Hier wordt ik dus echt gek van
 

Als ik terugkijk op relaties die ik gehad heb kom ik tot de conclussie dat ik op de verkeerde jongens val.
Maar het erge is dus dat ik zelf ook dondersgoed weet waardoor het komt :s
Het is namelijk zo, als ik bijv. met uitgaan een leuke jongen tegenkom kan ik al heel snel een verliefd worden op een jongen zonder hem te kennen (ja ik geloof in liefde op het eerste gezicht)
Als ik aan het eind van de avond nummers heb uitgewisseld of misschien zelfs wel met diegene heb gekust is het gevoel er nog steeds.
Maar als de dagen er op die jongen mij gaat bellen, lieve berichtjes sturen enz. dan knap ik dus op hem af :confused:
Ja dit klinkt dus echt stom maar dit heb ik dus altijd, als een jongen mij veel aandacht geeft en lief voor me is hoef ik hem niet meer :s
Terwijl als die jongen niets van zich laat horen ik juist heel erg geneigd ben om achter hem aan te gaan lopen enzo. Als een jongen het hard to get speelt wil ik hem JUIST.
Hierdoor heb ik dus als ik een relatie heb meestal met een jongen die helemaal niet lief enz. is waardoor het toch altijd weer uitraakt.

Wie herkent dit? Het lijkt wel of ik altijd in zo'n circel blijf hangen, als een jognen lief enz. is hoef ik hem niet en als ik dan een relatie heb met een jongen waar ik dus echt moeite voor heb gedaan dump ik hem weer na een tijdje omdat hij niet lief is :confused:

ik herken het iig niet, maar misschien moet je een tijdje niet uitgaan ofzo, en de jongens ergens anders vandaan halen....

dom advies :p

Misschien gaat het er je (al dan niet onbewust) om dat je die jongens kan krijgen.. Dat je graag een beetje moeite doet om ze te krijgen.. en als je ze dan eenmaal hebt zeg maar, dat dan de lol dr weer af is. Of uhm.. een soort van bindingsangst ofzo? Nja, goed, ik weet het ook niet.. succes iig :)

Ik begrijp jou helemaal, ik heb precies het zelfde. Of eigenlijk ik had precies hetzelfde.
Ik wilde niet dat een jongen alles voor me deed, me gelijk gaf lief was enz.
Ik heb daarom ook alleen relaties gehad met verkeerde jongens.

Nu heb ik een hele lieve normale vriend. En wat erg fijn is van hem is dat hij tegen me op kan, mij niet altijd gelijk geeft en zich niet anders gedraagt bij zijn vrienden. En daarnaast erg veel voor mij over heeft.

Dus gewoon verder zoeken tot je een lieve klootzak tegenkomt, het is mij ook gelukt :D

Dit is gedeeltelijk herkenbaar voor mij. Ik weet dat het bij mij zo is dat ik het leuk vindt om te kijken of ik ze kan krijgen (heh ik haat die uitdrukking). Niet zo extreem natuurlijk, maar een praatje maken en flirten blijft gewoon leuk, ook al weet ik dat het niets gaat worden voor de rest met die jongen (van mijn kant) :) . En dan idd telefoonnummers uitwisselen en zodra iemand me dan gaat smsen hoeft het niet meer :p , ok 1 smsje is lief en leuk, nog 1 is ook wel ok maar meer dan krijg ik ook dat het niet meer hoeft. Doet een jongen qua contact wel normaal (wat ik dan normaal vindt) dan voel ik me daar prettiger bij. Het is dan niet zo dat ik hem gelijk wil (heh ook weer zo'n rare uitdrukking), maar het wordt dan interessanter. Bindingsangst? Nee zo zou ik het niet noemen, ik wil van vrienden/vriendinnen ook niet dat er constant zijn (want dat is iemand er als iemand constant contact zoekt) terwijl ze wel belangrijk voor me zijn en ik dat ook absoluut wil.

Wat ik me wel afvraag, je hebt het over verliefd zijn, misschien is dat overdreven. Je kan iemand leuk vinden, of als iemand geinteresseerd in jou is, dan geeft dat een goed gevoel ("streelt je ego"), maar dat is geen verliefdheid. Misschien moet je daar een grens gaan leggen. Ik geloof overigens wel in liefde op het eerste gezicht, maar wel als uitzondering (dus niet elke zaterdag, of elke maand maar 1 keer in je hele leven oid).

Edit: ik bedoel dus eigenlijk te zeggen dat al die jongens het voor jou niet zijn, maar dat er vast wel een keer iemand langs komt die hetzelfde idee over dat soort dingen heeft.

wordT ik

Daar word ik dus echt gek van :rolleyes:

Ontopic. Nee ik herken het niet. Daarnaast besef je het, en het inzicht zou je toch een mogelijkeid moeten bieden om het te veranderen. Je hebt het zelf in de hand met wie je een relatie begint...

Ik herken dit helemaal:) Maar zelfs als de hard-2-get doen loop ik niet achter ze aan! Kortom bij mij komt t vaak niet verder dan onzinnig sms-contact. En de mensjes die ik toelaat zijn dan weer TE lief en die dump ik dan omdat ik ze niet leuk meer vind:S

juist, dus: de volgende keer wat selectiever te werk gaan (y)

ja..... het enige wat ik hierop weet te zeggen is: Je komt de goeie echt wel eens tegen....

Vind 't maar een zieke vorm van machtswellust, of heb je een minderwaardigheidscomplex dat je aan iedereen moet bewijzen dat je de: 'hard-to-get-guy' wel kan krijgen
Dat bedoel ik niet lullig of zo en er zullen waarschijnlijk allemaal onbewuste factoren een rol spelen, maar jij klinkt niet echt 'n type die 'n serieuze realtie aankan met iemand, althans nog niet

(y)

Fuck it, G-sus girl is terug :|. Vet.

Ik heb hetzelfde. Je wilt iemand die lief is en voor je klaarstaat, je vaak smst/belt enz maar als iemand dit doet knap je er toch op af. Denkt dat het komt dat het dan gemakkelijk lijkt en dat je graag iemand echt veroverd. Niet zo van ja het had iedereen kunnen zijn.