en de mijne
 

Ik dicht al tijden niet meer, hoewel ik een goed gedicht waardeer.
Geef je mening op deze oude liefdesgedichten.

If once my love, we lovers part
By fate
Know, I loved you so,
And we will never separate.


en

Samen zijn we even,
Apart zijn we altijd.
En kan het jou wel schelen
Hoe ik mijn leven leidt?

In mijn gepeins tellen we populieren
Die langs het water staan.
Hollen we hand in hand
En wachten op de maan

Met je slanke lichaam,
Rol je door het gras.
Ogen als fonteinen,
Zien mij zoals ik was.

Je mondhoeken trekken dart'lig samen,
Bewijst dat jij me kust.
Je lange haren, je pronte borsten,
Je lippen zijn een must.

Maar ken jij mij zoals ik mij ken?
Weet jij dat ik achter dit gezicht,
Een hele lieve jongen ben?

En mijn hart vervuld zich met nijd,
Melancholie en verlangen naar ontroostbaarheid.

Ik zie het nog eens aan,
Beslis of ik verder wil gaan
Of ontwaak uit dit bestaan.


en tenslotte

Uit
De zon schijnt met lange stralen
Maar ik hou alle luiken dicht.
Ik vul de dag met dralen
En laat het tot me komen, jouw bericht.

Zwarte sneeuw markeert de straten,
Waar de stoep de zomer siert.
En de wind geeft geluid aan gaten,
Waar het woest doorheen'en giert.

Welk wezen, ditmaal, heeft jouw hart?
Wie is het die mij zo benard?
Wie werd getroffen door jouw blik?
En wie begeert je, behalve ik?

Is dit een les of meer een straf?
Een kafkaïaans chirurgenmes
Snijdt mijn kop eraf!

door mij.

Je eerste gedichtje vind ik erg clichee. Je tweede ...Vind t zeker niet slecht, maar t rijmen komt af en toe niet mooi over, te geforceerd. Dat is echt zonde want af en toe vind ik dat je echt prachtige woorden gebruikt, zoals 'dart'lig' en dergelijke. Dit geldt eigenlijk ook voor je derde gedicht. Vind t rijmen niet fijn lezen, echt zonde!