Zeker Raak
 

Ik probeer je duizend dingen te schrijven,
Niet dat ik het je ooit zou laten lezen,
Maar het is goed om toch eens te schrijven,
Wat ik van je denk.

Ik probeer niet te veel aan je te denken,
Want denken doet meer zeer dan voelen vandaag,
En dat het een enkeltje liefde was,
Had ik kunnen weten,
Maar niet verwacht

Ik probeer je echt wel,
Ver weg te stoppen,
In een donker hoekje
En ik probeer zoveel mogelijk te vergeten,
Wat je me hebt aangedaan,
Toch kom ik je na een kwartiertje weer halen,
Omdat ik gewoon niet zonder jou in mijn gedachten kan.

Ik dacht dat het raak was,
Dat het dit keer echte liefde was,
Maar ik had het fout,
Het was allesbehalve liefde,

Ik dacht dat ik alles was,
De zon, de hemel de maan.

Ja, het was raak,
De klappen die je gaf,
Ja, het was raak,
Die klappen op mijn ziel

Ik dacht dat ik de ware was voor jou,
Maar ik had het fout,
Ik was alles behalve de ware,
Voor jou.

Ik weet me geen raad met wat nu te doen,
Kun je niet gewoon uit mijn hoofd stappen?
Net zoals je me geslagen heb?
Kun je niet wat zeggen?
Zeggen dat het een spelletje is?
Zodat ik kan zeggen,
Jij wint.
Jij hebt gewonnen.

Stefanie.

Je eerste strofe vind ik mooi, daarna kwam ik erachter dat dit volgens mij vooral een gevoelsgedichtje is. Als je reacties op de inhoud wilt kun je op het psychologiesubforum terecht :) .