gebakken zitten
 

Ja sorry kon niet een goede titel bedenken.

Ik zit een beetje in een dip.
Gistern moest ik oppassen en het kindje krijgt een broertje/zusje.
Kindje werd wakker, de hele avond met hem door het huis gelopen en dan die lieve armpjes om me heen.

En dan wil ik zo graag dat ik klaar ben met mn opleiding, een huisje heb, een baan, een man en dan een kindje MIJN kindje!

Maar ben dan zooo bang dat ik dat niet krijgen zal :(
Sorry voel me echt een beetje (N)

Goede dingen op een slechte tijd zijn slechte dingen...

Een huisje-boompje-beestje bestaan kan absoluut heel
erg fijn zijn en alles, maar vergeet dan niet dat zulk soort
dingen op hun tijd komen... En probeer dan ook gewoon te
genieten van je leven nú.

Waarom ben je bang dat je het nooit krijgen zal?

Ik geniet ook wel van de dingen nu :)

waarom ik bang ben?
Hmmz, ja weet niet, bang dat ik nooit op het goede moment iemand tegen kom? Iemand die zn leven wil delen met mij.
Nee ik bedoel niet dat ik bang ben dat nooit iemand zn leven met mij wil delen, maar dat ikd at niet met diegene wil.
In mijn ogen is het huisje-boompje-beestje een soort perfect iets, iets wat ik ZOOOOOOOO graag wil, dat ik bang ben dat het gewoon niet lukt omdat ik het zo graag wil.

Meid, je bent nog maar zestien.
Waarschijnlijk loop je over een paar jaar tegen zo'n hunk aan dat je denkt....wow!!

En waarschijnlijk word je dan hartstikke gelukkig, en ik weet inderdaad ook niet of dat huisje-boompje-beestje wel alles is...

Tulek weet ik dat ik nog veel te jong ben :)
Wordt voglende maand pas 17, nee dan moet je genieten! Dat wil ik ook wel (en doe ik ook wel).
Maar ik ben gewoon heel erg met later bezig

mss moet je je daar nog niet zo heel erg druk over maken. Iedereen vind ooit wel iemand waarmee hij/zij zijn/haar leven mee zal delen. Dus ook jij zal vast zo iemand vinden. ;)

Ik kan het me zelf eigenlijk niet voorstellen, op mezelf wonen wil ik wel en daar mag een geliefde bij rondlopen, maar kinderen en co hoef ik echt niet. Maar ok.
Iig, alles komt op zijn tijd, probeer het niet te dwingen en vooral, bind je niet aan iemand uit angst dat je niemand anders zal vinden of gewoon omdat je het zo graag wilt. Ik ben 4 jaar bij een persoon geweest en we zouden gaan samenwonen... en uiteindelijk ging het ontzettend klote, ik was enorm ongelukkig, maar ik wou niet alles opgeven. Ik had alles: een lieve vriend met een goeie job, ik zou een eigen, alleenstaand huis hebben, autootje, alles erop en eraan,... Gelukkig heb ik de stap durven nemen en het uitmaken, maar het was klote, alles wat je vertrouwd is, blijft achter, je toekomst is een groot gat. Maar het is beter nu opnieuw te beginnen dan op je 30e erachter komen dat je een groot deel van je leven vergooid hebt.

Huisje, boompje, beestje is het makkelijkste doel wat je kunt hebben in je leven. Het is best eenvoudig te bereiken; kijk om je heen. En als je er bent, stel je al weer nieuwe doelen. Niemand kan leven zonder iets in het vooruitzicht te hebben. Het is de kunst om die dromen leuk te houden, er geen nachtmerries van te maken. Ennuh, enkel op grond van je foto's zou ik mijn leven wel met je willen delen, daar zou ik me ook maar niet zo druk om maken.

Ik denk dat iedereen bang is om niet te bereiken wat in zijn of haar ogen 'het ultieme' is. En ik denk dat die angst heel reëel is. Niet omdat je de kans dat je het niet zult bereiken zo ontzettend groot is, maar omdat je het zo graag wilt en je het dus erg vindt als het niet lukt. Misschien is het ook wel een soort van zelfbescherming, je houdt er nu al rekening mee dat het niet zou kunnen lukken, het kan je dus niet meer overvallen.

Mijn wens was en is ook altijd huisje-boompje-beestje, ik was ook bang dat het me nooit zou lukken. Inmiddels ben ik een paar jaar verder, ik heb de allerliefste vriend die ik me voor kan stellen, ik woon al ruim twee jaar samen, heb twee katten en als ik klaar ben met school komen er ook kinderen. Dit had ik een jaar of drie, vier geleden nooit voorzien. Je moet geen dingen overhaasten, over het algemeen komt het vanzelf als de tijd daar is. Ooit ontmoet je vanzelf iemand met wie jij je leven wilt delen: Waarom zou er wel iemand zijn die zijn leven met jou wil delen en niemand waar jij je leven mee zou willen delen?

Verlang je misschien zo naar huisje-boompje-beestje omdat je erg onzeker bent? Ik heb in ieder geval zelf dat als ik me onzekerder voel, ik meer verlang naar zekerheid, vastigheid en geborgenheid en minder naar avontuur. Als dat het is kun je misschien beter werken aan die onzekerheid dan al op korte termijn te streven naar een vastgelegd leven want je hebt nog zoveel tijd en er valt nog zoveel te ontdekken!
Ik spreek natuurlijk vanuit mijn eigen perspectief en ik heb zelf een ontzettende drang om nog veel te ontdekken en vrij te zijn. Ik wil nog niet 'klaar' zijn (met de richting die ik mijn leven geef) en nog graag alle kanten op kunnen.
Het kan heel goed zijn dat jij gewoon heel anders in elkaar zit en huiselijker van aard bent maar wees alsjeblieft voorzichtig met je al op heel jonge leeftijd vast te leggen. Ik ben zo bang dat je van alles mist door te veel haast te hebben met dingen die je de tijd moet geven en hoogst waarschijnlijk vanzelf wel komen. Geef jezelf ook wat tijd om 'uit te razen' en te experimenteren met het leven, uit te vinden wat je precies wilt.
Denk er in ieder geval over na:).