Er is niet een goede manier om een gedicht te lezen, dus die kan ik je ook niet leren.
Maar ik vind gedichten zeker niet kinderachtig.
Jij hebt dus de associatie met kinderrijmpjes of Sinterklaasgedichtjes,
maar dat hoeft dus niet je beeld van de hele poëzie te bepalen.
Poëzie is eigenlijk schrijven⁺.

De dichter heeft gewoon veel meer invloed op wat er op papier
komt dan een prozaïst. Spelen met woorden, met ritme en rijm, met symbolisme en beeldspraak,
geeft elegantie en schoonheid aan de woorden.
Een schrijver schrijft op papier,
maar een dichter dánst erop
(ik wou dat ik de bedenker was van de naam van dit forum :D).

Maar je moet wel bereid zijn het gedicht
te overwegen, te próeven zeg maar.
Het verschil tussen poëzie en proza is soms als het verschil
tussen wijn en bier.

heb gewoon je eigen interpetatie van een gedicht

Ik weet nog precies de eerste keer dat poëzie indruk op mij maakte... Het was één regel uit Beowulf. In het oud-engels, in snapte er geen woord van, maar de aliteratie (beginrijm) gaf het een geweldige klank.

Com on wanre niht
scriðan sceadugenga.
Sceotend swæfon,
þa þæt hornreced
healdan scoldon,
ealle buton anum.
þæt wæs yldum cuþ
þæt hie ne moste,
þa metod nolde,
se scynscaþa
under sceadu bregdan

Beowulf nabij regel 700 :D
Even opgezocht.
Vooral dat "scriðan sceadugenga/Sceotend swæfon" vond ik geweldig... moet je gewoon eens hardop zeggen. (ð = th)

gewoon proberen :p

Hmm, misschien een tip om je een beetje te verdiepen in wat er allemaal kan komen kijken bij het schrijven van een gedicht, qua metrum rijmvormen enzo. Dan kun je het in ieder geval zien als iemand technisch sterk kan schrijven.

Maar gedichten hoeven niet zo aan regels te voldoen, dus het is een beetje moeilijk om te zeggen wat er nou precies mooi is aan alle gedichten. Ik denk dat ik als ik zelf niet zou dichten dat ik dan een hekel aan gedichten had gehad. Het komt vaak vrij dramatisch over. Daarom heb ik ook niet zoveel met voorgedragen gedichten.

Je moet een gedicht niet lezen als een verhaal, maar je moet proberen om door de woorden heen te lezen, probeer het beeld te zien. Een gedicht is als het ware een schilderij van woorden. Je moet niet denken aan: "dit bestaat niet in het echt" of "waarom zegt hij niet gewoon wat hij bedoelt?". Het is ter stimulering van je fantasie, met woorden bij iemand de juiste snaar raken, je moet het voelen.

De schoonheid is dus te zien aan hoe iemand met de taal omgaat en aan het gevoel dat het je geeft. Zou dit helpen?