(one of many from a poetry jam)
 

De laatste nacht

En er waren geen sterren. De kou
drong door de tralies, als reiken-
de handen, met enkel beloften,
om hem terug in het leven te trekken,
door het meedogenloos starre
gewoon geworden kwaadharde staal
dat koud was, maar dood; niet zo fris
als de wind, die na doorwaakte uren
het licht meebracht: blauw, lichter blauw,
groen, gelig, oranje en roze
de regenboog luidde een einde
in van een star-als-staal leven,
en het begin van een nieuw,
ander bestaan: dat van vrijheid.

Hij leest niet zo fijn door.
Ik heb hem wel twee keer moeten lezen. :s
Maar als je van dit soort gedichten houd, is het wel mooi. (y)
Maar ik hou er niet zo van.

is dat zo erg dan, als je een gedicht twee keer moet lezen?
sommige gedichten zijn daar speciaal op gemaakt, weet je. gelaagdheid heet dat. er zijn mensen die dat als een teken van kwaliteit zien.

een POOWUTRIE DJEM
dat is toch wel iets vreselijks

what's in a name? :bloos: ;)

ik vind het super!