Is dit normaal?
 

Stel : je hebt een vriend of vriendin, jullie woonde vroeger dicht bij elkaar maar je bent verhuist naar de andere kant van het land. Je vriend of vriendin's ouders gaan in de zomer 2 weken weg en jij gaat bij je vriend of vriendin slapen( wat die ouders niet weten omdat ze het niet eens zijn met jullie relatie).

maar is het normaal als je vriend of vriendin zegt dat als hij of zij niet thuis is jij ook niet thuis mag zij? dus je mag niet alleen in het huis blijven. de reden is volgens je vriend of vriendin dat het met respect voor haar/zijn ouders te maken heeft en met verantwoordelijk heid. zouden jullie dit accepteren en begrijpen of vind je dat je vriendin of vriend je gewoon niet vertrouwd.

(ik wist niet echt waar dit hoorde dus: forumbaas,als het nmoet verplaats me maar :) ?

> L&R i guess

Ach ik vind het wel een beetje apart eerlijk gezegd, vind ook dat ie een rare reden geeft.. hij kan je wel vertrouwen toch als je al een tijdje in een relatie zit lijkt me :)

--> l&r

Ik denk niet dat het hier thuishoort in ieder geval. En ik zou nog ff je tekst een keer herzien... want echt wijs kan ik er niet uit :)

Hmm, ik vind het wel een beetje gek... maar goed, ik weet het ook niet natuurlijk. Vraag hem waarom je per se niet alleen daar thuis mag zijn...

Als mijn vriend dat zou zeggen, zou ik ook met hem praten. Maar bij zijn ouders thuis voel ik me sowieso opgelaten, allemaal super netjes... een beetje té. Dus ik zou er sowieso niet te lang alleen willen zijn (en ook niet te lang samen).

het is toch wel lullig dat ie je niet vertrouwt
aan de andere kant heefthij een heeel groot probleem mocht er wat misgaan

dit is precies wat ik ook vindt, schoonouders...:nono:

Kwestie van vertrouwen lijkt mij toch??
En ik zou hem eerst om een goede reden vragen..
Maar zowieso is het vaag hoe kan je een relatie hebben met iemand als je ouders het niks vinden?Lijkt mij vet moeilijk!!

Iniedergeval vertruwen speelt hier een grote rol in~~!!:D

kan me dr wel wat bij voorstellen. Toen mijn vriendin een keer op mn kamer sliep, en ik beneden, heb ik ook eerst enkele (vertrouwelijke) dingen uit mn kamer gehaald. Dingen waarvan ik liever niet had dat zij ze zou zien. Niet zozeer uit wantrouwen, maar meer voor de zekerheid.

Maar kweet niet of dit er bij hem achter zit?

Met mijn ex heb ik dat ook aan de hand gehad, alleen hij mocht niet bij mij thuis alleen blijven als ik er niet was. Mijn ouders waren het ook niet eens met de relatie en ik wou er niet aan denken wat er zou gebeuren als ze hem thuis zouden vinden terwijl ik er niet was.

Maar achteraf ben ik blij dat ik het niet heb toegelaten, hij was niet te vertrouwen... en dan zeg ik niet dat jij ook niet te vertrouwen bent en dat het niet ontzettend kut kan overkomen, maar probeer zijn kant ook te begrijpen. Hij trotseert zijn ouders al door toch de relatie door te zetten, hij kiest toch voor jou, maar langs de andere kant, het blijven zijn ouders en het zullen zijn ouders blijven, ook al zou het misgaan tussen jullie...

En stel even dat er idd iets gebeurt terwijl hij weg is (van de wc overstromen tot de gordijnen in de fik vliegen of de hond die wegloopt) hoe denk je dat hij dat aan zijn ouders moet gaan uitleggen? Hun vertrouwen in hem wordt hoedanook geschaadt, als hij de schuld op zich neemt, dan heeft hij geen verantwoordelijkheid, als hij vertelt dat jij het bent geweest, heeft hij hun regels overtreden... en stel dat hij de schuld op zich zou nemen en zijn ouders kijken hem er dus op aan, denk je niet dat hij toch een beetje scheef naar je gaat kijken omdat het door jou gebeurd is? Maar dit was een pure veronderstelling...

Ze zijn héél aardig hoor, maar ze verwachten ook heel veel... dat ik precies alles doen zoals zij het al jaren doen. Dat kan ik gewoon niet. Daarnaast zijn mijn ouders véél losser, echt véél losser. Daar maakt het niet uit wanneer er een boek op tafel licht of wanneer er per ongeluk koffie op de grond valt. Bij mijn 'schoonouders' dus wel. Dat boek hoort in de kast, nu, meteen, niet over 5 minuten pas! En koffie PER ONGELUK op de houten vloer? (die mijn ouders dus ook hebben, precies hetzelfde) Nee, dat is echt een ramp.. dan moet íedereen meteen opspringen alsof het huis in brand staat... rennen naar doekjes, zalfjes, dingetjes... Dus mja, ik ken het daar gewoon niet zo :P

Daarom zou ik er dus ook niet alleen willen zijn, stel je voor dat ik een boek net verkeerd terug zet in de kast of per ongeluk een druppeltje drinken op de grond laat vallen... ik zou me echt dood schamen...

Maar mijn vriend in het huis van mijn ouders alleen... dat is geen probleem :) Wijn over het nieuwe tafelkleed? Ach, we laten het wel eens stomen... of we kopen wel een nieuwe, maakt niets uit. Douchekop eraf? Ach, dat was toch een goedkoop ding, ik fiets wel even naar de Gamma... Oh, wat een relaxte ouders toch :)

Hmm... ik ben zo vaak alleen in het huis van m'n vriend... En ik zou het ook echt niet leuk vinden, als ik het niet zou mogen van mijn vriend... Op het moment heb ik zelfs de sleutel, maar ik geloof dat het de bedoeling is, dat ik die teruggeef :p

Dan had die vriend(in) je maar niet moeten vragen om te komen blijven voor die 2 week. Tis dan zijn/haar eigen schuld. Maar t hangt ook puur af hoe jullie relatie is. Qua vertrouwen etc.

eigelijk ben ik die gene die alleen thuis blijft, ik wil dus niet dat mijn vriendje alleen thuis blijft in ons huis, niet omdat ik hem niet vertrouw maar omdat ik verantwoordelijk voor hem ben als ik weg ga en ik wil alleen verantwoordelijk voor mezelf zijn. een tweede reden is dat me ouders een eigen bedrijfen hebben dus er liggen ook veel vertrouwelijke documenten enzo in huis. ik wou gewoon weten of het echt zo raar is dat ik er zo over denk.

Absoluut niet dus.
Hier hetzelfde geval geweest...

Als zijn ouders dat liever niet hebben kan ik het wel begrijpen.


Bij ons thuis blijven zoveel mensen alleen, vrienden/vriendinnen maar ook andere familie enzo..

Nee dan kan ik je best begrijpen... Mn vader heeft ook eigen bedrijfje en thuis liggen ook waardevolle spullen + het feit dat je idd voor een ander in staat...

Toen ik nog met mn vriendin had (2,3 jaar relatie mee gehad) kon ik haar wel alleen thuis bij me vertrouwen... Maar ja, dan heb je ook echt lang met elkaar :p

ik zou niet eens de moeite nemen om me in te zetten voor zo'n relatie.. die jongen woont nu aan de andere kant van het land... je ziet hem zelden en toch moet je trouw aan hem zijn.. lijkt me helemaal niets zo;n relatie... en niet alleen thuis mogen zitten uit respect voor zijn ouders vind ik slap geouwehoer... ik vind dat niet echt gastvrij(n)

Hmm...t klinkt allemaal een beetje vaag..
En over dat alleen thuiszitten... Als hij jou niet vertrouwd, wat heeft jullie relatie dan voor zin? En als ouders het niet goed vinden...

:confused: :s

Mja, ik begrijp wel dat je het vervelend vindt.. maar leg je vriend dan goed uit waarom je dat liever niet hebt. Anders komt het heel gek over. Als je het goed uitlegt, begrijpt hij het vast wel.

Maar 't lijkt me sowieso al moeilijk om het sneaky te doen :s