Zusje...
 

Daar ligt ze dan. Zo stil, zo lief. De kleur van haar gezicht, bijna dezelfde als die van de lakens van haar bed. Daar ligt ze dan, met sporen van tranen op haar wangen. Naast haar, op bed, een vrouw met rode ogen, in fel contrast met haar witte gezicht. En ik sta daar maar, niet-wetend waar ik op wacht. Maar niet op de manier waarop zij wacht. Want zij ligt daar maar, wachtend op de dag die alles veranderen zal. Die haar weer zal laten dansen en laten zingen, haar laten sporten en laten rennen.
Het ging zo snel, het ging zo snel. Net als bij pappa, maar toch anders. Was ze gister nog mijn zusje, daar in dat onbekende witte bed, nu is het een stil meisje, met slangetjes in haar neus en in haar pols. Zelfs het praten doet haar pijn.
En ik weet dat het goed komt, ze hebben zo vaak gezegt dat het goed komt. Maar geloven dat het goed komt, dat is anders. Tranen van binnen zijn anders dan tranen van buiten.
En ik kijk naar haar, en weet, op een dag lig ik er ook zo bij...

:cry: :cry:

Mijn zusje, met mijn moeder in het ziekenhuis. De herinnering aan mijn vader... de blik in de toekomst.. ik kan er niet mee omgaan...

wat erg allemaal, meid. Ik weet niet echt goed wat ik moet zeggen, want er is niet iets wat je kan doen zodat je je opeens beter gaat voelen. Probeer er iig over te praten, dat helpt misschien.
Verder heeeeeeeeel veeeeeeel sterkte!

Veel meer dan je heel veel sterkte wensen en hopen dat het
idd goedkomt kan ik niet doen denk ik... (f)

En idd, praat er met iemand over, of probeer het iig, als je dat
nog niet doet..

Ik kreeg tranen in mijn ogen bij het lezen van je stukje.
Het is vast niet gemakkelijk voor je, uit dit dan ook, want het binnenhouden zal het enkel lastiger om dragen maken.
Hou je sterk voor je zusje, daar zal ze wel iets aan hebben, maar toon ook je gevoelens.

Ik weet niet echt wat ik je kan meegeven als raad, wat elke situatie is zo anders.

Hopelijk wordt alles beter.

Laat je niet glijden.

Heel erg bedankt voor jullie reacties.
Ze wordt vrijdag geopereerd dus hopelijk gaat het daarna beter. Ik praat wel veel met mijn broer en mijn superlieve beste vriendinnetje. Ik praat ook veel met mn zusje. We hebben beide ze situatie met mijn vader meegemaakt en ik heb dezelfde ziekte als zij heeft (erfelijk, mn vader had het ook (hij is er niet aan overleden)). Ik ken haar angsten en ik weet ongeveer hoe ze zich moet voelen. We klampen veel aan elkaar vast, alleen het praten gaat nu al zo moeizaam. Ik hoop dat het snel vrijdag is, nee ik hoop dat het snel zaterdag is...
Nogmaals bedankt. (K).

Hey meisje..

Nu laat je me alweer huilen ;)
Ik wil je zoveel zeggen, maar ik weet niet wat. Meid, je bent sterk, je zusje is sterk en ook je moeder is sterk. Jullie hebben elkaar nodig. Ook al is de relatie met je moeder niet goed, wees er voor elkaar. Laat elkaar weten dat je er altijd voor elkaar bent. Ik weet dat het moeilijk is. Voor jullie allemaal. Maar ik weet ook dat jullie hier goed doorheen komen.

Ik zal ook jou mijn email pmen zodat je me kan toevoegen op msn en met me kan praten, mocht je daar behoefte aan hebben.

Moeilijk he die herinneringen? Die machteloosheid? Ik weet er alles van. Ik duim voor jullie allemaal, dat weet je.

Kus,
Ilona

'k weet niet zoveel anders te zeggen dan dat ik het klote voor jullie vind, of je me nu gelooft of niet. Veel sterkte voor allebei iig. (f)

heb hier helemaal niks aan toe te voegen.
behalve: ik hoop heel erg dat de operatie goed verloopt! help je duimen (wou eigenlijk helpen bidden, maar ben niet gelovig...) liefs, wen

Dankjullie. Ik ben vandaag weer geweest. Haar toestand is gelukkig nu stabiel. Ze mocht zelfs even uit bed (maandag hupte ze de hele dag rond, maar gister was een hele slechte dag). :). Ik hoop echt dat ze beter wordt...

Meid, ik wens je heel veel sterkte toe. Jou zusje ook, je hele gezin. Verder weet ik niet echt wat te zeggen. Pas op jezelf, Sterkte

Hoi Mira,

Ik ken je situatie niet goed, ik kan alleen afgaan op wat ik lees maar ik vind dat je heel moedig bent. Het lijkt me vreselijk zwaar om je zusje zo te zien lijden en te weten dat jij dezelfde erfelijke ziekte hebt. Heel verdrietig.
Ik hoop dat jullie allemaal gauw de kans krijgen om te helen. Van binnen en van buiten. Dat zou ik jullie echt gunnen. Niemand verdient het om zo veel pijn te hebben en zo moeizaam te moeten leven. heel veel kracht en licht in de donkere tijden waarin je zelf even geen lichtknopje kunt vinden.

Liefs
Snowy

Beterschap voor je zus...

Hoe is het nu met haar?

Het gaat toch over Giovanna, die ook hier op het forum komt?

heel dapper van je om het hier zo te beschrijven. ik denk dat je sterker bent dan je zelf beseft. heel veel sterkte, liefs,
nescio

Ja.
Ben ook wel benieuwd hoe t met dr is..

heeel veel sterkte!! (K)

he meiske,
heel veel sterkte en ik hoop echt dat het allemaal goed komt.

heej meissiej...

dit is echt vreselijk voor je..
Ik weet niet wat ik moet zeggen.
Ik wens je echt heel veel sterkte toe, en wens jullie allemaal het beste...

Groetjes, Lieke

Ze ligt nog in het ziekenhuis. Woensdag is ze van de ic naar de gewone afdeling gegaan. Waarschijnlijk mag ze over 2 weken naar huis. Ik vind het nog steeds eng om naar haar toe te gaan. Ze kan inmiddels wel een beetje praten, maar heel zacht. Tijdens de operatie kreeg ze 2 keer een bloeding, waardoor het allemaal wat ingewikkelder werd. Volgens de dokters herstelt ze wel goed, maar heeft het erg veel tijd nodig.

Iedereen die ons sterkte gewenst heeft heel erg bedankt (F)!

7 dagen op de IC? En dan nog 3 weken blijven? Dat moet een flinke operatie zijn geweest. :| Gigantische operatie. :s

Wat was er eigenlijk... Mogen we dat weten...?

Ik kreeg echt tranen in me ogen bij het lezen van je stukje en de reactie's erop.

Ik vind je echt heel dapper! Echt heel veel sterkte, ik hoop echt dat alles goed komt!

Koppie op he?!

Ik krijg tranen in mijn ogen :( Echt heel veel sterkte!!
O ik wilde dat ik je kon helpen :(

Een hart-long-operatie.

Gisteravond weer bij Giovanna geweest. Ze kan nu op een stoel zitten, lopen gaat nog niet zo goed. De zuurstof is gestopt en de morfine gehalveerd, ze heeft nog evenveel pijn (niet zoveel) en dat is dus een goed teken. Ik vind haar heel sterk, ze heeft alles heel dapper gedaan. Mn moeder is 24 uur per dag bij haar, ze blijft ook in het ziekenhuis slapen, dat mag, omdat het een kinderafdeling is. Gelukkig ligt er maar 1 jongen bij haar op de kamer (verder niemand), dus dat is wel rustig. Ze praat nog heel zachtjes en heel weinig maar dat komt volgens de artsen omdat haar stembanden nog heel geirriteerd zijn door de beademingsbuis. Haar zintuigen werken ook nog niet zo goed maar dat komt omdat ze zo lang (4dagen) kunstmatig in slaap is gehouden. Je kan wel merken dat het elke dag een beetje beter gaat. Iedereen is erg met ons begaan, zelfs de school. Elke dag gaat de telefoon continu, een beetje om gek van te worden, maar een ook o zo lief gebaar. Ik weet nu zeker dat het goed komt, ze is nu immers buiten levensgevaar. Ik weet alleen wel dat we nog een lange weg te gaan hebben.

Nouja, ik ben blij dat t nu weer de goede kant op gaat...
Hoop dat jij er ondertussen ook wat rustiger op wordt.


Groetjes en veel sterkte, ook voor je zusje en de overige familie

Hoi meis!
Wat zijn jullie toch sterk met zn allen. Zie je dat? Ik wel in ieder geval.
Ik had het er gisteren nog met Chaucus over hoe het met jullie zou gaan. Fijn om wat te horen. Denk nog altijd aan jullie en duim voor jullie natuurlijk ;).
Geef Giovanna maar een hele dikke knuffel van me en jij natuurlijk ook. Wat kan ze wel allemaal doen? Hoe komt ze haar dag door?
Vind het heel erg lief dat je moeder daar slaapt. Het is natuurlijk ook slopend voor haar. Ik hoop dat jullie wat aan elkaar hebben en ik weet dat jullie je hier ook doorheen slaan. Je weet met te vinden he!
Hele dikke kus en een knuffel,
Ilona

Ik lees je verhaal nu pas, en wilde alleen even zeggen dat ik aan jullie denk... Heel veel sterkte, jullie zijn in de gedachten van zoveel mensen. Dikke knuffel, Heleen.

Een paar dagen geleden had ik Giovanna een PM-bericht gestuurd, met hoe het met jullie zou gaan (met de problemen die jullie al hadden, ...of die al niet genoeg waren...)... zonder DIT wetend...

Ik ben mij echt kapot geschrokken, dit had ik totaal niet verwacht. Het gesprek dat we eerst hadden, voornamelijk over je moeder, was met haar (Giovanna) en jouw echte gevoelens verteld, waarbij ik reageerde met mijn 'truly feelings', dit heeft er voor gezorgd dat ik - hoewel ik jullie nog niet gezien heb - toch voor mijn gevoel een speciale band met jullie heb.
Wat me opviel - oftwel, wat mijn gevoel zegt - over Giovanna is, dat ze erg streeft om dingen te verbeteren, dit streven - wat in feite een kracht is - zorgt ervoor dat ze veel levenskracht heeft, dit is heel belangrijk bij zo iets. Ik hoop dat ze hier veel gebruik van maakt en dat ze zich hierdoor snel weer goed zal voelen.

Ook hoop ik dat dit - hoe gek deze woorden er ook mogen uit zien of klinken - een positieve invloed heeft op de familieband.

Wat ik verder kwijt wil is - hoewel dit misschien wel weer gek klinkt of oogt - : "Keep looking to the positive, whatever the situation will be!" Deze 'kracht' wordt door teveel mensen onderschat of in ergere gevallen zelfs vergeten... Geloof me, dit is echt belangrijk!

Stèrkte!

PS. Miss Helena gefeliciteerd met je verjaardag :D

Jij verwoord wat ik wou zeggen :o (y)

wat ben ik blij te horen dat het vooruit gaat!!! (F) echt super joh.
en ik ben het verder (net als ik het andere topic) met Makaveli eens. liefs, en knuff Wen

Hoi,
Wat zijn jullie toch allemaal lief! Het gaat steeds beter met mijn dappere zusje. Ik zou het echt niet kunnen wat zij allemaal doet. Gister heeft ze voor het eerst een stukje op de gang gelopen en ze is definitief buiten levensgevaar verklaard door de thoraxchirurg. Vanochtend is de morfine weer gehalveerd en als ze geen pijn krijgt wordt het morgen gestopt. Ik hoop het van harte, want al die morfine geven ontzettend vervelende bijwerkingen.
@ Makaveli en Loontjuh: Jullie zijn echt heel belangrijk voor haar, en zoals Makaveli beschreef over die speciale band, dat voelt ze ook naar jullie! Ik ben jullie beiden trouwens ook heel erg dankbaar!

Fijn om dit te horen.
En meisje?
Niet alleen zij is dapper. Jij bent dat ook!
Het doet me echt goed om te horen dat het steeds beter gaat.
Momenteel zit ik zelf even in de knoop, maar dit soort dingen doen me goed.
Geef haar een knuf en ook een knuf voor jou..
Kus

Fijn te horen dat het beter gaat!
Wat is de erfelijke ziekte eigenlijk waar jullie aan lijden?
Als je/jullie wilt/willen kan/kunnen je/jullie ook mijn msn krijgen...

PS. Lekker duidelijke laatste zin, maar staat wel grappig zo, toch?

Wens haar maar beterschap en sterkte van me.
En jij en je moeder en broer natuurlijk ook sterkte.

oww, ik quote mezelf even..
met dat ik het makaveli eens ben, dat slaat niet over die band die ik met jullie voel... ik ken jullie niet echt dus... (hopelijk komt het dus ook niet zo over dat ik dat bedoelde!) maar dat neemt niet weg dat ik heel blij ben te lezen dat het goed gaat het me zusje (en daardoor ook met jou!)

Ik ben blij dat het beter met haar gaat & ik hoop dat dat nu ook zo blijft...

Heel veel sterkte ermee! *knufft*

Hoe zijn je moeder een broer er eigenlijk onder?

Pff, wat een verhaal!

Ik wil jullie heel veel sterkte wensen! Hou je/jullie taai!

Mijn moeder is daar dus heel vaak, bijna 24 uur per dag. Ze is heel verdrietig, maar het gaat wel steeds beter. Ze heeft er wel de volle vertrouwen in dat het goed komt. En ja Julio... die uit nooit zn gevoelens, volgens mij zit hij er wel erg mee, want hij kooopt wel hele lieve cadotjes voor Giovanna...Maar er iets over zeggen, nee dat doet hij niet.

Ehm het heeft eigenlijk geen naam. Het is gewoon een afwijking in het hart, zwakke plekken op de longslagader en de aorta en verdikkingen in de kamers (ik geloof dat het een met het ander te maken heeft). We mankeren niets aan onze longen, maar Giovanna's longen hebben zeer te lijden gehad onder de hartafwijking, vandaar dat ze daar ook aan geopereerd is.

Aha, het lijkt me een vervelend idee als ik weet dat ik zwak hart heb. Het beste is dit te accepteren en er niet lang bij stil te staan heeft geen zin.

Graag zou ik willen weten hoe het nu met Giovanna gaat... en graag een antwoord hebben op mijn laatste vraag van mijn een na laatste post :p

And a "Kiss to y'all!"

Ik ben blij:). Het gaat echt super (naar omstandigheden natuurlijk!). Zaterdagmiddag is er een echo gemaakt en die was echt heel super! Ze heeft nog wel vocht in haar longen, maar als dat weg is mag ze waarschijnlijk naar huis! (dan moet ze natuurlijk nog wel erg lang revalideren, maar het gaat goed!).
Makaveli, je krijgt zo een pm:P

Mooizo :) Ik ben blij met je/jullie :)

ik ben ook blij te horen dat het allemaal zo goed gaat nu :)
toen ik in het begin dit topic las dacht ik echt van 'laat dit alsjeblieft goed aflopen, laat het niet verkeerd gaan....' gelukkig is dat niet gebeurd!
xxx

(= 'Zusje)

Tranen rollen over mijn wangen. Nooit gedacht, nooit durven denken, hopen, dat er zoveel mensen met ons/mij meeleven. Ik weet niet hoe ik jullie kan bedanken.
Intussen ben ik een week thuis. Het gaat goed met mij. Ik ben nog ver van hoe ik moet worden, maar ook ver van hoe het was. Als je begrijpt wat ik bedoel. Ik voel mn krachten terugkomen, en dat voelt alsof ik herboren ben. Ik zal moeten leren leven met deze 'ziekte', moeten accepteren dat ik nog vaker geopereerd wordt, maar ik moet ook leren leven met het goede nieuws (ja dat klinkt gek,maar goed nieuws is ook moeilijk te accepteren.. ne emeer moeiljk te geloven). Ik kan als ik gerevalideerd ben leven zoals jullie. Ik weet nog niet hoe ik me ga wapenenen tegen mensen die mij niet begrijpen, maar dat is van latere zorg.
Nogmaals bedankt voor jullie medeleven.

*heel dikke knuffel*

Echt mega fijn om te horen dat het beter met je gaat, dat het zelfs goed met je gaat, en dat je er zo positief tegenover staat! :)

wat een verhaal... ik ben niet zo'n snelle huiler maar de brok zit toch erg hoog in m'n keel... ik kan niets anders zeggen dan heel veel sterkte.... 't komt goed... jij en je zusje samen zijn sterk... dat weet ik zeker...

take care...

HUG joor.