Het veranderen van een bepaalde instelling/mentaliteit.
 

• In de Schilderswijk in Den Haag worden allerlei nieuwe huizen,
  (winkel)complexen enz gebouwd. Wat het precieze doel is weet ik niet, maar het verbeteren van de wijk (en het tegengaan van verloedering?) zal er ongetwijfeld mee te maken hebben.
  
  Gister was daar een discussie over met een aantal mensen,
  en één van de dingen die gezegd zijn is;
  
  "Je kunt nog zo hard aan de omgeving werken en 'm vernieuwen, zolang de mensen niet veranderen, zal het niet veel verbeteren,
  het staat niet garant voor een betere wijk oid."
  
• Er is een klas van 28 kinderen, die (als ik het even grof verdeel) uit drie groepen bestaat. Het groepje 'pesters', de 'gepesten', en een groep mensen die er tussenin staat, de 'neutralen'.
  
  Wat ik vaak gezien heb, is dat zodra het pesten opgemerkt wordt
  door de meester op de basisschool of de mentor/andere leraar op de middelbare, er vaak gezegd wordt dat de gepeste(n ) naar die leraar toe moeten gaan als het weer gebeurt ed.
  
  Toch wordt dat vrij vaak/meestal níet gedaan. Als iemand dat wél doet, gaat die leraar met de pester(s) praten, soms worden de ouders erbij gehaald, enz, maar dat verandert de instelling van de pester(s) noch de situatie niet. (soms verergert het zelfs daardoor)

In de situaties die ik hierboven geschetst heb, is het voor een aantal mensen duidelijk dat er iets verandert moet worden. Toch is het voor die mensen moeilijk om de 'bronnen' ((een gedeelte van) de inwoners van de wijk, de 'pesters') aan te pakken. Om deze situaties te kunnen veranderen, zal er een groot deel uit de mensen zelf moeten komen, zal er iets moeten veranderen in hun instelling, en hun kijk op de situatie zélf.

- Kunnen anderen die mensen duidelijk maken wat (en hoe, waarom) er verandert moet maken, en hoe? Of is dat een ding wat puur uit een persoon (de bron) zelf zal moeten komen?

- Hoeveel invloed heeft groepsdruk hierop? (voorbeeld; er is een
groep mensen uit de wijk die ook wil veranderen, andere mensen aanspreken op hun gedrag, en hun steentje bijdragen aan het verbeteren van de wijk. Of; de 'neutrale' groep komt op voor de mensen die gepest worden, spreekt de 'pesters' aan op hun gedrag, en proberen zo hun steentje bij te dragen aan een betere sfeer in de klas.)

- Wat is jouw mening hierover? Liggen de dingen zoals ik ze geschetst heb ook in de werkelijkheid zo, of denk je dat de dingen heel anders liggen? En zoja, hoe zit het dan volgens jou, en waarop baseer je dat (evt toelichting met voorbeelden zou fijn zijn)?

Opgedragen aan ~~Fantôme~~. ;)

Ik denk het voor een groot deel uit de mensen zelf zal moeten komen, anderen kunnen hen misschien wel tot bepaalde inzichten brengen. Ik denk ook dat in het soort situaties dat jij omschrijft, sociale controle een erg grote rol kan spelen ('groepsdruk' zoals jij het noemt dus idd ;)). In een wijk kunnen buurtbewoners elkaar op dingen aanspreken, in een klas kan de groep neutrale kinderen dat doen. Bovendien kun je het groepsgevoel en het verantwoordelijkheidsgevoel bevorderen, ik denk dat wanneer die twee dingen er niet zijn, dingen mensen ook weinig interesseren.

Voorbeeld is de wijk waar ik woon, die wijk staat bekend als één van de slechtste wijken van Rotterdam. Toch is de sfeer enz. in de buurt waar ik woon prima, criminaliteit valt ook erg mee, enz. Waarom? Omdat de sociale controle behoorlijk groot is. Behalve door de buurtbewoners, worden er ook van de (deel)gemeente uit redelijk wat dingen ondernomen, er zijn wijkagenten, er zijn voorzieningen, er zijn van die mensjes van de buurtpreventie (of hoe dat ook heten mag), enz. enz. enz.

Op scholen en in klassen merk je dat ook, zodra de groep neutralen het vertikt om neutraal te zijn, neemt het pesten vaak erg af.

En wanneer er een groot groepsgevoel en verantwoordelijkheidsgevoel is, wordt er vaak al amper gepest en/of 'rare dingen' gedaan (hoe noem je dat in een wijk? ;)). Mensen voelen zich een groep en ze voelen zich verantwoordelijk voor elkaar en het welbevinden van elkaar.

Zo iets?

- Het moet niet puur (zelfstandig) uit die persoon komen, maar wel grotendeels. Het gaat hem, denk ik, vooral om het inzicht van die mensen naar boven te halen. Inzicht krijg je door ervaringen of info op te doen. Door de mensen te sensibiliseren, kan je reeds een deel van de groep (bron) bereiken. Maar het echte inzicht komt uit die mensen zelf, dat steek je er niet als leerstof in.

- Door die groepsdruk zoals jij ze omschrijft zullen er eerder ruzies ontstaan dan overeenkomsten, denk ik. Vooral in het eerste geval dan.

In het eerste geval geloof ik wel dat mooiere woonomstandigheden criminaliteit of zo (wat was het probleem juist?) kan ingeperkt worden. Als een plein reeds vol grafiti staat en er reeds barsten in de ramen en zo zijn, is de drempel makkelijker te overschrijden nog meer te vernielen. Door nieuwe dingen aan te bouwen en zo geeft de stad ook het teken dat die mensen nog niet vergeten zijn en zo is dit weer een nieuwe stimulans om in de goeie richting in de slaan.
Maar volgens mij is het nog succesvoller met een sensibiliseringcampagne en vooral dan als er een leider of bestuur zou komen vanuit de bewoners zelf. (Dit zou je dan misschien wel kunnen zien eigenlijk als de neutrale of goede groep...)

Van die pesters ligt het nog moeilijker, vrees ik. Je moet er vooral voor zorgen dat de neutrale groep neutraal blijft en deze groeit.
Dit door de pesters op hun gedrag aan te spreken en blijven erop hameren dat zoiets niet kan. Als ze het inzicht dat nog niet hebben gewoon verplichten zich te gedragen (ligt ook moeilijk, maar ja). Ik denk vooral dat in een klas leerkrachten een belangrijke observerende functie hebben en de pesters moeten aanpakken door het gedrag te verkomen. Dit door in te grijpen op zo'n momenten en straffen te geven. (klinkt repressief en normaalgezien ben ik contra, maar in zo'n gevallen vind ik weinig alternatieven.)

Hier laat ik het voorlopig bij.

Ga nu eens Leonoors reactie lezen...(wilde me niet laten beïnvloeden)

Amai, toch een heel stuk anders dan mijn visie...

Leuk topic. :)

In het geval van pesten zal groepsdruk een grote invloed hebben. Zodra de meerderheid niet meer tolereert dat er gepest wordt, zal het ophouden. De pesters hebben dan niet meer de (onuitgesproken) steun van de groep, ze staan alleen en zullen zich dus eerder kwetsbaar voelen als ze zich als pesters opstellen. En niemand stelt zich graag kwetsbaar op in een groep.

In het geval van een wijk/straat ligt dat anders. Een wijk is geen hechte groep, er is geen sociale controle en mensen voelen zich niet verantwoordelijk tegenover anderen. Bovendien is er ook de kwestie van welk gedrag er aanvaardbaar is in hun directe familie en vriendenkring. Als je je moeder vroeger altijd hebt horen gillen: "Sherrun!! Kom met je dikke reet naar binne!" is de drempel om dat zelf ook te doen beduidend lager dan wanneer dat gedrag niet acceptabel was geweest. Ik denk dat je dat soort grofheid alleen kan veranderen als je laat zien hoe dat overkomt op andere mensen. (een video waarop je die tekst gilt naar je dochter/zoon aan de andere kant van de straat zou toch enige schaamte moeten opwekken :P)
De oplossing in mijn ogen:
1. Laat mensen zien hoe ze zich gedragen. Als ze zelf ook opmerken dat dat niet kan, is er nog hoop.
2. Organiseer bijeenkomsten en feesten voor mensen in die straat/buurt. Zo leren ze elkaar kennen en voelen ze zich meer betrokken bij elkaar. Deze sociale controle zorgt ervoor dat mensen beleefder zijn naar elkaar toe en zo wordt de buurt een stuk prettiger.

Leuke oplossing. (y)

Maar waar halen ze dan het geld?

In Rotterdam bestaat er zoiets als opzomeren bedenk ik nu. Als een straat echt leuk en leefbaar gemaakt was, kregen ze de Opzomer prijs. Geen flauw idee of dat nog bestaat, maar daar zou in rotterdam het geld vandaan kunnen komen. :)
Een andere oplossing is natuurlijk om de bewoners hun eigen stoelen en eten mee te laten nemen. Samen een feestje organiseren is natuurlijk ook leuk. :)

Moet je eens kijken naar 'Ca commençe aujourd'hui'.
Een film over een arme wijk met een weinig kansen die probeert uit de armoede te geraken. (y)

- Kunnen anderen die mensen duidelijk maken wat (en hoe, waarom) er verandert moet maken, en hoe? Of is dat een ding wat puur uit een persoon (de bron) zelf zal moeten komen?
ik denk zeker dat dit mogelijk is. Maar dan moet het duidelijk worden gemaakt door een persoon die heel dicht bij de 'kern' staat. Als, simpel voorbeeld, iemand een ander persoon pest, dan heeft het, zoals je zelf beschrijft, geen zin om een leraar/mentor hier een preek over te laten geven. Maar als iemand die dichtbij diegene staat, iemand die duidelijk iets voor die persoon betekend erover gaat praten, of misschien beter, zijn eigen (negatieve) ervaringen over dit onderwerp met diegene die 'dwarsligt' deelt kan deze persoon zeker aangezet worden tot denken. Maar hoe verderweg iemand staat, hoe moeilijker dit is.

- Hoeveel invloed heeft groepsdruk hierop? (voorbeeld; er is een
groep mensen uit de wijk die ook wil veranderen, andere mensen aanspreken op hun gedrag, en hun steentje bijdragen aan het verbeteren van de wijk. Of; de 'neutrale' groep komt op voor de mensen die gepest worden, spreekt de 'pesters' aan op hun gedrag, en proberen zo hun steentje bij te dragen aan een betere sfeer in de klas.)
mensen vinden het over het algemeen belangrijk wat er over ze gedacht word. als er een grotere groep 'tegen' hen is, heeft dit zeker invloed. maar het hangt echt van de grote van de groepsdruk af.

- Wat is jouw mening hierover? Liggen de dingen zoals ik ze geschetst heb ook in de werkelijkheid zo, of denk je dat de dingen heel anders liggen? En zoja, hoe zit het dan volgens jou, en waarop baseer je dat (evt toelichting met voorbeelden zou fijn zijn)? ik ben het wel met je eens eig.

Opgedragen aan ~~Fantôme~~. ;) [/B][/QUOTE]
thnx!!

Groepsdruk is ontzettend belangrijk, want mensen zijn in het leven niet individueel, ze behoren altijd bij een groep, bijv moeders, leraren, tennisers. Wanneer je een gedeelte van die inwoners of pesters wilt veranderen, moet je de structuur van de groep aanpakken, omdat anders de structuur (dus doel enz) niet verandert, dat gebeurt sowieso niet, omdat als er mensen vertrekken uit de groep die groep niet verandert.

Hier ben ik het wel sterk mee eens. Ik kom zelf uit een buurt waarbij 9 van de 10 mensen die ik tegenkom van turkse afkomst is en de mensen zijn ontzettend vriendelijk en beleefd verder gebeurt er qua criminaliteit bijna niets (behalve dat er in een woning met regelmaat geloof ik drugs wordt gehandeld/uitgewisseld). Wel is het even weer wennen als er nieuw volk binnenkomt. Zo zijn er niet zo'n lange tijd een hoop antillianen binnengekomen en het komt ineens regelmatig voor dat de prullenbak de fik in gaat. Sinds die tijd is er in de auto van mijn vriendin 2x ingebroken in 2 maanden tijd en in diezelfde tijd 1x in de auto van mijn vader. Al koppel ik dat laatste aan toeval, aangezien ik dat niet met zekerheid kan zeggen dat dat met de antillianen te maken heeft.

Anyway, mensen weten goed wat wel en niet mag en er wordt met scheve ogen gekeken als je je onbehoorlijk gedraagd.

Ik denk dat er veel meer zaken uit de hand lopen tegenwoordig omdat het haast 'normaal' schijnt te worden. Wat betreft die sociale controle kan er hard worden gewerkt om dat beeld weg te werken.

Misschien dat dit zelfs bij pestgedrag kan gebeuren. Dat je door de massa wordt aangepakt als jij besluit iemand te pesten. Al vrees ik dat dat nooit zal gebeuren.