![]() |
Contrast
Daar en toen
daar, toen de zon kleurrijk opkwam met een flauwe, roze gloed, vrolijk mijn leven verlichtend, daar en toen daar, toen alles mooi was, ik en jij wij en jij en ik elkaar. Maar hier en nu hier, nu alles niks betekent, bestaan niet meer zijn is en jij was maar niet meer bent, hier en nu hier, nu het donker overtreft met een trieste, zwarte wolk, dreigend de zon verduisterend. Hmpf, ik vind de laatste strofe minder, het loopt niet echt lekker ofzo... Graag jullie commentaar:) |
Daar en toen
daar, toen de zon kleurrijk opkwam met een flauwe, roze gloed, vrolijk mijn leven verlichtend, daar en toen daar, toen alles mooi was, ik en jij wij en jij en ik elkaar. Maar hier en nu hier, nu alles niks betekent, bestaan niet meer zijn is en jij was maar niet meer bent, hier en nu hier, nu het donker overtreft met een trieste, zwarte wolk, dreigend de zon verduisterend. Persoonlijk vind ik deze minder dan je vorige, het 'ergste' heb ik dikgedrukt gemaakt, die zinnen zitten een beetje vreemd in elkaar en maken het gedicht stroef om te lezen. :rolleyes: :p |
dat zijn juist de enige mooie zinnen...
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
misschien leest het makkelijker als er achter ik en jij wij een werkwoord staat? maar ik weet niet of ik de herhaling van was wel mooi vind daar en toen daar, toen alles mooi was , ik en jij wij was en jij en ik elkaar. |
Citaat:
|
Citaat:
wij moet zeg maar enkelvoud zijn, dat de "ik en jij personen" 1 persoon zijn, samen |
Citaat:
Maak eens een gedicht dat voor leken ook te snappen is.:) |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:45. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.