Gevoelloos - of gewoon vrij?
 

Met mijn hakken op de drempel, twijfel ik de laatste keer
Het spijt me zo vormen je lippen, ik zal niet, nee, nooit meer
Waarom zou ik, met ogen vol vuur, me tevergeefs proberen te wreken?
Waarom zou ik, met m'n vrijheid zo nabij, de bloemen nogmaals breken?

Ik stap naar buiten, neem m'n leven mee, in een gebloemde koffer bij deur acht.
Machteloos mompel je verwensingen, die een flauwe glimlach toveren op mijn gelaat
Voor de zoveelste keer, het spijt me maar -
Niemand die mijn deuren dichtslaat

Verloren vlokken waaien winter naar binnen bij deur zeven,
Mijn hakken tikken tranen weg, ik ren richting mijn leven.

mooi(Y).

vind em leuk
that's it

Mwoh
Ik vind m niet zo...

vanwaar die negativiteit?, vertel...

Het is mooi vol gevoel!.

"Het spijt mij zo/ vormen je lippen";

vind dat je dat mooi samenneemt in 1 zin.

"De bloemen nogmaals breken"; mooie uitspraak!

De rijm komt mij niet gedwongen over, omdat het inhoudelijk zo klopt.

"Ik stap naar buiten, neem m'n leven mee, in een gebloemde koffer bij deur acht".


Ik vind dit een hele mooi zin, erg orgineel, maar wat ik zo jammer vind is die 2 x bloem, dat ontkracht het.

''Machteloos mompel je verwensingen, die een flauwe glimlach toveren op mijn gelaat";

deze zin vind ik wat "zwakjes", vanwege de niet zo bijzondere verwoording.(verwensingen overigens wél, mooi gevonden)

"Voor de zoveelste keer, het spijt me maar -
Niemand die mijn deuren dichtslaat"

Simpel stukje maar inhoudelijk staat het.


"Verloren vlokken waaien winter naar binnen bij deur zeven,
Mijn hakken tikken tranen weg, ik ren richting mijn leven"

Dit is mooi verwoord, beeldend, gevoelig en Hoopvol.

Ik vind het best héél aardig!, een beetje schaven en dan staat er een Mooi gedicht, vind ik.

Inhoudelijk, schep je een duidelijk beeld en niet cliché