(...)
 

ik wandel bewandel
verdwaasd

verbaasd
ben ik je hier tegen te komen

laten we hier eindigen, ik bedoel, je ziet het zelf toch ook
het brandt bij mij van binnen - ik sta blauw
de rook zoekt alle wegen

hij zag het ook
hij voelde
hij ving me op terwijl ik vallen bleef

loop met mij
bewandel mij
zoals iemand nooit nog deed
zei hij

verbazing verdwazing
onbegrip dat groeit
twee gedachten verstrengeld
tegelijk afzonderlijk van elkaar

lelijk

vooral je argumentatie vind ik shocking :)

het is niet mijn stijl. Het is rommelig en vaag. Ik kan er eerlijk gezegd niet echt een touw aan vastknopen. Nou, dat is ook wel weer teveel van het goede. Ik snap het thema denk ik wel.
Maar Ik wandel bewandel, vind ik jammer. Het zelfde doe je bij : verbazing verdwazing. Dat is teveel van hetzelfde. Misschien dat je daar een ander woord voor kunt bedenken> bewandel vind ik wel mooi. Daar zou je meer mee kunnen.
De vierde strofe loopt daarin tegen wél en vind ik leuk. (daar gebruik je ook weer bewandel!)
De rest vind ik dus echt een stuk minder.




Btw: elsbeth-online : Gepaste kritiek is hier wel fijn en ook nooddzakelijk. Als je het lelijk vind ;prima. maar geef dan ook een onderbouwing. Hier kan Sublime ook niks mee!

Ik vind het gedicht juist erg mooi! Het woordgebruik geeft een apart tintje aan het gedicht, hij is vlot te lezen, het heeft een boodschap... kortom : erg goed! :)

ik vind het een beetje een vaag gedicht. Opzich begrijp ik het wel maar het taalgebruik en de opzet vind ik niet mooi.
het is iig mijn smaak niet!

@snowwhite: verdwaasd/verbaasd vind ik juist ultieme mooiigheid :) alliteratie én middenrijm (heet dat zo? vast niet) tegelijk, woh :)

en rommelig, tja. hm er zit toch wel degelijk enige structuur in, geloof ik...


wat de vaagheid betreft, ik schrijf bij voorkeur vaag, zodat men zijn eigen touw er aan vast kan knopen, maar zeker hierbij geldt waarschijnlijk dat je er van moet houden - erg toegankelijk is het wellicht niet..

maar bedankt voor jullie reacties.. leuk om de tegenstelling tussen erg mooi en erg slecht op te roepen :D

Ben het hier helemaal mee eens.

Ik vind dit wel wat hebben!

Inderdaad, dat maakt het wel soms heel leuk. Vaag schrijven; dan kan iedereen zijn/ haar eigen interpetatie eraan koppelen. maar soms is het té vaag ;)
Soms maakt het dat ontoegankelijk voor iemand. De een kan er een machtig mooi stuk in zien (zoals jij vind dat die twee woordjes ultieme mooiigheid geven) leuk gezegd overigens :) en de ander scum.
Ik zal nog's nadenken over dat gedeelte!
Wie weet maak ik er ook nog 's een gedichtje van , bij wijze van uitprobeersel. (leuk yoh, knutselen met woorden en rijmsels:D)

Bye!
Snowy

Vertel; Waarom!

das leuk. Goede onderbouwing helpt de dichter om verder te komen met zijn/haar gevoel van eigenwaarde of talenten. (hehe)

mooi, en ik weiger te onderbouwen, het is een mening, nav eerste indruk.

weigeren nog wel?
Sja....oke!
wat jij wilt!

Het is wel leuk (zeker voor sublime) wanneer er fatsoenlijk commentaar komt. Maar als je het zo wilt doen; ook oke hoor. ik zit er niet mee.

Tjongejonge mensen, is het zoveel gevraagd om nog éven wat meer er neer te zetten, zodat de schrijfster er ook nog wat mee kan?.

Jammer hoor.

Goed, laat ik dan maar weer een "goed" voorbeeld proberen te geven.

...

Sublime,

Ik moet allereerst opmerken dat ik het een interessant gedicht vind, afgezien van of ik het mooi of niet mooi vind.

Waarom interessant?

Vanwege je vrije vorm en spelingen-------->>

Ik vind het eigenlijk best wel leuk hoe je bezig bent geweest met die rijm en spelingen van woorden!. Wandel en bewandel, lijken op het eerste gezicht zo veel op elkaar, maar qua betekenis zit er zo veel meer achter, naar mijn idee. (wandel kan je als in letterlijk nemen; lopen en bewandel dan weer meer als in gedachten, tenminste zo vat ik het nu op).

Dan die overloop van:

Ik moet zeggen dat ik wel even struikelde, het is niet zo'n voor de hand liggende zin, het vraagt de lezer om goed te kijken, zo benadruk je het.(tegenkomen in gedachten of in het echt?) Wat was je intentie, om het er zo neer te zetten?.

Dat vind ik een aparte mooie verwoording, laat veel te denken over!.

In de 3e strofe, maak je gebruik van een directe benadering. Aan de ene kant vind ik dat leuk, het komt meteen aan, maar aan de andere kant, geef je het zo wel meteen weg, terwijl dat grotendeels bij de rest van je gedicht niet zo is. Of is dat heel bewust gedaan?...

Leuk stukje!; die "dubbelheid".

Wat betreft het rommelige...Structuur zit er wel in, qua strofe opdeling, wat mij opvalt (en wat het misschien wat lastig lezen maakt) is dat je binnen de strofes een afwisseling maakt tussen een directe vorm van vertellen(vanuit jouw, vanuit hem) en dan ook nog een minder directe manier; het in gedachten spreken. Misschien dat het dat wat lastig maakt. Zou het misschien een idee zijn daar meer accenten in te leggen?

óók een leuke alliteratie.

Inhoudelijk: Het komt over als een strijd tussen een jongen(/man) en een meisje(/vrouw). Beiden vinden herkenning in elkaar/met elkaar(in gedachten), maar toch een scheefgroei door iets.Ik kom er niet helemaal uit.(en dan is het nog de vraag of ik het "goed" begrepen heb, niet dat je een gedicht altijd goed begrijpen kan; een ieder interpreteert het toch weer anders.).

De inhoudelijk onsamenhangenheid, vind ik toch wel ietswat jammer. Het laat de lezer idd nadenken en dat vind ik ook goed, maar persoonlijk had ik zelf graag ietswatmeer verduidelijking willen zien.

De dichtster probeert iets over te brengen. Als ik voel dat er inderdaad iets over komt en dat ik dat wel wat vind hebben, dan is ze daar blijkbaar in geslaagd. Wat zou ik dan nog meer willen geven dan een compliment? Ze weet zelf toch wel wat ze erin gestopt heeft, dus moet ik haar dan uit gaan leggen hoe het haar is gelukt? Ik hoop van niet. Moet ik laten zien hoe goed ik het gedicht begrijp om mijn compliment gewicht mee te geven? Dat denk ik ook niet. Heeft ze morele steun nodig? Tja, daar ben ik niet echt voor hier. :) Moet ik haar wijzen op de kleine onvolkomenheden die ik heb kunnen bespeuren in haar ding? Dat vond ik blijkbaar niet zo nodig, het had iets zoals het was en van mij mocht het af zijn.

ik moet zeggen dat ellenlange analyses van mij ook niet altijd hoeven :bloos: bij negatieve kritieken wel, maar bij positieve hoef ik verder niet te weten wat men er in ziet. mag altijd natuurlijk, maar dat is toch persoonlijk...

@dreamerfly: over de perspectieven; ik zie het zelf meer als een dialoog die de ik persoon met zichzelf voert.. als wanneer je iemand die niet helemaal 100 is met zichzelf hoort praten, zeg maar...;)

inhoudelijk; ik ben het niet met je eens dat het onsamenhangend is.. maar ik kan ook niet goed uitleggen wat ik bedoel en weet ook niet of ik dat wil, eigenlijk, want zoals je zegt, iedereen heeft al snel zijn eigen interpretatie... ik zal er later nog even naar kijken.

Het verschil tussen meer, en veel... ;)

duid jij hier op mijn verhaal?:p

Na lange tijd weggeweest zag ik je naam staan,
moest toch even kijken hoor.. En het is zeker de moeite!
Ik vind je taalgebruik prachtig, het leest lekker,
en zoveel herkenning ;)..
Vooral dit stuk vind ik mooi geschreven:

"hij zag het ook
hij voelde
hij ving me op terwijl ik vallen bleef

loop met mij
bewandel mij
zoals iemand nooit nog deed
zei hij"

(y)