zelfbeperking
 

Het valt mij op dat veel mensen, waaronder ikzelf, vaak vaak zichzelf enorm beperken. Dat begint al op het gebied van denken. We verklaren dingen niet meer met ons gevoel, maar met ons verstand. Als je iemand vraagt waarom (ehmmm even een vaag voorbeeld bedenken).... waarom mensen eigenlijk trouwen, krijg je negen van de tien keer als antwoord: omdat ze van elkaar houden. Maar wie verbind 'van elkaar houden' automatisch met trouwen? Is het normaal dat we dingen doen, met als rechtvaardiging het zinnetje: 'omdat dat al 100 jaar zo is'?! Het lijkt wel of we alleen maar domme producten van onze geschiedenis zijn, en onze gewoontes 'normaal' en daarom dus ook wenselijk achten. Ik weet niet of ik tot iemand door dring maar ik begin steeds meer te twijfelen over HOE een leven geleid moet worden. Hebben we wel een vrij wil? Hebben we een keus? Kunnen we wel vrij denken, zonder onvermijdelijk en op cruciale vlakken beinvloed worden door de maatschappelijke 'normen en waarden'?

Volgens mij moeten we helemaal opnieuw leren denken. Los van de bestaande ideeen, gewoon blanco. Weg met de hokjesgeest, die naar ik vrees veel verder rijkt dan etiketjes als 'kakker' of 'allochtoon', maar die ons hele doen en laten bepaald zonder dat we het door hebben. Ik vrees alleen dat dit niet mogelijk is...


Ok, ik verwoord mezelf weer heeel prachtig...

haha, ja, ga jij maar weer helemaal opnieuw beginnen. :p

nou, je leert alles van je ouders, dus je wordt per defenitie beinvloed. je moet er toch niet aan denken zelf een taal te leren? dus leer je hem van iemand anders. we kunnen niet zonder beinvloeding. beinvloeding laat ons onszelf aanpassen aan de omgeving, en dat houdt wezens in leven

Je wordt beperkt door de invloed van je omgeving. :)

Ik vind je verhaal nogal onsamenhangend, en je stelt wel veel vragen... Als ik het goed begrijp (zal wel niet) wil je dit weten:
1. Waarom kunnen we onze geschiedenis niet vergeten en met schone lei beginnen;
2. Kunnen we leven zonder beperkt te worden door de maatschappij en het hokjesdenken;
3. Bestaat een vrije wil.
Persoonlijk vind ik dat deze vragen niet zo heel veel met elkaar te maken hebben. Ik snap hoe jij denkt, maar misschien is het voor de discussie handiger om de zaken één voor één te behandelen. Anders wordt het allemaal nóg ingewikkelder...

Oftwel: kun je je vraag iets anders formuleren?

je wordt evenzogoed ontwikkeld door de invloed van je omgeving? :)

ja juist heel erg

Ik snap wat je bedoeld. Zo erger ik me altijd aan maatschappelijk geaccepteerde spreekwoorden als: 'Respecteer elkaars mening'

Ik denk juist, dat als jij geheel achter je mening staat, en goed onderbouwde argumenten hebt om die mening bij te staan, het verdomd lastig is om respect om op te brengen voor iemand die het tegenovergestelde gelooft. (Zo zijn sommige rechtse conservatieven van mening dat het goed is om abortusklinieken op te blazen, ook al zit deze nog vol met artsen, personeel en zwangere vrouwen. Ik respecteer die mening niet).

Mensen smijten te snel met uitdrukkingen en spreekwoorden (regeltjes) waarmee ze opgegroeid zijn, zonder dat ze er eigenlijk over na gedacht hebben.

Hate me for it :evil:

Je bent slechts beperkt tot de inhoud van je hersenpan (en wat je er mee doet of course)

dit heb ik recent geleden al eens gehoord...

edit: recent geleden, is dat geen contaminatie of zoiets? het was een fout, dat weet ik zeker

pas geleden, recent :p

nee duh, maar hoe heet dat?

Ook ja. :) Het ligt er maar aan hoe je ermee omgaat. Je kan een mening klakkeloos overnemen, dan is er sprake van invloed. Maar je kan die mening ook kritisch bekijken, dan is er sprake van ontwikkeling.

Heet dat niet tautologie?
Of toch pleonasme? :confused:

Twee vaste uitdrukkingen door elkaar is een contaminatie.
Zoals 'je irriteren aan iets' en 'optelefoneren'.

Je hebt gelijk, ik haal alles door elkaar hier. :)

Niet van mij denk ik

een te ruime veralgemenisering. Er wordt hede ten dage juist meer emotionele argumenten gebruikt dan feitelijke.




nee, dat is niet normaal, en daarom is de conclusie die jij trekt ook niet juist. We zijn producten van de geschiedenis, dat is juist. maar allesbehalve dom. We worden niet beperkt door het verleden, het verleden heeft ons denken juist verruimd.

Citaat:

Kunnen we wel vrij denken, zonder onvermijdelijk en op cruciale vlakken beinvloed worden door de maatschappelijke 'normen en waarden'?

als ons denken voortkomt uit de maatschappij, en wij dus hebben leren denken DOOR de maatschappij, dan is dat inderdaad onlosmakelijk verbonden. Wil je over deze maatschappelijke normen stijgen dan moet je bijvoorbeeld eens beginnen met niet meer te denken in taal. Taal is namelijk een maatschappelijk vershcijnsel dan mensen bind om te communiceren, te manipuleren etc. Normen en waarden vind ik echter totaal niet met de maatschapij in verband staan maar met het individu. Als een groep individuen dezelfde normen en waarden hebben kan dat misshcien in jouw ogen een maatschapij zijn. Maar er is niet zoiets als een hogere structuur ( de maatschappij) die ons normen en waarden oplegd. Het werkt juist van onderaf: een persoon heeft bepaalde normen en waarden en brengt deze over op anderen zodat deze op grote schaal geaccepteerd worden. Vervolgens heeft dat weer een werking naar beneden

waarom moeten we opnieuw leren denken? wat is er mis met de manier hoe we nu denken? wat heeft het voor slechte gevolgen als we zo doorgaan met dneken? wat voor positieve kanten zitten er aan het 'blanco'beginnen?

oftewel: wat..is het probleem

:confused:

idd, van nare man wel

(contaminatie, ik had het goehoed :))

Waaruit concludeer jij dat?

Om het heel simpel te stellen. Ik word misselijk/verdrietig als ik een bloedend, huilend kind zie en daarom weet ik dat mijn geweten zo'n zaken niet goedkeurt. Dit waarde-oordeel heb ik dus (o.a.) bekomen door mijn gevoel.

Volgens mij gebruiken (we nog steeds) beide.


Nu heb jij het over oppervlakkige mensen die niet dieper op de kwestie ingaan en het goedkeuren (of afkeuren) a.d.h.v. vroegere, reeds opgelegde waarden en normen.

Ik vind dat er net minder zo'n mensen rondlopen door het onderwijs dat men tegenwoordig aangeboden krijgt.
Lang leve de emancipatie, leerplicht...

Tegenwoordig wordt toch reeds veel in vraag gesteld?
Denk maar aan de euthanasiewet, homohuwelijken...


Natuurlijk wordt je beïnvloed door die maatschappelijke normen en waarden, maar daarom betekent het nog niet dat je ze eigen hebt gemaakt en ze niet meer in vraag stelt.
Die zogenaamde vrije wil hangt volledig af van wie je bent en niet van de maatschappij. Martin Luther King had toch ook een heel andere mening terwijl de maatschappelijke normen en waarden er haaks tegenin gingen?
We hebben wel een keus als we weten om te gaan met die uiterlijke invloeden en ze weten te filteren.
(Denk aan reclame, tv-programma's, nuja, media op zijn geheel)

Of je nu nog durft uitkomen voor je eigen (andere) mening is weer een andere zaak.

Ik vond het een leuk compliment toen me er op stage werd verteld dat ik een alternatieve persoonlijkheid had, durfde kritiek leveren en zeker geen kuddebeest was. :)
Maar ja, niet iedereen wil het buitenbeentje zijn en past zich dan ook aan aan de maatschappij. (ik ook, maar niet altijd qua ideeën)

Dan zouden we nu nog steeds in myten geloven...