Wanneer ben je eenzaam
 

wanneer ben je volgens jullie echt eenzaam? Sommige mensen voelen zich nog eenzaam als ze in een kamer zitten met 100 vrienden. Maar de mensen die helemaal geen vrienden hebben en die zich helemaal niet eenzaam voelen?

Mijn vraag, voel jij je weleens echt eenzaam en wanneer?

Ik voel me eenzaam als ik alleen ben, en als ik het gevoel krijg dat niemand om me geeft/dat niemand van me houdt.
Ook met heel veel vrienden om me heen... als ik het gevoel krijg dat ze niet van me houden(waar kom dit in godsnaam vandaan? :s ), voel ik me eenzaam...
Ik weet het, ik ben raar ;)

Ik voel me nu erg eenzaam..

maar ik voel eenzaam als ik niemand om mee te praaten, chatten lucht het well een beetje op maar ik moet ze kunnen zien en horen... maar ja, ik kan natuurlijk ook een foto van de persoon die ik aan de telefone heb bij nemen maar daar schiet niks op..

en ook als ik in een kroeg zit en ik praat met niemand, daar wordt ik ook eenzaam van..

ik voel me sinds de dood van mijn beste vriendin eenzaam
terwijl ik nog genoeg andere vriendinnen heb.
we vormde met zjin 4 altijd een groepje en die 2 andere meisen waren oook zeg maar beste vriendinnen.
maar toch ik voel me heel eenzaam.

gister voelde ik me eenzaam.
we hadden een soort feestje met mensen die aan de musical meededen. ik ben er later bijgekomen en ken weinig mensen. de andere waren een hechte groep en hadden een band opgebouwd maar daar hoordei kniet bij (dat gevoel had ik) toen iedereen ging dansen of in groepjes stond te praten en ik alleen ergens zat te kijken en niemand iets tegen me zei voelde ik me eenzaam.

ja ik ben wel eens eenzaam, ook als ik met een paar vrienden ben, maar dat ligt echt aan mij, omdat ik vaak te ver met mijn gedachten weg ben om gesprekken te volgen, en dan is het later moeilijk om er weer in te komen.

Gelukkig is dat niet zo vaak

Ik denk dat er een groot verschil bestaat tussen eenzaam voelen en ook echt eenzaam zijn. Dit kan op verschillende terreinen denk ik.
Het voorbeeld wat je zelf geeft, van dat mensen zich soms eenzaam voelen in een kamer met 100 vrienden in idd een voorbeeld van je eenzaam VOELEN. Mijn oma had dat, toen ze nog leefde, heel erg. HEt was ook echt zo dat wanneer wij kwamen van 'gelukkig zijn jullie er, ik heb al zolang geen mensen over de vloer gehad'. En dan horen we later van dr oom, dat nog geen uur voordat wij kwamen, er andere mensen langs waren geweest... Er kwamen dus wel mensen, ze was niet alleen, maar zo voelde het wel volgens haar.

Nu zit ik te denken. Als jij met allemaal mensen om je heen bent, maar je voelt je niet begrepen, omdat ze je ook echt niet begrijpen, misschien BEN je op zo'n moment wel eenzaam. Maar wanneer je in diezelfde ruimte, met die mensen om je heen zit, en je zegt niks omdat ze denken dat ze je toch niet begrijpen, dan VOEL je je eenzaam. Naar mijn mening dan....

xxx wen

Ik denk dat ik niet eenzaam BEN, ik heb altijd wel mensen om me heen (helaas) en doe best vaak leuke dingen met vrienden.

Ik VOEL me de laatste tijd erg eenzaam. Ik heb best veel vrienden en contacten, maar laatst, toen ik een filmavondje ging houden met mn beste vriendin, voelde ik me ook eenzaam. Ook toen ik een paar weken geleden een feestje had, werd helemaal gek van al die mensen en voelde me alleen, tussen al die mensen.. Ik weet echt niet wat ik ermee moet. Want ik voel me best schuldig tegenover hun.

Het lijkt wel alsof ik me alleen niet eenzaam voel als ik bezig ben met mn huiswerk of aan t werk ben bij de AH. Ik snap het niet...

Ik voel me eenzaam als ik me niet goed voel. Dus als ik geestelijk of lichamelijke klachten heb. Je bent dan zo alleen met al je pijntjes en dingetjes. Niemand die precies voelt wat jij dan voelt. Maar dat is in principe altijd zo, dat niemand voelt wat jij voelt :s , maar toch....door de pijn word je je daar meer van bewust.

Flowergirl

Ben ik het helemaal mee eens! ;)

Flowergirl

Ik voel me al een hele lange tijd echt eenzaam, al een paar jaar. Ik zit de hele dag alleen maar binnen, zie bijna nooit mensen.
De mensen die ik wel zie zijn degenen waarmee ik absoluut niet wil praten, en als ik een keer bij 'vrienden' ben voel ik me altijd raar en buitengesloten.
Ik kan dus niet echt mijn gevoelens kwijt aan mensen, ik krop alles op en daardoor voel ik me nogal vaak verward, omdat ik in m'n hoofd probeer alles op een rijtje te krijgen.
Dit alles heeft tot gevolg dat ik nogal erg vaak in mezelf praat waardoor mensen mss denken dat ik een beetje leip ben...en misschien is dat onderhand ook wel zo.

:(

ik ben eenzaam als ik me zo voel en dan kan ik idd alleen zijn of in een kamer met 100 mensen zitten, maar als je het gevoel hebt dat niemand om je geeft en er niemand is die aan je denkt of naar je omkijkt en je daar zelf rot onder voelt dan kan ik me denk ik wel heel eenzaam voelen.

ik begrijp dat je je daar eenzaam onder voelt ({)(})
maar hoe weet je zo zeker dat niemand om je geeft e.d.
waarschijnlijk is dat helemaal niet waar, en is die eenzaamheid ook niet nodig.... (F) wen

Voel me eenzaam na gister bijvoorbeld, toen een vriendin tegen me zei dat z vond dat we niks meer te bespreken hadden en dat ze dacht dat we over een jaar geen contact meer zouden hebben. Zomaar vanuit het niets...
Ik voel me eenzaam als ik weinig mensen om me heen heb, maar soms ook als ik juist veel mensen om me heen heb. Het heeft er volgensmij meer mee te maken of mensen mij begrijpen of niet, dat bepaalt volgensmij of ik me eenzaam voel.

Ik voel me vaak eenzaam als ik het gevoel heb ergens te zijn
waar geen mensen zijn met wie ik klik, op één lijn zit, vrij ben
om te kunnen doen en laten wat ik wil, zonder dat een ander
me raar vindt oid..

Er zijn van die momenten waarop ik ontzettend verlang naar
een vriend(in) met wie ik gewoon Kim kan zijn ed.

Ik heb wel vriend(inn)en ed, en het is ook absoluut niet
zo dat het geen goede vrienden zijn oid, maar de persoon
bij wie ik gewoon volledig mezelf kan zijn zonder de ander
tekort te doen is er op dit moment niet. En dat geeft een
rot/eenzaam gevoel.

Ook als ik kijk naar anderen die uit een in mijn ogen leuk &
fijn gezin komen, en/of een goede relatie hebben, en/of een
hechte groep vriend(inn)en, enz.

Komt deels misschien ook wel doordat het verbreken van
bepaalde vriendschappen/relatie een leegte heeft
achtergelaten waar ik soms nog best wel tegenaan loop ed.

(onduidelijkheid.)

Ik ben eenzaam als iedereen behalve ikzelf lol heeft, ik met mijn gedachten ergens anders ben, en op de plek waar die gedachten heendwalen ook niemand anders (bereikbaar) is.

* same here *
trouwens ook als niemand naar mij luistert, dat ze allemaal met elkaar in gesprek zijn en ik er niet tussenkom, terwijl ik iets belangrijks te vertellen heb...

Ik ben vaak eenzaam op plaatsen waar ik alleen ben en mezelf niet kan zijn, b.v. wanneer ik alleen in de stad loop. Dan kan het nog zo druk zijn, maar dat maakt me denk ik dan juist zo eenzaam. Wanneer ik met een bekende ben, heb ik daar geen last van. Wanneer ik alleen ben hoef ik echt niet eenzaam te zijn, zolang ik maar kan doen waar ik zin in heb, en de mogelijkheid heb andere (bekende) mensen te zien.

ik heb het dus vooral als ik vroeg opsta , of plotseling als ik op de fiets zit

nu :|

algemeen gezien heb ik het vaak 's avonds, of als ik net wegga uit een grote groep mensen en ik heb t gevoel dat ik het 'samenzijn' niet genoeg heb afgesloten. of wanneer ik me in een groep bevind waar ik me niet thuis voel. of als iedereen iemand heeft behalve ik.