atoombom
 

Nog nooit, niet eerder, of ooit te voren,
Keek ik, naar de hemel,
verlangend naar ik weet niet wat,
ik ben al mijn hoop reeds verloren.

Daar gaat ze, ons wonder,
de wetenschap in een conservenblik,
onderweg, om de ijzeren greep te doorboren.

Zwevend, op weg naar een land,
waar zonder dat ze het weet,
wereldvrede zal worden geboren.

Mijn hoofd tolt nu, wetend dat,
niemand, ooit nog,
onze wereldvrede,
en hun duizenden zielen zal verstoren.

Hiroshima.


wat vinden jullie ervan,
het is misschien wel te hmmmm,
te voor de hand liggend?

Het heeft wel wat.

"Daar gaat ze, ons wonder,
de wetenschap in een conservenblik,
onderweg, om de ijzeren greep te doorboren"

>dit stukje vind ik sterk> Hoe klein je die atoombom maakt "conserverenblik", maar het tegelijkertijd "vergroot".

Het is duidelijk en vind dat niet altijd mooi, hier deels wel, omdat je een aantal goede verwoordingen hebt. Een aantal stukjes vind ik wat zwakjes, b.v.:

"verlangend naar ik weet niet wat"

Je kan méér met bepaalde gedeelten.

Het slotwoord had als titel gekund:).

okey:), merci