schoonouders en vriend
 

ik heb een soort van probleem, alhoewel..eigenlijk is het meer m'n vriend z'n probleem maar omdat hij er steeds helemaal down van is wordt het vanzelf ook mijn probleem. Een beetje een vaag verhaal denk ik maar ik probeer het toch maar even op te schrijven.
Het zit zo: mijn schoonouders, tsja...wat moet ik er over zeggen...aardige mensen op zich, alleen ze zijn gewoon oliedom. Mn vriend is zo langzamerhand een beetje boven ze uit aan het groeien denk ik, vandaar ook de problemen.

Mijn schoonmoeder is huisvrouw (erg fanatiek)...een beetje te fanatiek denk ik. Ze leeft gewoon voor haar huishouden, staat om 6 uur op om te wassen en te dweilen en stofzuigen...ze doet de hele dag gewoon niks anders. Ze komt ook nooit buiten de deur...alleen in de buurt een beetje...ze gaat verder nooit ergens heen of naar de winkel ofzo...ze heeft straatvrees (zegt ze zelf ook). Als mn vriend thuis komt wordt ie letterlijk geacht meteen schone kleren aan te doen en de kleren die hij aan had direct in de was te gooien. Het is allemaal een beetje extreem...

M'n vriend doet ook veel te weinig volgens haar...zij doet altijd maar alles. Het probleem is echter dat als mijn vriend iets wil doen (aanbied om af te wassen of wat dan ook) dat ze het nooit toelaat...of ze staat er bij te kijken en neemt het dan over omdat hij het niet goed (lees:op haar manier) doet.

Hij heeft nu weer vreselijke ruzie thuis omdat hij gisteravond geen patatje wilde halen voor haar (half 11 's avonds...hij lag al in bed)...krijgt ie weer gezeik van je doet ook nooit wat.

Mn vriend begint hier zo langzamerhand een beetje aan onder door te gaan. Zijn moeder is in mijn ogen een beetje een geflipte huisvrouw met smetvrees en mn vriend doet nooit wat goed in haar ogen. Maar mn vriend denkt nu dat het echt aan hem ligt...hij is helemaal down en denkt dat ie lui is en nergens goed in is enzovoorts. hij is ook heel onzeker over zichzelf...ik vermoed dat dit voor een groot deel door zijn ouders komt.. (z'n vader is trouwens wel minder erg maar steunt zn moeder gewoon overal in)

Ik probeer mn vriend er van te overtuigen dat het niet aan hem ligt maar hij gelooft het zo langzamerhand niet meer. Ik vind het heel erg om hem zo verdrietig te zien ik sta gewoon machteloos. We hebben al een keer geprobeerd om gewoon met zoijn ouders serieus er over te praten maar het werkt niet. Ze zijn gewoon niet in staat tot het voeren van een volwassen gesprek. Ze lopen alleen maar te schreeuwen en komen met loze argumenten. er is gewoon geen gesprek mee te voeren...

tis allemaal heel ingewikkeld en ik vind het moeilijk om het duidelijk op te schrijven hier. Maar ik vroeg me af of iemand ook zo'n situatie heeft meegemaakt en wat ze hebben gedaan. Ik kan er gewoon niet tegen dat die mensen mijn vriend langzaam veranderen in een onzeker hoopje ellende terwijl hij echt niks fout doet, hij doet al zoveel voor ze en nooit krijgt hij er waardering voor. Alleen maar gezeik over wat ie nu nog fout doet...

Wat ik ook zo erg vind is dat ie morgen zn verjaardag viert en dat ze dan allemaal gezellig doen alsof er niks aan de hand is. Hier heb ik ook heel erg weinig zin in eigenlijk.
wie herkent hier iets in? hoe kan ik mijn vriend helpen???

Waarom gaat hij niet op kamers? Als hij daar nog te jong voor is, zal hij gewoon 'zijn tijd moeten uitzitten'. Tot die tijd is negeren en accepteren het beste, en gewoon niet veel thuis zitten.

(Ik zit met hetzelfde ongeveer, maar dan láng niet zo extreem)

jezus! dat is echt belachelijk!!! weet je wat ik zou doen? hem gewoon zolang bij jou laten logeren en een briefje neerleggen bij hem thuis met de reden waarom hij nu bij jou is! tis een beetje vage reden, maar tis wat :)

Ik herken wel een aantal dingen.
dat 'nep-gezellig' moeten doen....das echt vreselijk....
in de keuken sta je op fluistertoon te ruzieen en als je de huiskamer binnenkomt tover je je fake-filmster-zonnatura-smile weer te voorschijn....ja not nice(n)

Verder is het lastig als je op wat voor gebied dan ook je ouders totaal niet kunt volgen en je GELOOFT wat ze zeggen.......je moet hem eigenlijk dit topic laten lezen, DIT IS NIET NORMAAL! Dat zn moeder smetvrees heeft is niet t probleem, ff andere kleren aantrekken, naja MOET dan maar(n) maar dat ze wil dat hij ook vanalles doet :| be-lache-lijk........ok de standaarddingetjes maar hij hoeft echt niet elke week zn fiets te poetsen of iets dergelijks......

Je moet tegen hem vertellen dattie na moet denken of hij zn gevoel voor 'selfasteem' af wil laten hangen van zn ouders?