Ik mis mijn vriendin en ex.
 

Ongeveer een jaar geleden is het uitgeraakt tussen mij een een ex van mij,ik noem ze hier K.Ze was mijn eerste vriendin en het was eigenlijk een erg serieuze relatie.Heb erna nog 2 korte relaties gehad,maar het kwam niet in het minst in de buurt van K.
Ik ben sinds dan nooit meer verliefd geworden,wel hadk soms het gevoel vanalles bij een persoon te kunnen vinden,maar echt verliefd nee,nooit meer gebeurt.
Ik zie haar doodgraag,hangen tegenwoordig vaak tegen elkaar en af en toe geven we wel eens een kusje op de mond.Zie haar paar keer in de week meestal.
Ze heeft ook weer een vriend, maar ik zie haar wel wat vaker.
Als ik mij bvb zoals maandag slecht gedragen heb dan benk daar kapot van.Het is uit geraakt door haar ouders.Ik hield veel te veel van haar,was niet gezond en ik wou alleen nog maar bij haar zijn.Nu is ze op reis en mis ik haar zo,nog 5 lange dagen.Ik heb het er niet moeilijk mee dat ze een vriend heeft,ik wil alleen dat ze gelukkig is.Ik vrees alleen dat ik nooit meer zoiets als met haar zal meemaken :(
het blindelings vertrouwen vanaf het moment dat ik haar zag, de vele honderden (duizenden?) uren wij alleen aan het meer,soms eens gaan zwemmen,anders er gewoon wat liggen/lopen/wandelen,kampvuurtje maken,nachtje doorbrengen,het duorijden naar verre fuiven s'nachts.We waren voorheen al de beste vrienden.De eerste keer dat ik bleef slapen vergeet ik nooit meer,van alle anderen herrinner ik het me nauwelijks.
IK heb traantjes in mijn ogen als ik eraan denk.
Nadat het uit was,zaten we bijna elke dag bij elkaar,pas na een andere relatie en derna nog paar keer blijven slapen heb ik het "echt" beseft dat het uit was.Maar ik hou van haar en een stukje van mijn hart zal altijd bij haar blijven liggen.wat zou ik zonder haar zijn?*in shock*,wil het niet weten.Ik was ooit overgelukkig.
Maar terug samen zijn met haar en mijn beste vriendin opgeven als zij het zou vragen,ik zou het ni durven denk ik.

enige remedie:niet teveel bij stil staan,altijd in de weer zijn,zodat je er niet aan kunt denken.

zijn er nog mensen hier die hetzelfde meegemaakt hebben/meemaken?

Je hoeft dat plekje toch ook niet weg te halen?
Nogal logisch dat ze een plekje in je hart heeft die niemand anders zal veroveren. Dat heb ik bij mijn ex (nu twee weken) ook.

kijk bij mij is het nog niet zo lang uit, maar ik merk dat t heel erg helpt dat ik er alsmaar over praat.
Ik accepteer het nu helemaal dat het over is en niet meer goed komt. Maar we zijn nog vrienden en donderdag zie ik m weer. Merk dat ik daar heel erg naar toe leef. Misschien stom, maar vind t fijn om bij m te zijn. En zag m al zo weinig vanwege de afstand en nu nog veel minder. Ik zie m veel minder dan normaal ook met vrienden etc.. Maarja, het is zo.
Ik merkte gewoon bij mezelf dat het concentreren op andere dingen niet hielp. Ik wou er gewoon ook voor mezelf een punt achter zetten. Op een zekere manier. En dat kon ik alleen door echt met mezelf en mn verdriet en teleurstelling en vragen en ook wel hoop om te gaan en antwoorden te zoeken voor mezelf en zo tot acceptatie te komen. Ik kan wel moeilijk gaan doen, maar dan verkloot ik onze vriendschap ook en hij is me echt heel erg dierbaar. Ik kan nu dus ook veel objectiever naar onze relatie kijken. Dat helpt ook wel

Zoals je zelf al aangeeft: je durft het niet om weer een relatie met haar te beginnen, omdat je bang bent dat je de vrienschap verpest.

Dat je dat al weet is goed. Nu moet je er voor jezelf nog echt een punt achter zetten. Denk ik. Ik heb ook mn moeilijke momenten. Elke dag weer. Maar ik geniet gewoon van alles. Ik heb vandaag bijvoorbeeld weer allemaal filmpjes van ons op de computer gekeken en dan zit ik gewoon te stralen :bloos:.

Als je je vriendschap niet op het spel wilt zetten moet je er dus echt mee aan de slag. Met je gevoelens..
Succes!

En dat plekje? Dat wat mijn ex veroverd heeft krijgt niemand en hij is altijd heel dichtbij me. Binnen in mij.. En nu zal dat plekje van nu een andere invulling krijgen dan dat van eerst. Maar die gaat niet weg en die koester ik...

Je moet zoiets van je kunnen afzetten, het is ongetwijfeld erg moeilijk omdat je zoveel van haar houdt.
Maar het is toch belangrijk dat je voor jezelf kiest en dingen voor jezelf gaat doen en niet alleen maar in de ban van haar bent. Zij is verder gegaan met haar leven en hoe moeilijk dat ook is, ooit zou jij dat ook moeten doen.
Er zal vast wel wat tijd overheen gaan, maar op een gegeven moment besef je vanzelf dat het genoeg is geweest, dat je genoeg getreurd hebt.

Ik begrijp dat jullie nog steeds goede vrienden zijn?
Kunnen jullie dat ook, ik bedoel kan JIJ dat ook zonder meer voor haar te voelen?
Anders moet je haar misschien een tijdje niet zien, zodat je er misschien wat makkelijker overheen komt. Als je wel gewoon goed vrienden met haar kunt zijn, moet je je energie proberen te steken in jullie vriendschap, denk ik.

In ieder geval veel succes ermee (y)

ik amuseer mij ook goed ze,super zelfs.Wij wonen dicht bij elkaar,is maar 3min fietsen.Als ze terugkomt ga ik haar direct een knuffel geven.

nee ik voel nix meer speciaal voor haar,omdatk er zo op ingesteld ben.Zijn heel goeie vrienden,net zoals voor onze relatie.Haar een tijdje ni zien,zoiets vergroot/maakt problemen alleen maar,weet ik uit ervaring.Ik ben ook niet in de ban van haar zoals je zegt en ook treur ik niet.

mijn eerste relatie was ook vrij serieus..was er ook helemaal kapot van toen ze het uitmaakte naar 5 maanden...daarna probeerder we vriednen te blijven maar ik kwam er maar niet overheen...tot ik op een gegeven moment tegen aar zei...ik wil geen contct meer met je...heeft 2 maanden geduurd...nu spreek ik haar weer gewoon en zijn we weer vrienden...

en ben ik inmiddels nog gelukkiger met mijn nieuwe vriendin..
terwijl ik toch echt bij haar dacht dat zij alles was..

Oh, maar dan begrijp ik het niet helemaal, denk ik....

ik moet echt afleren om zo nieuwsgierig te zijn :o

*herkenning* :(

Sterkte (y)

Het is heel bijzonder als een jongen en een meid op deze manier zo goed en innig bevriend kunnen zijn zonder dat er uiteindelijk meer gaat gebeuren (wat idd het risico geeft die vriendschap te verpesten). Dus wat jij nu hebt met haar, daar mogen velen jaloers op zijn. Ik denk dat je daar ook best trots op mag zijn al weet ik dat het moeilijk is te accepteren dat er nooit iets meer zal komen zonder het risico te nemen dat wat jullie hebben verpest wordt. Daar weet ik alles van. Ik heb zelf voor die keuze gestaan, heb het risico genomen en tot nu toe heb ik daar 0,0 aan spijt van, maar ik kan ook niet (ver) in de toekomst kijken dus wie weet hoe het zit over 2 jaar?

Uiteindelijk is het een keuze die je zelf zal moeten maken mocht je er ooit voor komen te staan, en niemand kan je daarin helpen ben ik bang, al hadden velen dat heel graag gewild.

Mjah alhoewel de situatie bij mij n btje anders is herken ik het gevoel helemaal :bloos: Maarja wat je ermee moet, ik denk niet zoveel. Ik heb iig besloten dat het gewoon een kwestie is van afwachten en vertrouwen op het lot ;) Jij kan toch nie helemaal bepalen hoe alles loopt, dus geniet gewoon van het goede contact dat je hebt en dan merk je vanzelf hoe alles loopt :)

:) een berichtje gehad.het leven is zo mooi,alleen spijtig dat ik al 2 weken slecht slaap :( mss betert het wel?in de vakantie.Maar ze mag mij altijd komen wakker maken,aja ze heeft mijn huissleutel ni meer :|

zalig geslapen :)
dag is al bijna voorbij :( ,maar morgen nieuwe dag :)
en 15 liter naft verbruikt vandaag :D

Wat is naft? :s

:D benzine,is vlaams he.