dood gaan
 

k ben sinds men 11/12ste al over dood na gaan denken....over hoe het is als k dood zou zijn, dat ik dat niks meer meemaak en meekrijg. Ze zeggen dat het net zo is als je slaapt. Daar word k zelf een beetje bang van, want in m'n slaap merk ik niks (behalve als ik droom dan). K ben dan soms zelfs bang om te gaan slapen, dat ik gewoon de volgende dag niet meer wakker kan worden.
Ik droom ook heel vaak dat men beste vriendin of iemand van wie ik hou dood gaat.K ben de volgende ochtend dan doodsbang en op school kan ik diegene bijna nier aankijken, alsof er dan iets ergs gebeurt ofzo......

Dat hebben we allemaal wel eens hoor :)

Ik zelf ook nogal vaak de laatste tijd. Zelf doodgaan doe je weinig aan, maar het lijkt me nogal drastisch als bekenden dood zullen gaan.

maarja je bent niet de enige... miljarden mensen zijn je reeds voor gegaan. zoveel bijzonders zal het ook wel niet zijn.

das waar, maar toch het blijft gewoon doods eng!!! dat je gewoon niet durft te slapen :(

Dat lijkt me wel behoorlijk eng. Kijk, iedereen maakt zich wel eens zorgen om dingen, ook als die dingen totaal niet relevant is. Maar als je er aldoor aan blijft denken en het zet een rem op je sociale leven en nachtrust is het wel iets waar je snel wat aan wilt doen denk ik.

Weet je waar deze problemen vandaan komen? Heb je meer van dit soort gedachten of is dit het enige? In hoeverre ben je ermee bezig? Hoe lang heb je dit al?
Denk er eens over na. Zet voor jezelf op een rijtje wat je problemen zijn en hoe veel last je daarvan hebt. Dan kun je gaan denken wat je eraan wilt gaan doen. Of je professionele hulp wilt gaan zoeken of je denkt het nog wel zelf op te kunnen lossen.

Ja dat is inderdaad minder, Ik durfde vroeger ook niet te gaan slapen omdat ik bang was voor de dood. Niet om zelf dood te gaan maar gewoon, was heel vaag :confused: heb ik nu nog weleens! Maar ik heb er hulp voor gehad(kiniologe) maar als het echt je sociale leven enzo gaat belemerren en je kunt er zelf nie achter komen hoe het komt of wat je eraan kunt doen, is het misschien goed om naar de dokter te gaan. Ieder1 heeft het wleens maar als jij daardoor amper slaapt kan een deskundige je maybe wel helpen. Succes (Y)

ik ken het.. ik vind het slapen gaan ook zo raar.. je merkt niet dat je in slaap valt maar het gebeurd wel... en je denkt pas weer als je wakker wordt... behalve bij dromen dan...
maar ik ben niet echt bang voor de dood omdat ik er niet over nadenk. als je dat niet doet ben je er meestal ook niet bang voor.
dus als je 's avonds aan de dood moet denken en je kan of durft niet te slapen, denk aan iets anders of ga ff muziek luisteren. mss wordt je dan rustiger en lukt het slapen wel.

k heb dit ongeveer sinds men 11/12........dit is eigenlijk het enige....gewoon de dood, dat is wat ik SUPER eng vind......et is neit dat ik dan niet dingen niet ga doen ofzo, k doe heel veel gevaarlijke dingen bijv. k wil gaan bunjeejumpen....en dat k van een hoge brug af sprong de maas in, zulke dingen doek wel ookal kan je eraan dood gaan, et is als k alleen ben in bed vooral dan ga k er serieus over denken en jah, dat vind k gewoon doodseng!
proffesionele hulp wil k niet, k wil neit dat men oduers het weten......

Het is denk ik gewoon iets wat we allemaal wel hebben (gehad?).

Ik denk ook wel eens na hoe het is als je dood gaat. De een gelooft iets in na de dood, anderen geloven weer dat het nadat je dood bent helemaal afgelopen is.

Zelf ben ik er nog steeds nieuwschierig naar, maar het is iets dat we allemaal mee zullen maken en achter zullen komen dus tot die tijd kan je het beste er van maken en er niet teveel bij stil blijven staan denk ik. Tenminste niet zoveel dat het je leven gaat bepalen.

Wat er na de dood is? Ik weet het niet. Ik hoop dat ik er een keer achter kom, maar alleen wanneer het tijd is.

Waarom niet?

Ik heb daar rond mijn 10e ook veel over nagedacht, en toen was ik er kapot van... gelukkig was dit maar een korte periode ;)

Volgens mij zijn er 2 manieren om dit op te lossen:

a) je accepteert dat die mensen, inclusief jezelf dood gaan.
b) je zorgt ervoor dat je er niet meer over nadenkt.

Ik pleit voor a, die heeft veel meer voordelen.

Ik denk er ook best veel over na, maar dan vooral in passieve zin. Ik relateer doodgaan niet aan mezelf. Meer zo van: als het gebeuren moet, gebeurd het toch wel.

Waarom ben je zo bang voor de dood?! Omdat het onbekend is?! Jij denkt dat als je dood bent, je niets meer merkt.. Dus je hebt geen pijn, verdriet, niets.. Dan hoef je er volgens mij ook niet bang voor te zijn. Ik snap wel heel goed wat je bedoeld; ik waardeer het leven heel erg, maar als een dierbare of ik nu dood zou gaan, dan is dat het lot. Tis niet leuk, zeker niet, maar zo gaat het in het leven. Je moet proberen de dood te accepteren, dan wordt alles een stuk gemakkelijker. Sterkte!

die denken toch waarschijnlijk dat k me aanstel, die geloven niet zo in die shit

Laat je ouders in dat verband maar denken wat ze willen. Het gaat om jou en niet om hen. Misschien is het een idee om hier bijvoorbeeld eens met je huisarts over te praten, zodat je samen met hem of haar kunt bekijken hoe je daar het beste mee om zou kunnen gaan.

Hmm... heej uh, dromen komen vaak naar je toe om iets duidelijk te maken. Verontrustende dingen, moet je dus leren te verwerken. Nachtmerries ontstaan omdat je daar juist voor wegloopt. Maar er is niks dat je echt kapot zou kunnen maken in je dromen, alleen je angst zou je kunnen laten flippen. Daar moet je overheen zien te komken. Als dat lukt, dan moet je eens dromen! Mijn dromen zijn KEWL! Als ik kon kiezen zou ik langer slapen dan dat ik wakker was. Ik bepaal wat ik nou droom.

Ik heb dit ook heel vaak,
vooral als ik in mijn bed lig, het schiet dan gewoon opeens te binnen, en je komt er niet vanaf.
Wat ik dan doe, ga denken over dinken die in het vooruitzicht liggen, denk aan vrienden familie feesten vakantie's.
De donald duck lezen helpt bij mij ook altijd !!!

Veel suc6 er mee

De dood is al zo lang.. en het leven oh zo kort, dus geniet toch van je leven en sta niet te lang stil bij de dood. Of je er nu bang voor bent, of er constant over zit te denken, het zal er niets aan veranderen, we zijn geboren om te sterven.

Het is idd vies als je er te diep over gaat nadenken, maar je bent nog zo jong en je hebt nog een heel leven voor je. Denk liever aan wat voor leuke dingen de toekomst te bieden heeft.

Het is tenslotte het lot van iedereen dus je staat er helemaal niet alleen voor. Iedereen denkt er wel eens aan, maar je mag deze gedachtje niet laten domineren over je leventje.

Een hulpje: niet denken dat de dood het einde is..

Precies, je hoeft niet bang te zijn voor de dood
als ie komt, dan komt ie toch wel


En trouwens er is geen betere manier om dood te gaan dan in je slaap..

mijn dromen zijn OF juist hel leuk OF juist verscrhikkelijk...k leef ook echt helemaal mee dan, k ga praten enzo, k zie alles in details, ik voel het ook zo intens, is soms erg fijn, maar soms ook verschrikkelijk....

BTW bedankt allemaal!

de enige ding die ik van de dood bang van is, is de pijn die je lijd voor dat je dood ga...

Voor als het zover is...........

MOOIE DAG

De zon, het zand, de hitte en de rustige rivier
De stilte en de droogte, en de leegte van dit hier
De hemel en de aarde, de weidsheid van het land
En de wijsheid van één man, dat is genoeg
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
De grond, het gras, de wegen naar de horizon die trilt
De tijd is hier de ruimte, de diepte is hier wild
De onzin en de noodzaak, ze naderen de grens
De liefde van één mens, was mij genoeg
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Wat een mooie dag
Voor de dood

zeer mooi......dank je

Da's echt zo'n mooi liedje..
Hebben ze toen ik op dagbehandeling zat echt helemaal grijs gedraaid..

- sorry beetje nutteloze reply -

Hier heb ik de laatste tijd dus ook heel erg veel last van...

Ik heb het eigenlijk sinds mijn opa ong. een maand geleden is overleden... ik ben toen ineens zo bang voor de dood geworden... Een aantal weken daarna is een soort tante van me overleden door zelfmoord... ik heb haar neit gezien meer na haar dood... en weet dus ook neit hoe het eruit heeft gezien ofzo, maar ik heb er steeds een soort nachtmerries van en ik moet steeds aan de dood denken...

Ik had het er van de week over meet een collega van me en die blijkt nu dus hetzelfde probleem te hebben aangezien er bij haar in de vrienden kring ook een aantal mensen overleden zijn...

Ik heb de laatste tijd ook heel erg last van stemmingswisselingene, de ene keer ben ik gewoon blij en positief, en het andere moment ben ik hardstikke down en negatief over dingen... en dan lijkt het wel of ik niets liever wil dan dood zijn... het is echt zo raar en ik weet neit wat ik er mee aanmoet...

Btw. vet creepy... dat liedje: Mooie dag... mijn stiefmoeder had dat in haar hoofd toen ze op de dag van mijn opa's sterfdag opstond...