IK maak een taak van pedagogiek en daar staat als hypothese :

Moeders zijn meer beschikbaar in de opvoeding, vaders zijn nog vaak onzichtbaar aanwezig.

Jullie meningen hierover? Waar/Niet waar?
Hoe was dit in jullie opvoeding? en welke invloed heeft het de ontwikkeling uitgeoefend?

Ik heb tijdens mijn opvoeding de zachtere kanten van mijn moeder meer ervaren dan die van mijn vader.
Als ik iets moet vragen ga ik nog steeds sneller naar mijn moeder.

Ik denk dat die veronderstelling deels klop in mijn opvoeding, kvind het jammer want ik ben van het idee dat beide ouders een belangrijke, maar verschillende rol in de opvoeding spelen.

Toch heb ik een loyaliteit voor beide mijn ouders, waaruit ik opneem dat mijn vader niet echt té afwezig is geweest?

ja dit klopt.
vrouwen hebben een moedersinstinct, er zijn mannen die het even goed zouden kunnen, alleen is het niet gelijkwaardig aan hun besteed. mijn pa is een goeie vader geweest tijdens mijn opvoeding maar zonder mijn ma was hij niets. beiden horen samen voor een evenwichtige opvoeding, en inderdaad vaak is de man nogal 'afwezig' en weet hij soms niet hoe hij het moet aanpakken. daarom is de vrouw daarin ideaal.

zo is het bij ons iig gegaan, achja
nix gemist

Mijn moeder was altijd degene die me dingen uit ging leggen over van alles en nog wat, gevoelens etc etc. Mijn vader zat daar wel altijd bij, weet ik nog.
In dat geval ben ik het dus helemaal eens met de stelling :)

Nu is het meer zo dat mijn moeder best afgesloten is ten opzichte van mij. Sinds mijn vader is overleden (1992) is zij een beetje onzichtbaar geworden in de opvoeding.

Ik vraag me af hoe het zou zijn geweest als mijn vader nog zou leven, maar ja, dat is vrijwel niet meer voor te stellen.

Mijn 'contact' met mijn vader was vooral in mijn vroege jeugd .. 0 tot 5 jaar. Hij nam me overal mee naartoe :)

Daarna kreeg hij het drukker met zijn werk en ik moest naar school enzo, toen verwaterde alles een beetje.

Aan de andere kant heeft hij thuis wel de meeste invloed; mijn moeder .. zo aardig als ze is .. is veel te zacht om mij dingen op te leggen, dat lukte haar al niet toen ik 5 was :D

Dus ja, de moeder is vaak meer aanwezig, maar ik vind de invloed van de vader niet te verwaarlozen (autoriteit).

Mijn moeder is meer aanwezig maar mijn vaders invloed is groter

Hmm... vind dit een interessant topic :)

Mijn vader was trouwen wel de man die altijd dingen ging doen, naar het park, de dierentuin, speeltuin etc etc. Mijn moeder was meer de theorie, mijn vader had het daar allemaal niet zo mee. We deden altijd dingen onverwacht, bijvoorbeeld dat hij me 's ochtends wakker maakten en we ineens naar de dierentuin gingen. Super :)

Mijn vader was wel vaak thuis, maar natuurlijk nooit zo vaak als ouders. Ik denk dat kinderen sowieso een ouder nodig hebben die altijd thuis is. Heeft mij wel goed gedaan, je hebt meer vertrouwen in je familie en vrienden denk ik.

Love, Lis

Bij mij was het precies andersom...