Ze lezen m'n gedachten
 

Als ik over straat loop, voel ik het gewoon: 'ze' lezen mijn gedachten.

Als ik fiets, voel ik dat de mensen achter de ramen en muren in mijn hoofd kijken.

Als ik in bed lig, voel ik dat m'n ouders alles horen/voelen/zien, wat ik denk.

Herkent iemand dit?
Ben ik gek? :confused:

Hoi Daniel,

ik zal maar ff reageren. Ik ben er nu toch, en ik begrijp je volkomen.

Ik heb altijd dat ik het gevoel heb dat ik word.... hoe noem je dat....bekeken/aangeraakt/ zonder dat je er zelf iets aan kan doen. Je wilt dat niemand zo doet, maar je kan het niet stoppen, je kan dat gevoel niet stoppen.

Je voelt al die ogen die je hersens aantasten. Die het je moeilijk maken, die je laten denken dat je gek bent, omdat je zelf niet weet of het echt zo is. De gedachtes die maar blijven denken dat je word bekeken, die maken het dat je jezelf gek vind worden.

Groetjes Irma

Schizofreen? :D

Volgens mij ben je gewoon onzeker en wantrouwend; ik had het ook een tijd vroeger, vooral rond mijn 17e was het erg..

Probeer jezelf eens te stellen: hoe erg is het als mensen mijn gedachten daadwerkelijk kunnen lezen?

Als je eerlijk bent in je voorkomen, maakt je dat minder uit en zul je minder van zulke gedachtes last hebben.

Dat is heel erg. :(

Ik ben juist eerlijk zo, maar sommige dingen moeten mensen gewoon niet weten. Wat bedoel je precies, die laatste zin?

Mja... ik weet 't... gelukkig ben ik niet de enige. :(
Zou willen dat niemand zoiets had. :(

Of is het ook zo, dat ze in je hoofd kunnen kijken?

Da's een uiterst paranoide gedachtegang. Een enkeling die paranormaal begaafd is kan dat en het percentage dat daarvan 'blackhat' is is zwaar miniem. Overigens kan men ook al aan je aura zien hoe je in je vel zit. Of aan je gelaatsuitdrukking. Of aan je manier van lopen. Maar goed, who cares? Het zijn geen bekenden. Hoef je je echt geen zorgen over te maken.

Ik heb niet dat ik denk dat mensen m'n gedachten lezen.
Maar ik heb wel dat ik altijd denk dat mensen naar me kijken,me uitlachen,me in de gaten houden etc.
Ik zou niet weten wat je er tegen zou kunnen doen,sorry.
Sterkte in ieder geval.....

(Oke,aan deze post heb je ook niks :S)

Heej...

Ja dit herken ik echt enorm... Er zijn momenten dat ik denk dat ik gek word... Voorbeeld:
Ik voel me redelijk op mijn gemak in mijn klas... Ik heb daar dus ook amper last van mijn 'gedachtenlees'-gedachten... IK ging nietsvermoedend naar school... en ging op mijn plaats zitten bij Duits... er is bijna niemand van mijn klas op school... terwijl ik daar in de klas zit... komt er iemand van een andere klas binnen en vraagt of hij en zijn klas op dat moment een toets mogen maken die eigenlijk later op de dag gepland werd... ik dacht al... owjee dit gaat verkeerd... De leraar stemt toe... en de klas mag zijn toets gaan maken.... Wij moeten overigens gewoon blijven zitten... Ik kon wel gillen/huilen/weet ik veel... Ik dacht op dat moment echt dat ik gek werd... Volledige stilte in de klas... en ik met mijn gedachten... Ik ga dan proberen mijn gedachten te sturen... denken wat wel gedacht mag worden... Ik heb toen mijn muziek op gezet en heb geprobeerd met de tekst van het muziek 'mee te denken'... Zo heb ik die les overleefd...

Jeetje... ik had echt niet verwacht dat iemand dit zou herkennen... Ik heb net een berichtje gestuurd naar mijn beste vriendin... die van alles op de hoogte is en zelfs al eens op onderzoek is geweest over wat dit zou kunnen zijn (ze studeert psychologie en heeft het aan een docente gevraagd volgens mij)... Ik had echt nooit gedacht dat er meer mensen met deze ervaring waren... Jeetje... ja sorry ik ben er nog steeds een beetje ondersteboven van...

Naja als je me eens wilt mailen... noaroos@hotmail.com...

Sterkte met alles!! Liefs Noa

He,
Ik dacht dat ik gek was dat ik dat dacht.
Ik denk ook dat mensen het kunnen zien, wat ik denk. Dan denk ik: fuck nu moet ik ergens aan denken wat niet geheim is, maar ja dat gaat natuurlijk niet. :(
Echt onwijs kut en beangstigend is het..

Ja :p

Wat moeten mensen dan gewoon niet weten? Je bent toch gewoon wie je bent? Wat heb jij gedaan dat mensen jouw gedachtengangen niet mogen lezen?

Ik geloof er niet in dat mensen echt paranormaal begaafd zijn. Als je kritisch ernaar kijkt en de diverse onderzoeken ernaar bestudeert, zul je merken dat er nog geen concrete bewijzen voor zijn.

Wel kunnen mensen erg ver komen door idd je lichaamstaal te ontcijferen. Klinkt misschien ongelooflijk, maar 97% van alle communicatie verloopt via lichaamstaal (dus je houding, gelaatsuitdrukking, etc, etc)..

Mensen zien dus wel veel aan je, schatten jou direct in. Het is alleen de vraag in hoeverre je je daardoor laat beinvloeden.

Damn....dat zou ik wel willen leren.....zien of iemand eerlijk is etc....ik ga er maar eens op oefenen denk ik :S

Ik heb wat naslagwerken geraadpleegd en daar stond in dat je compleet gestoord bent.....

Welkom bij de club!.

Geen concrete bewijzen. Oh jee. Ja duh daarom heet het ook zo. PARAnormaal. Ik heb zelf een onderzoek gedaan en heb concreet bewijs dat het wel bestaat. Als iemand tijdens kaartleggen van alles van mij te weten komt dat ik niet weet dan weet ik genoeg.

Als je kritisch ernaar kijkt zul je erachter komen dat wij nog zo weinig weten over bepaalde dingen (denk aan buitenaardse wezens, technologie, natuur, etc.) dat er zoveel meer onder de zon is dan wij ons voor kunnen stellen. Dat is altijd zo geweest. En dat is nu nog steeds zo.

Hogere psychologie was er vroeger ook al. Bepaalde dingen zijn toen bewezen dmv. uiteenlopende theorien. Nu is de hogere psychologie wat veranderd en heeft het ook dat ene element van het 'paranormale'. Wat dat betreft wordt het paranormale steeds meer normaal.

Ja en sommige mensen zien wat meer, die zien je energie die je uitstraalt. En iedereen kan dat trouwens. Gewoon 'ns heel goed naar iemand kijken en je ziet al een witte waas om diegene heen.

Juist ja. Je moet je er gewoon niet druk om maken en zorgen dat je beter in je vel zit :)

ik heb dit probleem met m'n ouders, nu minder, maar een paar jaar geleden dacht ik gewoon dat ze m'n gedachten konden lezen, ookal wees niets in die richting
volgens mij ben ik me daardoor zo van hen gaan afzonderen en wil ik nu niet dat ze in mijn buurt zijn als ik bij mensen ben bij wie ik graag ben...
ik denk dat er bij mij niets meer aan te doen is dus,maar jou wens ik het niet toe dus 'k wens je veel geluk bij het oplossen van dit probleem:)

Kunnen we het misschien even serieus houden alsjeblieft?
Laat ik Fleet Admiral en anderen die menen dat andere mensen hun gedachten kunnen lezen geruststellen: niemand kan je gedachten lezen. Het is misschien zo dat ze aan je lichaamshouding en de manier waarop je je gedraagt kunnen zien dat er mogelijk iets niet in orde met je is, maar wat je op dat moment denkt kunnen ze niet weten, zelfs al zouden ze dat willen.

Je spreekt jezelf tegen? :confused:

:rolleyes:

Daar gebruiken ze een hoop technieken bij waar 9 van de 10 mensen intrappen..

:)

Ik heb hier nogal wat over gezien en de bewijzen die jij waarschijnlijk bedoelt, zijn aannames; typisch inperkend oorzaak-gevolg denken van de mens..

Als je teveel rookt misschien wel :p

Nee hoor. Als je het zwart-wit leest wel. Eerst verklaar ik waarom het zo heet. Althans voor een deel.

Daarna zeg ik waarom ik (een deel) wel geloof en geef ik een voorbeeld.

Je hoeft heus niet alles te geloven dat op Mystiek staat maar sluit niks uit waar je geen harde tegenbewijzen voor hebt. Openstaan voor het onbekende.

Dan geloof je er niet in. Ik geloof er wel in. Uiteraard heb je ook posers maar die heb je overal wel.

Whatever. Verdiep je er eerst maar 'ns wat meer in. Weet je uberhaupt wel wat een aura is? Om maar 'ns een voorbeeld te noemen...

Komt aardig para over en das nie zo best. Bekijk het rationeel en beredeneer: ze lezen je gedachte echt niet. Lees jij ooit iemands gedachte? Misschien voel jij wel hetzelfde als ik voel, en dat zijn prikkende ogen in m'n rug. Alleen ga ik daar niet gebogen onder maar loop met opgeheven hoofd verder in de richting die ik wil .
Probeer kracht te vinden......................

Dat zal echt niet waar zijn, wat ik boven al zei, ze zullen hooguit naar je kijken en over je denken, niet in je kijken. De meesten zullen jou zien als een raar, gestoord figuur en dat weet je best, maar beserf wel, ook ik ben beter af met TBS (:o, bedankt Unex :p). Het is helemaal niet erg om af te wijken, en als ik om me heen kijk wil ik zelf zeggen dat je er trots op moet zijn. Of hebben de normale iets berijkt?.......ja, ellende........:(

ZE KUNNEN NIET ZIEN WAT JE DENKT, en de kans dat ze daar naar gaan gissen is zeer klein. Heb je misschien enig idee waarom je die angst hebt?

Ik herken het niet, maar kan het me voorstellen. Draai de posities om................

Of je gek bent? ik denk het wel. Ik heb je gemeet en het is overduidelijk dat je zo afwijkend bent dat de titel 'gek' voor de normale op z'n plaats is. In menig kroeg zullen ze gedacht hebben 'wat een gekken, met hun psycho meeting :o'. En dat is eigenlijk heel :cool: en erg grappig :D.
Laat de normale mens maar ongelukkig zijn met een belasting verhoging van 3 procent, laat mij gelukkig zijn in mijn trein met toeslag....................................


succes(y)


PS.

Als individu sta je sterker, realiseer je dat....................

@ Internationalist: het is wel zo dat andere mensen die je kennen je kunnen begrijpen omdat ze het van een ander perspectief bekijken. Zeker als je ze je goed kennen. Maar, daar ben je nou o.a. vrienden voor :)

Dus ik ben het niet helemaal eens met wat je zegt. Over onbekende weer wel. Hoewel ik wl denk dat mensen iets aan je kunnen zien. Maar, who cares? En wie zegt dat dat juist is? Overigens heeft niet iedereen mensenkennis van die aard :)

<up>

*herkenning* Ik zit regelmatig met dat idee. Ook heb ik het gevoel dat men speciaal op mij let, dat heb ik in alle openbare gelegenheden.

Hehheh, soms durf ik ook niet ergens aan te denken omdat ik denk dat 'ze' dan weten wat ik denk, maar het is niet gewoon...

Achtervolginswaanzin, heet dat, als het in erge mate voorkomt...

Voel je je bijzonder? Meer dan een ander?

Gedachtenlezen is onzin!

Ik denk dat dat wel normaal is ik heb het een hele tijd terug ook heel ffetjes gehad. Dus ben maar niet bang ja komt er wel overheen!!

Groetjes van Dizjoo!

enne succes!

Probeer het eens helemaal om te draaien ;)

mensen dit moet ik ff kwijt. Niet dat ik het idee heb dat mensen mijn gedachte lezen, ik heb gewoon het idee dat wanneer ik gewoon op straat loop, uitga, in een winkel sta of wat dan ook dat mensen mij altijd aankijken en over me denken. Ik voel me dan echt klote, gewoon angstig en wil ik meteen naar huis. Ik ging ook nooit uit daarom. Nu, vanavond ben ik net terug, uitgeweest met me vriend en al zijn vrienden. Op zich relaxt omdat hij rekening met me houdt en constant bij me blijft, het was ook leuk maar constant heb ik het gevoel dat al die mensen daar allemaal naar mij kijken. Dat ze niks beters te doen hebben dan naar mij te kjken en over mij te oordelen. Ik word er bang van, geirriteerd omdat i kweet dat het ni zo is maar ook vooral gek word ik ervan. Mensen kijken ook wel, maar ja ik doe het ook. wie heeft dit ook? ik durf soms niet eens naar buiten, vermijd verjaardagen, feestjes, uitgaan enzo omdat ik bang ben voor al die mensen......

is het dat ook ik misschien toch wel denk dat hun mijn gedachtes lezen? ik denk namelijk dat ze van alles over mij denken en heel soms weten wat ik denk....

ik ben dan gewoon bang op straat, dat mensen mij aanspreken, weten hoe onzeker ik ben of weten wat ik denk....dat ze me willen slaan, aanhouden om iets te vragen, me aanvallen, schelden, of gewoon iets vriendelijks zeggen. gewoon bang voor al die mensen...........wat moet ik? is dit normaal? wie herkent zichzelf hierin of in een deel hiervan?

het maakt me erg onzeker, het belemmerd het hele 'weggaan' in mijn dagelijks leven, ik zou het prettig vinden als ik niet de enige was die hier last van heeft, ik voel me namelijk echt gestoord

ik heb precies het omgekeerde, ik denk me in wat de gedachten van anderen mensen zijn. Hun gedachten over mij zijn altijd negatief. Nooit zal er een positieve gedachte voorkomen in hun gedachten...

natuurlijk slaat deze gedachtengang helemaal nergens op, maar toch geloof ik erin. Een tijd geleden was het wel zo. Door een ziekte werden alle gedachten over mij negatief/spottelijk/hatelijk. Sindsdien is deze gedachte, dat alles wat in verband met mij zou staan negatief was, mij bijgebleven. Het lukt niet om een ander denkpatroon te krijgen. Andere factoren spelen ook nog een rol, maar daar zal ik verder niet op in gaan.

ja, maar alleen als ik dingen denk waarvan ik niet wil dat anderen dat weten. Dat komt wel vaak voor :/ .. niet van iedereen trouwens. voornamelijk van m'n ouders, en soms van andere personen. op dat moment probeer ik te stoppen met denken aan dat waar ik aan dacht.. mag ik niet meer denken van mezelf..

Ja dat gevoel heb ik ook soms. Dan sta ik bijvoorbeeld langs ons pap, dan denk ik bijvoorbeeld: Hij word toch al een beetje grijs... En dan heb ik zo het gevoel dat hij gewoon hoort wat ik dacht. Dat heb ik eigelijk het meeste bij mijn ouders. Bij andere mensen valt wel mee.

voel je je normaal? minder dan een ander? :o :p

Het is niet normaal dat je zo denkt. (Had ik ook in de mate als jij hebt en nog steeds wel eens). Je bent als ik het goed begrijp, gewoon heel erg bang wat anderen van je denken en wat anderen je mogelijk misschien aan zullen doen...

Je zou kunnen proberen je gedachten (die je hebt en die het maken dat je onzeker en angstig bent in situaties met mensen) ter discussie te stellen. Deze op papier te zetten en te bekijken of het wel redelijk is wat je denkt. Je zou deze gedachten dan kunnen omzetten in gedachten die wel redelijk zijn.
Dit is een oefening die ik heb aangereken gekregen van een thearapeut en ik ben nog steeds bezig om mijn gedachten reëel te krijgen, wat ik erg moeilijk vind.

Als ik jou verhaal zo lees, is het best mogelijk dat je sociale angst hebt , misschien wel een sociale fobie gezien je dingen ook echt ontwijkt om maar niet onder de mensen te zijn. (maar dit weet ik ook niet zeker, ik ben verder geen psych...als je dat zeker wilt weten zou je dit eigenlijk moeten vragen aan iemand die er echt verstand van heeft.
Het is daarom misschien wel belangrijk dat je professionele hulp zoekt. Ik zelf heb een sociale vaardigheidstraining(groepstherapie) gevolgd, een expressietraining en een aantal gesprekken met psych...het heeft mij zeker wel wat geholpen. Ik ben veel bewuster geworden van hoe ik denk en hoe ik mij voel. Ik moet alleen nog voor elkaar zien te krijgen dat ik ook echt leer mijn eigen pad te volgen en mij niet laat beïnvloeden wat anderen mogelijk van mij denken.....

Meid, ik wens je veel sterkte en succes er mee! en als je vragen hebt of er iets over kwijt wilt.. mail me gerust!!!......


Toppicstarter>>> IK denk dat je behoorlijk ver gaat met die gedachten en dat dit niet normaal is. Je bent volgens mij zo bezig met wat anderen van je kunnen denken en dat anderen kunnen denken wat jij denkt. Besef je dat die gedachten niet reëel zijn?, of heb je écht het gevoel dat ze je in de gaten houden en heb je het gevoel dat je die gedachten niet in de hand hebt...

xxx
liefs

Laat ik het beantwoorden met het antwoord van Kazanka:

Niet echt zo sterk ervaring mee. Ja, vroeger dacht ik dat mijn moeder gedachten kon lezen en dan was ik altijd bang dat ze achter allemaal dingen zou komen. (ben af en toe nog steeds bang daarvoor want mijn moeder is beetje paranormaal, maar dan denk ik maar dat als ik niet wil dat ze mijn gedachten leest, dan kan ze die ook niet lezen)

ik lees net hier dat dit een psychologische kwaal is... vraag me niet waar het mee te maken heeft, maar denken dat anderen je gedachten kunnen lezen heeft met iets psychologisch te maken...

okay, k heb het zelf ook, k weet niet echt waar het vandaan komt, maar k denk toch een beetje onzekerheid? bang dat mensen negatief over je denken omdat ze weten wat je denkt of voelt ofzo?

En je bent bang voor wat je denkt?

ik denk dat mensen veel menen te zien aan de manier waarop je jezelf gedraagt. Gedraag jjezelf alsof je zeer veel zelfvertrouwen enz. hebt en dan geven mensen ook meer respect (echt waar).

Maar het is echt niet zo dat de meeste mensen gelijk hele verhalen gaan bedenken als ze jou langs zien komen, de meeste mensen denken aan wat ze nog moeten doen ofzo....