sprookje
 

prinsesje weggeborgen
in een hoge toren
haar tranen zweven
geteerd door verlaten

de prins echter blijkt gedwongen te zijn
zijn leven te leven diep in de woestijn
en de toren ligt bij zee, dus dat schiet niet op

gezangen van wanhoop
klinken teneer vanuit
de hoogte waar zij zich
bergt voor de wereld

de prins verslaat draken, en vaart over zee
als er storm nadert, nee dat zit niet mee
maar hij trekt dapper ten strijde

gevleugelde ogen
tonen zich hem in
dromen van verlangen
en ze zucht

hij kwam eindelijk aan, kustte haar hand
maar deze prins bleek niet van haar stand
ze wachtte op een ander.

prinsesje weggeborgen
in hoge toren
maar haar wanhoop weerhoudt haar niet
kieskeurig te zijn

Opzich leuk, anders, het deed mij ook meteen denken aan een sprookje, dus dat komt over, maar vind het hier en daar te expliciet weergegeven. Voor een kindergedicht b.v. zou dat helemaal niet verkeerd zijn, maar dat vind ik het niet. De rijm vind ik eigenlijk een beetje jammer. Het idee is leuk, maar volgens mij kan je er evel meer mee!:)