Zwaar onderwerp, enkel serieuze antwoorden gevraagd
 

Het gedicht heeft ongetwijfeld een lange inleiding nodig, maar principieel gezien geef ik die niet. Het is wat ik noem 'bijna-rationele-poëzie'. Ik heb geleerd poëzie te schrijven die vanuit het hart en de buik komt, maar wel overdacht. Elke zin, elk woord heeft een betekenis, al dan niet direct. Alles heeft een verband en zoals altijd is het gedicht cyclisch, waarbij de titel eigelijk het volledige stuk omvat. Als je zou beginnen lezen moet je ook de energie kunnen opbrengen zin voor zin te interpreteren en over an te denken, anders trekt het stuk inderdaad op niets.
Beschouw het als mijn antwoord op de houding van de maatschappij -zowel jong als volwassen- inzake opvoeding, karaktervorming etc.











Moeder Mensen



Anno Realiteit


De geest van tegenwoordig
handelt met een tegenwoordigheid van jeugd


Elk pasgeboren stuk jeugd
heeft een gevoelige kern


Afschuwelijk kind van je tijd
Je koos je ‘moeder’ niet
Zij baarde je denken
en je gevoel ligt ‘dààr
- nee, verder van de kern –
waar het hart ophoudt’

‘ja
de wereld is van jou’
“ Moeder
u hebt zo’n -mooie stem
-zachte haren
-beschermende handen
-verzorgende blik
-…

Ik hou niet zo van clichés”

ONTVOOGDING zei ik
Stomme trut
Realisme en hoop baarden mij
en een gezonde vorm van denken.



Anno Hoop


De jeugd van tegenwoordig
handelt met een tegenwoordigheid van geest

zonde van die laatste twee zinnen. ze doen het omkeereffect teniet. 'stuk jeugd' is heel lelijk, neem me niet kwalijk. 'Stomme trut' is plotseling platvloers; dat ontnuchtert onnodig; ook zonde.
hebben wij het jaar Realiteit en het jaar Hoop?
'De geest van tegenwoordig
handelt met een tegenwoordigheid van jeugd'
is eigenlijk het enige wat echt mooi is in dit gedicht. verder is het een los geheel, niet onsamenhangend, maar onevenwichtig. deze boodschap is niet nieuw en had dus 'mooier' verpakt mogen worden. als je 'bijna-rationele-poëzie' wilt schrijven (de term overigens zijnde contradictio in terminis, poëzie is eerder irrationeel, bovendien is rationaliteit geen gradueel begrip) moet je toch ook voldoende aandacht besteden aan woordkeus en vorm. cyclisch zeg je, maar het lijkt meer op een ietwat geforceerd aandoende herhaling van overigens treffende openingszinnen.