![]() |
Al dat waarheid is
Daadkrachtige woorden worden omvergeblazen
Verstomt en gedreven in een meer van tijdloos wenen Neergelegd in vergetelheid bij de zwakke voorjaarszon In de gespleten kloof, gekeild met ferme slagen Achterovergedrukt, wegmaaiend zo vlug Het daglicht niet aanschouwend Te snel vergaan in ochtenddauw Geabsorbeerd door Grijpgrage handen Verdoezelend, al wat waarheid is Al dat verteerd zonder een grein van mededogen |
Je eerste strofe vind ik het mooist, apart taalgebruik waar wel een bepaalde passie uit spreekt, dat komt mooi over. Eigenlijk vind ik het geheel mooi, maar het ritme breekt een beetje na die eerste strofe, die eerste leest als een trein en bij de rest is meer de nadruk op de woorden zelf gelegd. Maar dat vind ik ook wel wat hebben eigenlijk. Mooi.
|
Citaat:
Kijk, hier ben ik nu blij mee ! Dankjewel! dat maakt mijn avond weer goed. Gisteren glipte deze zo mijn hoofd uit , over het toetsenbord op het scherm. Het was er voordat ik er erg in had. Blijk baar valt het goed. Toen ik het later terug las, was ik ook wel tevreden. ik ben blij dat je het mooi vind. Ik kon er niet echt een 'vast'ritme in krijgen, dat vond ik lastig. Liefs snowy |
Mooi taalgebruik zeg!, het staat sterk. Eigen stijltje, Leuk!. Droevig wel...
Ps: Je naam staat een béétje in je gedicht;). |
Citaat:
maareh......ik snap het niet van mijn naam?? :confused: |
Citaat:
|
Citaat:
:) Maar nu je het zegt; het is wel dubbelzinnig! 'maai' 'weg' (zoals ik me toen voelde) Maar goed, dat is puur psychologisch nu weer over op het gedicht ;) |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:58. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.