liedje van dingen
 

zon komt op.
stralen neuriën zachtjes
een melodie
en wekken


mist bezet
de wereld met een deken
druppeltjes
zonder zicht


een jongen
ver in denken
zijn zicht slaapt
in een warme deken

hij ziet niet
ik hoor het
en kan er niet tegen


zon gaat onder.
stralen neuriën zachtjes
nu een kind
verloren

Ik zou hem eigenlijk mooier vinden zonder die laatste strofe :o .

Verder: goed, korte regels waar toch goede inhoud in zit, leuk. Leuk beschreven, de mist. Heb er eigenlijk niet zo veel over te zeggen, erg leuk om te lezen. Oh, een dingetje, die laatste regel van je derde strofe vind ik iets te lang.

Maar leuk om weer eens een gedicht van jou langs te zien komen.

Neej. Die laatste strofe moet blijven!:), maakt het af, vind ik!. Leuk, hoe je gebruikt maakt van woorden, hoe je de woorden neerzet, speels. Vind het leuk, zo kort en bondig, zeg je veel, mooie uitspraken. Het valt mij op dat je in de 1e en 2e strofe, 2 aparte beelden neerzet en vanaf de 3e strofe verbind je ze met elkaar, tenminste, zo lees ik het. Ik vind het goed qua opbouw, zo mooi als het begint, zo droevig als het eindigt.

Leuk! :)

Alleen de vierde en vijfde strofe vind ik iets buiten de boot vallen.

Inderdaad. De laatste strofe iets minder.
De eerste heel mooi.
Leest fijn.

dankjulliewel :)
ik vind het fijn
om er weer een beetje te zijn