Iemand ervaring met psychotherapie?
 

De huisdokter stelde me voor om zoiets te gaan doen...

Ik heb idd wel een paar fobiën, maar dit verstoort mijn leven niet echt. Het is enkel vervelend in het gezin zelf.
Is het echt de moeite daarvoor in therapie te gaan? Ik wil geen onnodige kost zijn voor mijn ouders en zelf kan ik het niet betalen.

Ik heb een voetenfobie en wil dus niet dat er een voet in mijn gezichtsveld komt of ik word onrustig, wat dus heel vervelend is voor mijn gezin. Ook moeten de deuren steeds toe en mag het licht niet te fel staan. Ook de gordijnen moeten toe als het licht brand, anders zie je de weerkaatsing. De ramen mogen enkel openstaan als het echt heel warm is, dus eens in de zomermaanden of zo. Ik heb ook de neiging nogal veel mijn vingers te kraken en kan me nooit echt ontspannnen. Ook ben ik nogal verslaafd aan muziek, maar da's normaal op mijn leeftijd denk ik. Overal waar ik kom moet er een radio aan of als ik naar school ga moet mijn discman op...

Wat denken jullie?

Overdrijft die dokter? Hij stelde me ook voor medicatie te nemen.
Hij noemde het Obsessive Compulsive Disorder.(dwang) :s

Als ik het zo lees, is het voor jou en je omgeving prettig(er) om van die dwangneuroses af te komen. Ikzelf heb goede ervaringen met psychotherapie, zorg wel dat je therapeut aangesloten is bij het ministerie van Volksgezondheid. Vraag of hij/zij een big-registratie heeft, dan weet je zeker dat het geen kwakzalver is. Momenteel is het namelijk zo dat elke boerenlul "psychotherapeut" op zijn naambordje mag zetten.

Edit: ik zie dat je in België woont, ik weet niet hoe het daar geregeld is wat betreft psychotherapie en titels mogen voeren enzo. :)

Bedankt voor je reactie.

Mag ik vragen waarom je therapie nodig had?

Ik heb op dit moment psychotherapie..
Ik ervaar het vooral als een praat-therapie.
Je moet echt veel praten, veel uit jezelf en over jezelf praten. De psychotherapeut is eigenlijk een soort van meedenker. Je zoekt samen met je therapeut naar de oorzaken, gevolgen, en oplossingen voor je problemen.

Ik ervaar het als een moeilijke, maar wel prettige therapie. Ik leer er veel over mijzelf door.

Heb je dan al oplossingen gevonden voor je moeilijkheden? Of is het gewoon eindeloos erover praten? Begrijpt die therapeut je dan echt?

Ik ben sinds een maand of twee bezig met psychotherapie, en het heeft met tot nu toe al erg geholpen. Ik raad je aan het gewoon te proberen. Mocht het niet helpen, dan stop je er toch gewoon weer mee?

Ik heb jarenlang psychotherapie gehad.
Eerst voor mijn anorexia van een psychotherapeute/psychologe. Zij kon me niet verder helpen omdat ik er niet voor openstond.
Vervolgens heb ik psychotherapie gehad bij mijn eerste opname (idd voor anorexia destijds en AM)
Daarna heb ik psychotherapie gehad van een vrijgevestigd psycholoog. Dat was goed, hij drong tot me door maar ik vond dat zo angstig dat ik 'wegkroop' in negatieve gedragingen en deed mijn mond niet open bij zaken die er echt toe deden.
Daarna (pfff :| ) mijn 2e opname. Zeer goede ervaringen met psychotherapie. een enorme stap voorwaards gemaakt.

Ondanks ook negatieve ervaringen, ben ik ervan overtuigd dat psychotherapie een enorm verschil kan maken in iemands leven die problemen heeft.

Give it a try (moest ik ook weer keer op keer doen)
Het is het waard! Desnoods zoek je een tijdje naar de juiste manier. Maar als je iemand vind waarbij je je prettig voelt, werkt het goed.

Succes!

liefs Snowy

Bedankt voor de moed die jullie me geven, dat had ik wel even nodig. :)

*knuf*