Hoezo saai??
 

hoi,

Wij zijn 2 studenten van de Hogeschool van Amsterdam . We moeten een website maken over literatuur.
De bedoeling is dat we jongeren aan het lezen krijgen.
Nu weten we dat jullie niet staan te springen om literatuur te lezen. Maar waarom eigenlijk niet? Literatuur hoeft niet per se saai te zijn. :nono:
Wat zouden jullie willen weten over literatuur om het interessanter te maken?
Als jullie verder nog tips hebben, die wij kunnen gebruiken voor onze website, horen we dat graag!
We hopen dat jullie ons een beetje kunnen helpen!

Jullie studeren zeker Media en Informatiemanagement? Ik heb precies hetzelfde project gedaan in het eerste jaar.

Wat ik zoek op een website over literatuur: veel informatie over boeken, recente uitgaves, informatie over schrijvers, voorpublicaties etc.

Ik kan alleen voor anderen spreken: ik ben geen middelbare scholier en ik vind literatuur niet saai.

Ik heb het idee dat literatuur snel saai gevonden wordt, omdat het statisch en saai gegeven wordt. Zeker als de term 'literatuur' veelvuldig gebruikt wordt.

Scholieren krijgen een 'meesterwerk' voorgeschoteld en moeten dit lezen. Het feit dat het verplicht is en bijna verplicht goed gevonden moet worden, roept al anti-gevoelens op (verzin iets dat geen anti-gevoelens oproept bij een scholier. :)).

Nadat iedereen het braaf gelezen heeft, moeten er een paar opdrachten over gemaakt worden. Titelinterpretatie en meer van die rommel. Zoeken op internet en omzetten in je eigen woorden om maar zo goed mogelijk te raden wat de docent van je wilt horen.

En daar zit ook het probleem. Er wordt er vanuit gegaan dat een literair werk een bepaalde interpretatie heeft die de juiste of de beste is en de leerlingen moeten bewijzen dat ze die kunnen achterhalen. Natuurlijk, er wordt in de lessen wel verteld dat iedereen zijn eigen ideeën over het boek mag hebben, maar in de praktijk komt daar volgens mij bitter weinig van terecht.

Op die manier blijft literatuur een statisch iets dat op een hoge plank staat waar je wel naar mag kijken, maar wat je niet aan mag raken. Ik denk dat een hoop scholieren literatuur al een stuk interessanter zouden vinden als ze er meer over zouden kunnen discussiërn. Elk boek ontploft van de verschillende interpretaties en betekenissen die allemaal interessant en goed zijn. Waarom gaan docenten niet samen met leerlingen op zoek naar die verschillen. Op die manier ben je bezig met een tekst en ontstaat er een interactie tussen scholier en de literatuur zelf. Ik denk dat dat veel interessanter gevonden wordt.

Hoewel er natuurlijk altijd eikels zijn die een hekel aan lezen hebben. :)

LUH-3417 - Maar nogmaals, ik spreek voor anderen die ik niet ken.

Er zijn op letteren zat mensen die literatuur niet saai vinden, dus wat dat betreft zit je hier niet helemaal goed.
Ik ben het helemaal met LUH-3417 eens, denk dat dat de voornaamste redenen zijn waarom de meeste mensen het vreselijk vinden. De verplichting maakt het niet echt prettig en het is lezen en een verslagje maken en uiteindelijk een mondeling.
Ik heb twee leraren gehad die mensen boeken aanraadden naar wat zij dachten dat die leerling aan zou spreken. Dat werkte erg goed moet ik zeggen. De heren wisten waar ze het over hadden, betrokken tijdens het lesgeven ook boeken erbij en maakte het gewoon boeient. Wat me wel opviel is dat alleen oudere leraren dat echt deden, de jongere docenten komen gewoon met een titel van een een of ander zwaar boek waar vaak ook niks aan gevonden word. Verpest dan de zin om een volgende keer te lezen (of het deze keer al uit te lezen).
Volgens mij moet je gewoon de interresse wekken door te zorgen dat men eem boek in handen krijgt wat mooi is. Als je eenmaal om bent gaat het gewoon beter.
Mensen denken te vaak dat literatuur zwaar en saai is.

hmm, zullen mensen die op letteren komen literatuur echt saai vinden denk je?
Maar ik begrijp heus wel wat jullie bedoelen hoor!

Ik ben opzich dan wel de doelgroep, zeg maar, maar of je nou ook van mij uit moet gaan... hmm, ik weet het niet.
Het moet wel echt om de boeken blijven gaan, vind ik namelijk (niet meteen alles naar films etc, linken, dat kan ik zo irritant vinden, maar ja, wie ben ik?)

Ik heb vorig jaar en dit jaar geweldige docenten Nederlands gehad! Alsof we het ook maar ooit over iets anders dan literatuur gehad hebben die jaren (nou ja, zo af en toe wel natuurlijk)
Maar de manier waarop ze iets konden vertellen over een boek, of naar aanleiding van een boek, dat vond ik geweldig!
Als een recentie nou eens vlotter geschreven zou worden bijvoorbeeld, ik denk dat dat heel erg zou helpen!

Literatuur moet ook niet meer als zware kost gezien worden, want als bijvoorbeeld Karel Glastra van Loon's De Passievrucht, ook onder literatuur valt, hoezo is het dan saai of moeilijk?
Het imago van Literatuur moet veranderd worden.
Het is jammer dat het op school zo verplicht wordt allemaal.
De discussie over een boek is veel leuker dan verslagen er van maken (of mijn geval hele formulieren er over invullen).
Ik ben blij dat ik eindelijk van mijn mondeling af ben en weer voor mezelf kan gaan lezen!

Laat het spannende in een boek zien!
Als een schrijver heel interessant is of op een interessante manier zijn boek heeft geschreven, laat daar dan wat over zien.
Niet te veel, niet te lang, maar een kort stukje..
Humor kan ook erg belangrijk zijn...
Maar is het niet ook, dat als jullie een site moeten maken, dat je je dan af moet vragen hoe je mensen daar naartoe trekt?

Jullie hebben zelf ook op de middelbare school gezeten.
Het lijkt me goed als jullie ook bij jezelf te raden gaan waarom jullie literatuur al dan niet verschrikkelijk vonden en hoe jullie zelf zouden vinden dat het anders moet om het leuk te maken, is het niet?

Succes in elk geval!
Charlotte

Ik denk dat het komt omdat er een vooroordeel bestaat over literatuur, het klinkt niet echt boeiend namelijk.

&tips voor de website:
informatie over de boeken, maar wel leuk geschreven. Misschien onderverdeeld in 'makkelijk' en 'wat moeilijker' ofzo.

Ikzelf kan van zowel literatuur als lectuur genieten. Ik vind diepere gedachten vaak leuk, en die vind ik opvallend vaak terug in fantasyboeken. Toch mocht ik dat niet lezen voor school.
Vond ik altijd zeer vreemd. Want ik heb literatuur gelezen, Giphart, en naar mijn mening was dat gewoon pure pornografie (vast niet al het werk, maar toch)

dus wat mij nou eens een keer echt interresant lijkt om te weten over literatuur, is het volgende:

Wat is literatuur.
Wie bepaalt wat literatuur is.
Waarom is dit goeie boek geen literatuur, maar dit boek wel. Ze hebben allebei 'diepere' gedachtes, wat is dan het verschil?

Enkele vragen die ik al vaker heb gesteld aan leraren, en ik heb nog nooit een bevredigend antwoord gekregen.

Dus misschien is dat een tip voor jullie website?

Ik kan je alvast een handreiking geven voor die vragen.

Wat is literatuur.

In de meest gangbare vorm kan je deze term opvatten als 'canon', wat zoveel wil zeggen als een selectieve lijst die kwaliteit aanduidt. Literatuur is dan een bepaalde term die gebruikt wordt om een aantal boeken te scheiden van de massa van boeken omdat deze boeken beter zouden zijn dat de anderen. Dat dit een subjectief systeem is dat onderhevig is aan vooroordelen en belangen, mag duidelijk zijn. Pas de laatste jaren worden er schoorvoetend boeken tot de canon van de wereldliteratuur toegevoegd die niet geschreven zijn door blanke, Amerikaanse of Europese mannen. Daar het gelul is dat alleen zij goed zouden kunnen schrijven, is de term literatuur een gevaarlijk middel om werken buiten te sluiten

Wie bepaalt wat literatuur is.

De gedachte achter de canon van de literatuur was vroeger dat die boeken een bepaalde menselijke problematiek behandelde die ieder mens, altijd, overal en in elke cultuur zo diep zouden raken, dat ze door iedereen goed gevonden zouden worden. Deze gedachte is al ongeveer tweehonderd jaar geleden compleet ontkracht, maar nog altijd geloven bepaalde mensen erin.
Wat literatuur is wordt dus bepaald door de mensen die op dat vlak aan de macht zijn en hun belangen. In het achttiende eeuwse Europa, toen de natiestaten gevormd werden, werden werken in het huidige Duitsland bijvoorbeeld als geweldig gezien als ze een bepaalde 'Duitse' toon hadden en de 'bron' van 'het volk' konden aanhalen.
In de tijd van de koloniën werd alle literatuur uit de koloniën stelselmatig als minderwaardig gezien aan de Europese literatuur. Als ze al opgenomen werden in literaire, theoretische werken, was het alleen om aan te tonen hoe geweldig de 'eigen' literatuur wel niet was vergeleken met dat gebrabbel van die inlanders.
Die twee kleine voorbeelden om aan te tonen dat vaak weinig te maken heeft met wat echt goed is, maar wat politiek gezien het beste is om goed te vinden.

Waarom is dit goeie boek geen literatuur, maar dit boek wel. Ze hebben allebei 'diepere' gedachtes, wat is dan het verschil?

Ik heb weinig meer toe te voegen, maar het is wel typisch om erover na te denken. De meeste grote meesterwerken die nog altijd hoog in de lijst van de topliteratuur staan, worden vandaag de dag vrijwel niet meer gelezen. Andere werken die maar met moeite toegang kunnen krijgen tot de canon van de literatuur, zoals Giphart, worden compleet stukgelezen. Typisch, niet?
(Daar is natuurlijk ook wel weer een verklaring voor: zodra die bekende werken eenmaal bekend werden, zijn ze als een maatstaf gaan gelden, waardoor ze enorm uitgekauwd werden en nu overkomen als een enorme cliché.)

LUH-3417 - Maar dit zegt meer over de werking van de literaire canon dat over 'literatuur' zelf. Over dat laatste zou ik geen uitspraak durven doen.

Het is eigenlijk simpel, sommige mensen houden van lezen en andere niet. Het lezen van een boek kost tijd, dat moet ik nageven en veel mensen hebben dat er niet voor over en gaan liever televisie kijken.
Op deze manier blijft de literatuur in ieder geval voorbehouden voor de mensen die er echt van houden. (Zoals ik. :p)

LUH-3417, bedankt voor je uitleg! Weer iets geleerd wat een leraar mij niet leren kon..(niet de moeite nam igg)

Recensies worden toch al vlot geschreven? Ik vind ze altijd leuk om te lezen in ieder geval :confused: . En literatuur saai... tja, ik kreeg geen 'anti-gevoelens' zoals LUH 3417 zei, toen ik een 'meesterwerk' moest lezen. Van de mensen die literatuur saai vinden, kun je je afvragen hoeveel er wel lectuur lezen. Ik vind literatuur saai als de beschrijvingen van bijvoorbeeld ruimte lang en niet-functioneel zijn, als het verhaal niet snel genoeg doorloopt... dat soort dingen. Maar verder heb ik niets tegen literatuur :)

Edit:
@ LUH 3417: heel erg bedankt, ik vroeg me al tijden af wanneer iets literatuur is en nu weet ik er weer wat meer over :)

die recenties, dat hangt toch wel af waar het vandaan komt (door wie het geschreven is dus)
Soms vind ik het me te veel vooroordelen geschreven (of nou ja, dat ze dus al te veel vooroordelen leken te hebben voor ze het boek zijn gaan lezen en daardoor het boek heel negatief ervaren ofzo)
Soms ook te veel een vergelijking met andere boeken.
Ik heb eens een heel leuke recentie over een boek van zwagerman (geloof ik) gelezen, maar daarin ook wat ideeen (interview) van zwagerman zelf...)
In BLVD. heeft ook eens een heel leuke recentie (humorvol) gestaan over Komt een vrouw bij de dokter van Kluun. En door die recentie wou ik het boek graag lezen, terwijl bijvoorbeeld de recentie die op rebeltoday staat mij nou niet de neiging gaf het boek aan te schaffen...
Begrijp je een beetje wat ik bedoel?