Een paar gedichten
 

Op onzin zeiden ze dak het beter hier kon posten, dus vandaar:

dit heb k ff opgeschreven vandaag, in een soort van vlaag van poetische bui etc. blabla
Zeg maar wat er aan mist etc. als je t opleest is de klank wel leuk enzo
Vraag me niet waar het op slaat, het was gewoon een soort van vlaag van vaagheid waarin ik het opschreef
Ik dicht graag in me vrije tijd, maar dit was meer een soort van iets wak moest doen ofzo, kan het niet omschrijven, soort van dwanggevoel dat ik dit ff op papier móést zetten.

Gedicht 1:

Felle Kleuren
Harde Tonen
Lichte Tinten
Zachtjes Honen

Tegenstelling in beleid
Strekking tot oneindigheid


Gedicht 2:
Product van de geest
Spiegel van de ziel
Nooit groot geweest
Eeuwig infantiel

Wat niet groeit
heeft altijd ruimte
en als het bloeit
tikt zachtjes de tijd
en bloeit
in tegenstrijd
genegen- en geborgenheid

Ik begrijp het niet goed, het komt mij niet duidelijk over inhoudelijk. Wellicht zou je het inhoudelijk zelf eens nader kunnen gaan analyseren; wat houdt het voor je in/wat betekent het voor je? en dan eens verder kijken....

Overigens, vind ik, dat je wel wat hébt in je gedichten, je taalgebruik.

hmm, analyse is moeilijk omdat t vooral uit emotie is geschreven, een beetje automatisch, ik kan proberen mezelf te analyseren:

Gedicht 1:

Felle Kleuren
Harde Tonen
Lichte Tinten
Zachtjes Honen

Tegenstelling in beleid
Strekking tot oneindigheid

Ik denk dat dir gedicht vooral betrekking heeft tot mijn onzekerheid, ik weet niet zo goed wat ik wil (vandaar de tegenstellingen) Vooral om deze reden maak ik mijn keuze's te langzaam en met veel nadenken (beleid) en loop ik veel dingen mis (oneindigheid)

Gedicht 2:

Product van de geest
Spiegel van de ziel
Nooit groot geweest
Eeuwig infantiel

Wat niet groeit
heeft altijd ruimte
en als het bloeit
tikt zachtjes de tijd
en bloeit
in tegenstrijd
genegen- en geborgenheid

Dit doelt vooral op filosofische/politieke/sociale ideeën en idealen die ik heb. Uit angst voor de oordelen v/d buitenwereld breng ik ze niet naar buiten, waardoor ze niet ontwikkelen (eeuwig infantiel)
Het tweede stuk heeft denk ik betrekking op de manier waarop ik deze ideeën bescherm tegen mening/argumenten van anderen. Als je je mening klein houd zal het altijd passen binnen je eigen gedachtenpatroon en nooit naar buiten groeien. Er bestaat hierdoor ruimte om de dan nog beschutte ideeën te huizen en het groeien (met behulp van ideeën van anderen) tegen te gaan.
Misschien is de tegenstrijd wel de tegenstrijd met mijn wil om het naar buiten te brengen maar tegelijkertijd de angst om het naar buiten te brengen vanwege de beoordeling.
De genegenheid zou kunnen zijn ontstaan door de persoonlijke liefde jegens de ideeën die groeit naarmate de kritiek uitblijft.

:) en dankje voor je het compliment

ik vind ze, en zeker met je verklaringen erbij, heel leuk

op het eerste gezicht omdat ze lekker klinken en goed lopen
op het tweede gezicht omdat die verduidelijking het ineens ook inhoud geeft. en dan nog een schattige ook :)

:bloos:
dankje

De tweede vind ik superbe (y)
De eerste vind ik te 'naakt' te rauw en te saai.

Snowy