autisme
 

Het zit zo , een vriend van mij is al lange tijd depressief
hij krijgt hulp en het gaat al een beetje beter
Maar nu denk ik dat hij ook een lichte vorm van autisme heeft
Hij heeft bijna geen vrienden omdat hij zich afsluit van alles en zeer hard in zichzelf gekeerd is , het enige dat bijna telt is zijn computer en als je hem stoort als hij door op bezig is , is hij vrij kwaad.
Ook kan hij er niet tegen dat ik bv vraag of ik mag langskome op de dag zelf want dan is zijne hele dagritme verstoord zegt ie.
Vroeger had hij daar nooit last van en nu vroeg ik me af , kan je autisme krijge op latere leeftijd of bv door een ziekte ofzo ?
Heb op internet al rondgekeke maar vindt niet echt iets.

Volgens mij ontwikkel je autisme in je jonge jaren. Ik zal ff voor je zoeken :)

jep, volgens mij ontwikkel je dat ook al in je jonge jaren en is het niet iets wat je opeens zomaar krijgt :)

Dat in zichzelf zijn gekeerd enz, kan ook te maken hebben met z'n depressie .

Ja dat lijkt me ook.
Misschien een idee om hem naar z'n huisarts te laten gaan? Die kan hem vast wel helpen.

Ik heb niks specifieks kunnen vinden op internet, maar ik geloof dat het meestal opgemerkt na de kleuterperiode.

Bron

Ik dácht dat het aangeboren was (of dat de aanleg ervoor iig
al aanwezig is vanaf je geboorte), weet niet zeker of je dat
hieruit kan/mag halen... (nav de eerste drie zinnen) Mja,
'k zal ook eens verder kijken, als het nog niet gevonden is ed. :)

(mathfreak weet dat wel denk ik...)


Ik denk btw dat jij niet zomaar de conclusie kan trekken of
hij autistisch is of niet... (ik maak uit je post iig op dat je dat
wel denkt iig?)

Weet je of hij het er met z'n hulpverlener(s) ed over heeft
gehad?

Nou ja een verband zal er zeker weten zijn.

Leuk ava beertje heb je . :bloos: 't viel me op en 'k wilde 't ineens gewoon zeggen :bloos:

@appelsientje87:

Als hij alles en iedereen afstoot, vraag ik me een beetje af hoe hij jou als vriendin gekregen heeft; en als die zo gesloten is, waarom je van 'm houd? :o g'woon nieuwsgierig

Wat voor soort hulp krijgt die dan en hoe merk je dat 't al beter met 'm gaat? Probeer je zelf ook dingen om 'm te helpen en wat probeer je dan zoal? :o g'woon nieuwsgierig

Autisme ontwikkel je geleidelijk aan vanaf de geboorte, volgens mij kan het niet ergens halverwege je leven onstaan...

Bijna geen vrienden hebben, afsluiten van alles, in jezelf gekeerd zijn, leven met een bepaald ritme, enz. enz. enz. kunnen ook heel goed kenmerken van een depressie zijn...

Ik ken hem al veel langer , echt al jaren en vroeger was u ook wel wat gesloten maar veel minder als nu .
En waarom ik van hem hou? Onder die geslotenheid zit echt een prachtige jongen en op het moment is het zeker niet makkelijk om dat te zien want zelfs mij sluit ie buiten

Hij krijgt hulp van een psychiater en hij neemt nu al enkele maanden anti-depressiva.Voor hij die pillen kreeg huilde hij heel veel en als je bij hem was sprak hij heel vaak over zelfmoord en het leven heeft geen zin meer enzo , en dat is al heel sterk verbeterd.Hij heeft echt nog heel moeilijke dage , vrij veel zelfs , maar ja het is naar mijn gevoel wel al een beetje beter

Ik wil met hem daar nog over spreken, dat iet het een keertje moet vermelden , maar op het ogenblik wil hij met niemand praten dus kan ik hem helemaal ni bereiken

De aanleg is in ieder geval inderdaad vanaf de geboorte aanwezig, maar de oorzaken kunnen heel verschillend zijn, bijvoorbeeld een ziekte, autisme dat in de familie voorkomt, een niet goed functioneren van de hersenen of autisme dat niet in de familie voorkomt en waarbij ook geen sprake is van een niet goed functioneren van de hersenen.

Dat klopt. Je kunt het hooguit vermoeden, maar pas na onderzoek door een gespecialiseerde hulpverlener kan worden vastgesteld of dat vermoeden inderdaad juist is.

Kan het dus zijn dat hij die aanleg vroeger al had , maar dat het nu pas tot uitting komt?

Ik hoorde laatst dat autisme of aanverwante (ik noem het afwijkingen ik weet niet of dat de goede bewoording is) afwijkingen vak aan het licht komen op school in groep 4 of 5. Toch heb je veel verschillende vormen en valt de 1 veel minder op dan de ander.

Ben zelf Autistisch, nou ja; afgekort dan,
Ik heb PDD-NOS wat in mijn kinderjaren vooral heeft opgetreden; nu blijk ik er niks van over gehouden te hebben...terwijl het blijvend is.

Autisme/PDD-Nos komt vaak om hetzelfde neer,
Maar ik vind dat mensen met "het" er zich niet te druk over moet maken;;; vooral mensen met autisme...want die kunnen direct in een depressie raken (ik ook, maar weet er mee om te gaan)

Autisme/PDD-Nos hoeft niet altijd in-zichzelf-gekeerd te zijn...
Het kan ook een andere emotionele aandoening zijn of geen emotionele maar een lage intelligentie,
Het heeft vele vormen ervan hoor.

Dat hij zich zo afsluit en terugtrekt en dergelijke kan ook heel goed bij zijn depressie horen.

PDD-NOS is geen variant op autisme, het is een aan autisme verwante stoornis (ik noem het bij voorkeur een stoornis, geen afwijking :)) die verschild per persoon die het heeft. Hoewel bij Snakeboy kennelijk hetzelfde is geconstateerd als bij mij (en dat hebben ze een jaar of tien al vastgesteld dat ik PDD-NOS heb), wil dat nog niet zeggen dat hij en ik op dezelfde wijze functioneren. Bovendien wordt PDD-NOS al redelijk vroeg vast gesteld: het is niet iets wat je zomaar krijgt. Althans, ik heb daar nog nooit van gehoord. Een depressie kan je wel 'zomaar' krijgen, en ik kan me heel goed voorstellen dat als je je depressief voelt je de neiging hebt om je in iets te storten waarin je je beter voelt. Dit kan ook overkomen als in 'jezelf gekeerd zijn'.

Maar voor absolute zekerheid moet je dan toch bij een professional zijn, en nog belangrijker: hij moet wel geholpen willen worden (als je vind dat het een probleem begint te vormen).

Geen idee of je het wel op een latere leeftijd kunt krijgen. Ik ken een vrouw die heeft een dochter van een jaar of 6 en die heeft ook autisme. Daarvóór had haar dochter nergens last van en opeens schreeuwde ze alle klanten weg in een winkel, sloeg mensen die haar in de weg stonden. Als haar moeder vroeg "Nou moet je eens ophouden" dan houd ze op en belooft ze nooit meer kwaad te zijn, maar na 5 minuten is het weer raak. Het beste is om zulke mensen laten uitrazen, en zodra ze wat rustiger zijn erop aanspreken. Ook zij krijgt hulp van mensen die hier ervaringen mee hebben.
Ook wat jij zegt dat hij in zichzelf gekeerd is komt ook bij dat dochtertje voor.
Maar ik denk, hoe ouder je word hoe minder last je ervan krijgt, dat het langzaam weggaat.

hey
mijn moeder is (kinder)psycholoog, en zij heeft heel veel te maken met autisme. ik weet er zelf niet veel van, maar ze heeft me wel eens verteld dat het vaak voorkomt dat autisten in 1 specfiek ding geinteresseerd zijn (er zijn bijvoorbeeld autisten die het telefoonboek uit hun hoofd kennen, of alles weten over elektrische treinen). ze werkt alleen met jonge kinderen, dus ik weet niet of het kan dat het pas op latere leeftijd naar voren komt. ik denk echter dat het niet zo is dat je 'er van af kunt komen', zoals denk ik ook al blijkt uit de zin

Autisme is een complexe stoornis in de hersenen die diep doordringt in de ontwikkeling van de mens op alle levensgebieden.

ik weet ook (maar misschien is dat alleen bij hele jonge kinderen, dat weet ik niet) dat autisten met bijna alles wat ze zien gaan draaien...
volgens mij is autisme heel erg ingewikkeld en zijn er ook andere mogelijkheden bij deze vriend van jou, want ik denk dat het niet zo simpel is om zomaar van iemand te herkennen dat diegene autistisch is als je er niet heel veel vanaf weet. er zijn wel allerlei testen voor, dus misschien is het een idee als hij eens met een arts (om te beginnen..) en eventueel een psycholoog gaat praten...
je zult er wel niks aan hebben.... maar het viel te proberen...
kus,
lotje

Autisme of aanverwante stoornissen komen vaak al vroeg in de ontwikkeling naar buiten. Volgens mij begin je er standaard al voor het derde levensjaar al wat van te zien. Kinderen zoeken weinig sociaal contact, kijken je niet of weinig aan, zijn in zichzelf gekeerd, behandelen mensen weinig anders dan voorwerpen, liggen motorisch iets achter en blijven bij sommige stoornissen achter in taalontwikkeling.
Er zijn verschillende aanverwante stoornissen, waaronder het syndroom van Aserger, PDD-NOS, CD en nog een paar waar ik zo even niet op kom. Niet elke stoornis hoeft een levensbepalende invloed te hebben; met een beetje goede begeleiding is er voor sommige mensen met autisme of een verwante stoornis een vrijwel normale ontwikkeling mogelijk. Zo zijn er zat mensen die er pas tijdens volwassenheid achter komen dat ze een dergelijke stoornis hebben.
Draaiende bewegingen zijn overigens vaak geliefd onder mensen die autisme hebben. De draai heeft een bepaalde structuur en regelmaat die snel te zien is, ik denk dat het daar mee te maken heeft. Logica in een verwarrende wereld.

In perioden van onzekerheid of instabiliteit kunnen de symptomen volgens mij wel erger worden. Dan heeft zo iemand veel structuur nodig enzo. Ik twijfel er alleen aan of het goed is die symptomen te accepteren, zo veel weet ik er niet van.

Ik snap je post niet helemaal...?

Accepteren is iets anders dan er bv. geen aandacht aan besteden of denken van 'laat hem maar, hij heeft autisme'. Ik denk dat het bij iemand met autisme goed is het te accepteren, mits je iemand er bij begeleid, er aandacht aan besteed, enz. Wanneer je het niet accepteerd, kan je er niks mee, iemand MOET dan veranderen, terwijl dat lang niet altijd kan, er mee om leren gaan kan, denk ik, voor een heel groot deel wel. En om er mee om te leren gaan moet je het accepteren, denk ik. (Maar ik denk dat jij min of meer hetzelfde bedoeld.)

De stoornis van Rett (ook een aan autisme verwante stoornis) kan zich volgens mij wel op wat latere leeftijd ontwikkelen (meen zo iets gelezen te hebben)... Maar goed...volgens mij is dit wel een vrij ernstige stoornis...'t is veel meer dan 'terugtrekken', enz. heeft ook lichamelijke/motorische kenmerken ed.

Als hij inderdaad een stoornis in het autistische spectrum zou hebben is dat mogelijk al eerder tot uiting gekomen, maar mogelijk nog niet als zodanig herkend. Ik heb zelf het syndroom van Asperger, een vorm van hoog functionerend autisme, waarbij de term hoog functionerend betrekking heeft op taalvaardigheden en cognitieve vaardigheden, ofwel de vaardigheden met betrekking tot het opnemen en het verwerken van informatie. Doordat mensen met een vorm van hoog functionerend autisme veel kunnen compenseren door middel van hun intelligentie, is het voor mensen die geen of weinig ervaring met autisme hebben moeilijk om vast te stellen dat er sprake is van een stoornis in het autistische spectrum. Zo ben ik er zelf pas vorig jaar achter gekomen dat er bij mij sprake blijkt te zijn van het syndroom van Asperger. Als je wilt weten hoe het bij mij aan het licht is gekomen kun je dat lezen in mijn openingspost in http://forum.scholieren.com/showthre...light=Asperger

Heel herkenbaar voor mij wat hij heeft.
Ik heb precies dezelfde dingen.
Maar ik houd er nog wel van om met vrienden om te gaan.


Tot voor kort zat ik in therapie. Ik heb daar ook aan een psychdiagnostisch onderzoek gedaan. Men dacht dat ik een lichte 'aan autisti-verwante persoonlijkheidsstoornis' had.

Uit de uitslag van het onderzoek is iets anders gekomen. Dat ik niet goed om kan gaan met negatieve dingen/gebeurtenissen (dat zou een te lang verhaal zijn om uit te leggen).

Autisme-(stoornissen)is altijd van geboorte af aan bepaald.
Ik zou het meer een probleem noemen dat met internet verslaving te maken heeft.

Als je het over aan autisme verwante stoornissen hebt, dan is da, volgens mij, niet waar. De Stoornis van Rett kan op latere leeftijd ontwikkelen. (Zie mijn vorige post.)

Beetje aangepast, en nu is het een omschrijving van mezelf. Hoewel ik ook weer niet alleen maar achter mn pc zit, maar ik zit wel vaak alleen thuis. En als iemand plotseling langs komt zonder goede reden... :mad:
(Uiteraard laat ik dat niet merken, want dat vinden ze vast niet leuk)

Ik ben voorzover ik weet niet autistisch en ook niet depressief....
Alleen vreemd, zelfs mensen die vreemd zijn vinden mij vreemd, doordat ik zo gesloten ben denk ik.

Oh, apperlsientje, vind het heel erg knap van je dat je hem nog probeert te helpen (y) (y) (y)