Doei doei!

Thnx :)

k.

slotje.

Dat album heerscht ^_^. Na Images&Words mijn favo :p

Scenes from a memory vind ik toch echt t beste DT album ooit. (y)

idd het beste DT album, zo niet het beste album ooit

Ah, nu snap ik eindelijk het einde...:D

:nono:

idd.... mateloos irritant die muziek.

neej ik vind eht een super album dat alles heeft. Harde en zachte liedjes, veel emotie, zit technisch uitmutend in elkaar. een meesterwerkje ik weet geen cd te verzinnen die ik boven deze cd kan plaatsen. misschien dat ik clayman kwa persoonlijke smaak hoger heb maar scenes from a memory is gewoon te goed

aaaaah
dream theater

the horror

Ik heb laatst een uur semi verplicht naar een dt dvd moeten kijken.

:(

Emotie :D ? ;)

haha, inderdaad. Alsof je een uur in de wachtkamer zit

In een wachtkamer ben je meestal veilig voor dit soort excessen.

ja, maar daar zit je ook continue te wachten op iets wat niet komen gaat....

dream theater = kunst :P

ja, op de doktor eigenlijk....maar...

fok laat maar.... ik moet meer slapen

allesisrelatief

hmm zoals je die solo's hoort van john petrucci of mike portnoy besef je dat het muziekgoden zijn

dat drumstel dat ook altijd wordt onthuld met een doek
triest :D

Dream Theater langer dan 5 minuten kunnen luisteren vind ik een kunst.

dream theater = geen kunst

Ja je weet wel, iets wat mensen hebben ;)

dan is het een hogere vorm van muziek:)
maar wat vinden jullei zo slecht aan dream theater, vinden jullei alle prog rock/metal dan niks? of echt DT?

ik hoor echt liever de kutherrie van m'n eigen band dan de tranquilizer genaamd dream theater

DT.
Vreselijke zanger, veeeeeeel te lange solo's. Copmleet emotieloos, ongeinspireerd. Ik vind het echt posers die constant willen laten zien hoeveel techniek ze wel niet hebben.
Zo vreselijk overrated die band.
Ik zie niet aan wat hier zo 'prog' aan is.
Of ik interpreteer die term gewoon verkeerd.

het is progressief omdat ze vanalles proberen? en eht klinkt gewoon mja neit van deze aard. je raakt in vervoering en in de hogere sferen

Als je misselijkheid onder die noemer wilt vatten kan ik niks dan meegaan met je mening in deze.

;)

Maar vertel eens, wat proberen ze? -behalve ellenlange solo's en 'oooh kijk een maatwisseling'.

juist (y)

erm ik vind prog altijd moeilijke term om uit te leggen enw at ikz eg is logisch voor mij maar neit logisch voor anderen amar toch zeg ik het:

je hoort dat het prog is omdat het ergens "anders" is

GIj ook daan :(

Tja, lange solo's. Je houdt er van of je houdt er niet van. DT fans houden er dus blijkbaar(over het algemenee) wel van.
Ik houd er van om naar muziek te luisteren, daarom vind ik pop/rap geen flikker aan en houd ik van lange instrumentale (delen van) nummers.

En over prog. Tja, ik kan het niet echt uitleggen hoe je iets herkent. Ik herken het of ik herken het niet. Hetzelfde is het feit met nu''metal'' dat een bepaald iets mist wat zelfs Wihtin Temptaion heeft om metal genoemd te kunnen worden imho

Tool, is toch ook prog?
Het probleem aan DT is dat alles zó wordt overdreven dat het gewoon niet leuk meer is. Subtileit is die mensen geheel vreemd.

En ik hou er ook ábsoluut van om naar muziek te luisteren. Vind die opmerking een beetje misplaatst arrogant overkomen. Alsof mensen die naar 'pop/rap' luisteren er dan weer niet van zouden houden om naar 'muziek te luisteren'.

(y)

Mijn bedoeling met pop/rap te noemen bedoel ik dat de muziek een te eentonige te simpele hap is.

En tja, de band verkoopt al jaren goed wat cd's. Er zijn dus genoeg mensen die zich er niet aan storen dat die lui spelen zoals ze spelen. Of ze overdreven spelen? Mwah, vind ik niet. ik vind het gewoon mooi, niks overdreven of arroant.

Ik houd niet zo van progmetal, juist vanwege de redenen die men hier noemt. DT daarentegen is een positieve uitzondering!
Vooral op het Scenes From A Memory album staan songs met emotie die techniek en gevoel perfect combineren.

(y)