knobbels verwarren
 

als een kogel
schiet de gedachte
eenzaamheid
mijn wolkjes aan flarden

ik val diep

eindeloos

de zwarte pikt gaatjes in mijn hoofd
gedachten vloeien naar buiten

knobbels verwarren mijn knopen


Reeds wat ouder gedicht, maar nog steeds héél toepasselijk op me...

Wat zijn de knobbels? :bloos: En wie is de zwarte?

Het heeft wel wat, al komt het niet vrolijk op me over. Maar dat hoeft ook niet. :)

idd, dat vroeg ik mij ook af...

Wat ik zelf dacht:

"de zwarte": negativiteit
"de knobbels": obstakels?

Is het rond het thema dood geschreven?, of "moeilijke(steeds terugkomende) gedachten"?

Het gedicht laat veel te denken over, dat vind ik opzich wel leuk, aan de andere kant, blijft het nog vrij abstract voor mij; ik had misschien iets meer verduidelijking willen zien.

Vind dat je in de 1e strofe leuk hebt gespeeld met zinnen. Die 1e 2 regels, die beiden, gekoppeld kunnen worden aan regel 3 of(en) 4.

Ik had op het laatst nog meer willen lezen, wat meer verheldering, denk ik.

Mooi dat je die woorden apart hebt neergezet. Zorgvuldig.

Deels juist.

De knobbels als in hersenknobbels, dus eigenlijk redeneringen.

Dus die gedachten verwarren nog eens de knopen (ik zit in de knoop) waar ik reeds in zit. Een beetje dubbel dus.

Ik denk dat dat dubbele juist erg toepasselijk is, in dat geval. Het duidt nóg eens de verwarring aan :)!

Ik vind de vergelijkingen die je maakt sterk, omdat je heel veel zegt met bijvoorbeeld het woord 'kogel'; door deze woordkeuze maak je niet alleen de vergelijking duidelijk, maar ken je ook een heleboel eigenschappen zoals 'vernietigend, snel' aan het beeld toe. Bij het lezen van de eerste strofe kon ik mij moeilijk een beeld vormen bij 'eenzaamheid / mijn wolkjes aan flarden'; ik begrijp de zinsconstructie nog niet helemaal; weet niet in welk zinsverband ik het moet zien. De inhoud vind ik duidelijk overkomen, maar ik mis nog een beetje het beeld.

De witregel tussen 'ik val diep / eindeloos' vind ik erg sterk; het toont de diepte aan :). Waarom heb je 'de zwarte' en niet 'het zwarte' geschreven? Ik vind het beeld 'knobbels verwarren mijn knopen', erg mooi (zie hierboven ;)), maar ik snap de context nog niet helemaal; het zwarte (de bedreiging? het diepste van de val?) vernietigd je 'wering tegen de verwarring' een beetje waardoor je deze verwarring juist krijgt; de geordende gedachten ontsnappen, woelen door elkaar en er ontstaat verwarring. Dit is hoe ik het, met behulp van je uitleg, een beetje zie. Ik ben benieuwd of ik hiermee een beetje in de buurt kom, of je uitleg misschien toch verkeerd heb begrepen :)?

Het zwarte klinkt vager, vind ik. 'De' klinkt harder.

De gedachte eenzaamheid schiet dus mijn illusies overhoop, ik word terug in de realiteit getrokken. Leef niet meer in dromenland..(~wolkjes).

De zwarte kan je omschrijven als al het slechte, alle negatieve gedachten die me in een draaiende spiraal houden en waar ik niet meer uit geraak.

Ik verlies mijn greep.

Zoiets.

Dus ja, je zit wel redelijk goed met jouw interpretatie. ;)

Bedankt voor je reactie.