| Internationalist |
04-03-2002 07:32 |
Lachlichtjes
Ze kijkt altijd een beetje geamuseerd. Alsof alles haar doet lachen en alles haar blijft verbazen. De bomen die zwaaien in de wind, de regen, de busschauffeur en de bakker...allemaal verbazend. Ik spreek haar niet vaak, alleen als ik met haar in de bus zit eigenlijk. Ik kom haar ook wel eens tegen op straat. De wereld is kleiner dan je denkt. Dan groeten we elkaar en kijkt ze me geamuseerd aan. Lachlichtjes.
Maar soms zijn haar lichtjes weg. Dan kijkt ze door het raam van de bus, trekt haar knieën op zodat ze met haar voeten op het rode stoeltje leunt en lijkt ze veel ouder dan ze is. Soms komt er een traan. Die veegt ze weg, ze schud haar hoofd en kijkt als een klein kind dat kan naar buiten. Alles is verbazend.
|
