niet leuk vinden dat ze weg moet
 

hebben meer mensen dit, dat ze het niet leuk vinden als je vriendin(din) weg moet, omdat ze moet werken bijvoorbeeld.
EN vooral als ze langer had kunnen blijven als ze niet hoefde te werken..
ik vin het best jammer dat dit af en toe voorkomt, niet dat ik wil dat ze stopt met werken ofzo..mah vind het gewoon jammer dat we die tijd leuker hadden kunnen besteden met zn tweetjes, maar vind het niet echt een reden om over te gaan zijken tegen haar...

meer mensen dit?

Het is trouwens zeiken !
Maar ja je moet je vooral niet gaan aanstellen omdat zij moet werken en jullie dan mekaar helaas niet kunnen zien. Ze maakt deel uit je leven, ze is je leven niet.

doe ik ook niet, maak er ook geen probleem van, ben ook niet zielig, vroeg t me gewoon af..

Het lijkt me dat je niet echt een gezonde relatie hebt, wanneer je het leuk zou vinden als je vriendin weg zou gaan.
Ik vind het nooit leuk om bij mijn vriendje weg te gaan, of hij bij mij, maar het moet nu eenmaal zo af en toe.

ja daar heb je ook wel gelijk in, heb dit vooral als ze net weg is, en dat was dus toennet...mahgoed..je hebt gelijk..t moet af en toe, is ook heel normaal

Ik had bij mn ex dat ik op een gegeven moment geen zin had als ze voorstelde langs te komen, en ik dr op een gegeven moment zo snel mogelijk het huis uit wilde werken. Toen heb ik het maar uitgemaakt.

Maar jouw relatie is wel gezond (y)

Dat heb je toch altijd als je iets leuks doet? Dan is het altijd vervelend om d'r mee te moeten stoppen. Als jij het gezellig hebt met je vriendin kan dat dus ook daar het geval zijn.

Ja maar ja als ze ergens naar toe moet kun je daar niets aan doen he...

En als ze weg is kun je ook weer door met je eigen activiteiten, ook wel prettig van de andere kant :) dus ik vind het niet supererg...

Verplichtingen zijn verplichtingen, daar kom je niet onderuit hoe jammer het ook is en hoe leuk je die tijd met z'n 2en ook had kunnen besteden. Is altijd jammer als 1 van de 2 moet gaan, maar je kunt ze niet tegenhouden.

zoiets heet liefde ...

Ja, ik vind het ook vaak jammer als mijn vriend weg moet (of eerder: als hij ergens langer blijft en eigenlijk mij dus eerder had kunnen zien).

Zo blijft ie altijd op zaterdag tot een uur of 7 in de kantine op het voetbalveld (en dan zit ie er al vanaf 3 uur ofzo). Dan vind k t wel eens jammer dat ie niet gewoon eerder weggaat als k een keer vrij ben op zaterdag. Maar tegelijkertijd snap ik ook wel dat je zulke dingen moet laten zoals ze zijn. Er zijn genoeg andere momenten samen :)

Ik baal er ook van als ik weg ga bij mij vriend, of hij bij mij, als hij iets moet doen. Ik heb dan zoiets van: Ik kan toch ook mee? (naar bijvoorbeeld zijn moeder, waar hij in de tuin moet werken, of mee op sollicitatie...)
Maar hij heeft ook een leven. Zoals ZerO hier ook al schreef: ik ben niet zijn leven, en hij niet het mijne. we zijn een groot deel van elkaars leven. Je moet wel ruimte hebben voor je eigen ding te doen.
Het is echt enorm lastig, weet er alles van...Maar dan is het extra leuk als je elkaar weer ziet.

Ik vond het ook altijd erg, vooral omdat we elkaar maar heel weinig zagen. Het is zelfs een paar keer voorgekomen dat een van ons (zowel hij als ik) weer onderweg was naar huis voor een afspraak en in de trein hoorde dat die afspraak niet doorging.

Nou, ik kan je vertellen: dát is pas niet leuk! Dat betekent dat we dan gewoon een paar uur langer bij elkaar hadden kunnen zijn.

Maar ja.. nu zie ik hem helemaal niet meer en dat is het ergste. :s

Mja ik vind het bijv. jammer als we niet bij elkaar kunnen blijven slapen in het weekend, of als het dan weer zondagavond is en hij moet weg. Dat is altijd zo'n vreemd gevoel.. dan ben ik altijd een beetje duf en wil ik graag tegen hem aan in slaap vallen en dan moet hij weg. :(
Maar in het weekend hebben we meestal wel allebei tijd om elkaar te zien. Dat wordt anders als ik weer een bijbaantje krijg, wat wel de bedoeling is.

Ach ja mijn vriend moet ook altijd eerder beginnen met werken dan ik. En dan baal ik smorgens altijd dat we niet tegelijk moeten beginnen want nu blijf ik alleen achter, en dan is het ineens zo leeg in bed.
Maar dan begin ik me maar vast te verheugen op de volgende keer dat we mekaar weer zien.

tuurlijk is dat niet leuk... maar het leven gaat door. ik wil ook altijd nog een kusje nog eventjes mijn vriendje bij me houden. Maar dat kan niet, besef wel de volgende keer dat je haar ziet voelt dat nog fijner (bij mij dan)