Je in de steek gelaten voelen door je psych?
 

Ik loop al drie jaar bij dezelfde psych en had heel veel moeite om haar te vertrouwen, maar sinds de laatste paar maanden kon ik alles bij haar dr uit flappen. Ik had echt een band met haar opgebouwd en het was altijd zo gezellig en vertrouwd.
Ze hielp me gewoon echt, ik had haar privételefoonnummer voor als ik crisis had en ik kon echt elk moment van de dag bij haar aankloppen.
Maar sinds een week ben ik overgeplaatst naar de volwassenen afdeling. Het voordeel van mijn psych was, dat ze op een normale toon tegen me praatte, gewoon alsof ik tegen mn moeder zat te praten.
Nu heeft ze me bij een maatschappelijkwerkster gedumpt, die tegen me praat alsof ik een kind van 9 ben. Echt zo'n kleuterjuf gewoon(n)

Ik voel me nu heel erg in de steek gelaten, omdat ik gewoon niemand meer heb om op terug te vallen als ik crisis heb. Ik zit hier in een leefgroep met vreemde leiding (ik wen gewoon te langzaam:() en die moet ik dan maar gelijk vertrouwen. Ik kan mn ei ook gewoon niet meer goed kwijt. Ik voel me er zo klote onder:(

Omdat ik altijd heel erg bang ben geweest om mensen te verliezen (heb verlatingsangst en bindingsangst) voelt het nu weer gelijk alsof iedereen me in de steek gaat laten en dat ik er dadelijk weer alleen voor sta en zo:(

Argh:(

Hebben mensen tips wat ik hiermee aanmoet?

Misschien een voor de handliggend 'antwoord', maar misschien kun je het bespreken met die pscyh? En eventueel met die mw'er en/of de groepsleiding?

Dan bespreek ik t nog liever met een muur

Kan je ook doen, maar ik denk dat dat weinig zin heeft.

hmmjah, kwil gewoon van dat gevoel af, kij, ze weten toch al dat ik niet naar die MW-er wil, maar ik moet van mn leefgroep hulp hebben, dus is het een verplichting. Ze willen ook dat ik een borregeling krijg, zodat ik bij crisis altijd een bed heb in een instelling.

Majah...wat moet, dat moet.

Heb je nergens een goede viendin of vriend dan waar je bij terecht kan?

Lijkt me best een rot situatie... sterkte.

Moest je per se naar de volwassenafdeling of had je ook bij je psych kunnen blijven?

Het is wel jammer dat die nieuwe mw'er zo kinderlijk met je doet, maar het beste is om haar dat gewoon te zeggen, en anders een andere te regelen of indien mogelijk weer naar je vertrouwde psych (hangt van de reden van de overplaatsing af.)

Het is misschien wel eens goed om te bedenken dat je niet je leven lang kunt vertrouwen en bouwen op 1 dezelfde psych. Maargoed, zolang het nodig is, is het natuurlijk wel fijn als je er 1 hebt waar je je goed bij voelt en die jou volwassen behandelt.

Succes ermee en kom voor jezelf op!

Ik weet precies wat je voelt hoor Rhianne. Ik heb hetzelfde probleem ook gehad met mijn psygh. Ze lieten me op mijn 15e nog met een poppenhuis spelen enzo. Dat is toch zot?

hmmjah, keb mn vriend, maar van hem wil ik niet afhankelijk zijn, dat is gewoon niet gezond.
Ik heb zelf wel genoeg aan een goeie vriend of vriendin, maarjah, van die leefgroep moet ik presé hulp hebben. Het vervelende vind ik ook, dat ik niet verder kan met m'n leven. Ik wil alles achter me gaan laten en ben al bezig met verwerken. Als ik er dan alwéér over moet praten, dan haal je oude koeien uit de sloot en kan ik dus niet verder. Ik heb gewoon geen behoefde meer aan die MW-er.
Ze had m'n vriendin kunnen zijn, zo jong is ze. Ik haat t gewoon.
Ik snap niet dat mn psych me bij zo'n mens heeft kunnen dumpen.

Als ik dan toch zonder psych verder moet, dan wil ik 't alleen doen. Ik ben zelfstandiger dan de meeste mensen van m'n leeftijd en heb de kracht om mijn eigen fouten te verbeteren.
Ok, ik zal vast nog wel ooit es een crisis krijgen, maar daarvoor hoef ik niet gelijk naar een kliniek hoor.

Majah...ik kan wel wat willen, maar t mag toch niet.

Hmm, ik denk niet dat je je in de steek gelaten moet voelen door je psych. Hij of zij doet ook maar zijn/haar werk. Ik denk dat hij/ zij wel weet wat het beste voor je is. En ik vind het eerlijk gezegd ook niet erg gezond dat ze jou haar prive telefoonnummer heeft gegeven. Maar dat terzijde.

Maar als je problemen hebt met die maatschappelijk werkster, dan kun je het daar toch met haar over hebben? En kun je anders misschien niet naar een andere psych gaan? Jah, ik snap wel dat het moeilijk is en dat je je hele levensverhaal weer opnieuw moet gaan vertellen, en ik snap ook dat het even duurt voordat je zown nieuw persoon vertrouwt.. Maar iets is beter dan niets toch?

Sterkte ermee!

Ik moet er eigenlijk ook heen > wordt me althans aangeraden maar ik durf nie en ben bang voor hetzelfde dat ze me als een kleuter gaan behandelen (ik ben bijna 18)

Wat is er niet gezond aan? Ik zat bij crisis constant alleen, ik belde haar alleen maar in geval van nood. Dan kon zij me tenminste helpen, ipv dat ik weer met een overdosis in het ziekenhuis lag.

nou, dat doen ze dus, en denk maar niet dat je een persoon bent, nee je bent een nummer.
Maargoed, ik wil weinig tot niks te maken hebben met die zooi daar. Alle mensen die ik ken hebben daar gewoon slechte ervaring.

ja, ik ben 18 en een kleuter! Ja, sorry dat ik nog niet volwassen ben, heb je blokjes voor me? het liefst duplo!
Argh, stom mens.

Hangt er ook maar net van af wie je hebt. Bij het Riagg gaat het er zo aan toe, ja. Bij bijvoorbeeld het AMC niet.

een prive nummer geven schijnt trouwens vaker voor te komen bij mensen die 'snel' een crisis krijgen. Dus echt heel vreemd is t niet...

Het Riagg is dood. Die van mij komt van de Robert Fleuri, ze zijn nmlk gefuseerd. Daar heeft ze kleuterleidster gespeeld.

idd:) Dat is alleen maar in veiligheid voor de patiënt