Overlevingspsychologie.
 

Wat er bedoelt wordt met de titel: handelingen om te overleven, die gebasseerd zijn op dat wat een ander gaat doen. (of op wat jij dénkt dat de ander gaat doen.)

• Tarquinius (koning van de Romeinen) raadpleegde gewoonlijk de Etruskische waarzeggers, als er een wonderlijke gebeurtenis had plaatsgevonden. (over het hoe en waarom en wat te doen.) Maar, in de periode dat de Romeinen hem vreesden, week hij van die gewoonte af, en ging hij naar het orakel Delphi. Waarom?
  
  Hij gaat naar het orakel Delphi omdat de Etruskische waarzeggers bang voor hem waren, en hij dus niet zeker weet
  of dat wat ze zeggen was om hem gunstig te stemmen (of hem een loer te draaien), of dat ze eerlijk zijn.
  
• Ik moet met een groepje van drie andere mensen een werkstuk maken. Er wordt aan mij gevraagd of ik in een bepaald groepje (aardige, maar zeer gedemotiveerde ende onserieuze mensen) wil. Toch probeer ik in een andere groep te komen, met meer gemotiveerde en serieuze mensen. Waarom? Omdat ik bang ben dat er met zeer gedemotiveerde en onserieuze mensen er weinig van terecht komt, en het erop neer komt dat ik anderen moet pushen iets te doen, het meeste werk doe, enz.

Ik hoop dat zo een beetje duidelijk is wat ik bedoel?

Kun je hier nog meer voorbeelden van geven, welke handelingen zou je hierbij kunnen zetten? (denk aan eigen ervaringen, maar bijv ook aan zakendeals, de media, oorlogen, enz.)

Hmm, mijn collega's werken nog wel is over, terwijl ze er eigenlijk niks voor terug krijgen. Ze doen soms ook niet de dingen die ze zouden moeten doen, omdat dat procedureel zo moet; dat doen ze dan niet omdat andere dingen dan niet gehaald worden. Klinkt vaag. NEway, ik probeer dat dus wel te doen, ik werk niet meer dan 40 uur en ik probeer zo veel mogelijk volgens de procedures te werken. En waarom ik dat doe; omdat mijn collega's zodanig onder de stress zitten nu, dat het werk eronder lijd. Maar dat is hun eigen schuld, vind ik. En ik wil niet onder de stress zitten dus ga ik meestal niet met hun mee.

:|

Tot zover mijn ubervage verhaal. :|

Hm, ik zie wel een raakvlak met het verkeer.

Afremmen bijvoorbeeld als je zon geblindeerd Golfje dreunend aan ziet komen scheuren; ik weet gewoon dat ie niet gaat stoppen voor mij. ;)

Als je naar pukkelpop gaat en reeds twee vrienden voorop stuurt om een goed plaatsje voor de tent te vinden (met de verdrinking vorig jaar van vele tentjes in het achterhoofd).
Weten dat anders anderen het zullen ingepalmd hebben.

Zoiets?

Wanneer er dreiging is vanuit een ander land, dan zitten ze daar vaak van te voren al boven op (met alle gevolgen vandien natuurlijk).

Bij de media is dat ook wel zo...die is zo enorm gekleurd...waarom? Waarschijnlijk omdat ze mensen een bepaalde mening mee willen geven, ze willen niet dat mensen zich tegen 'hen' keren. Om te 'overleven' is het nodig dat veel mensen een bepaalde mening hebben en die mening zouden ze niet krijgen wanneer ze op de hoogte zouden zijn van alle infomartie.

Eigen voorbeelden...mjah, oa dat van zo'n groepje aan een werkstuk werken. ;) En ook het niet 'verklappen' van ideeën, omdat anderen er dan met bepaalde ideeën van door kunnen gaan en daar heb ik slechte ervaringen mee. ;)

'k zou er nog zoveel meer bij kunnen bedenken, maar ik laat het hier maar even bij. ;)

Als je in een hoek gedreven wordt door iemand die jou iets aan wil doen, en ook al ben je geen vechtersbaas, dan komt de "jij of ik" ervaring naar boven.

Bluffen bij <vul in > (kaarten bijv, of bij een oorlog), om de ander zo angst aan te jagen, zodat die persoon wel oppast om met jou te f00ken ;)