materialisme versus ideologisme
 

Ik ga voor een combinatie, omdat beide een alles of niets theorie aanhangen.

Idealisme: benaderingswijze die een groot vertrouwen bezit in het menselijk vermogen vorm te geven aan de toekomst.
Comte, een grondlegger in de sociologie, beschouwde de vooruitgang van de samenleving als een resultaat van een progressieve ontwikkeling van het menselijk denken. Het gedrag wordt in deze optiek verklaard uit denkbeelden, waarden, normen en verwachtingen van mensen. Het menselijk bewustzijn wordt gezien als de motor van de geschiedenis.
Kritiek hierop:
-niet alles wat mensen willen, is realiseerbaar.
-ideeen van mensen komen niet uit de lucht vallen. Ze zijn zelf het product van een historische situatie.

Tegenovergesteld standpunt van het idealisme: materialisme.

Materialisme houdt in dat mensen geen greep hebben op de maatschappelijke ontwikkelingen. Menselijk handelen is slechts een resultaat van de omstandigheden.
Twee varianten in de materialistische benaderingswijze:
-economisme
-technologisch vooruitgangsdenken

Ehm....ja......leuk, maar wat wil je hiermee?

Ik denk dat we moeten stemmen, en onze keuze moeten verantwoorden ;). Dus dat ga ik doen...

Ik ben materialist (in dit topic behandel je trouwens maar een enkel aspect van materialisme), maar niet alleen in dit opzicht. Ik ben een gehele materialist, dus ook in dit opzicht ;).

Ik denk dat er meer materialisten nodig zijn, dan idealisten.
Gewoon omdat een idee gemakkelijk is in de theorie, maar er zijn materialisten nodig om het praktisch aan te pakken en het nog realistisch te zien.

Een idealist kan bijvoorbeeld een prachtig idee hebben over een nieuw rondpunt of zo. Materialisten zullen dit dan met verschillende mensen moeten uitwerken (architect, ingenieur...weet ik veel.)

Materialisten houden de maatschappij draaiende, idealisten maken hem beter, vind ik.

Of begreep ik het nu mis?

Idealisme gaat ervan uit dat mensen een greep op de maatschappelijke ontwikkelingen hebben, maar het is een heel abstract concept omdat met een groep veel meer kan worden bereikt dan met een individu.

Dus zijn er meer materialisten nodig, of niet?

Het is idd zo dat je met een groep veel kan bereiken, maar ik vind toch dat je het individue niet mag onderschatten.

*denkt aan Martin Luther King, Moeder Theresa...*

Dan hebben mensen dus geheel geen invloed op de situatie, het leven, de maatschappij?

Ik vroeg iets. :o

Ik denk dat individuen geen invloed kunnen hebben. Dat is materialisme, iemand kan niet zomaar zijn omgeving veranderen. Hij kan hooguit zijn eigen denkwijze veranderen, maar als de wereld niet meeverandert blijft het zonder gevolg. Een enkel mens heeft gewoon de mogelijkheden niet om aan de druk van zijn omgeving te ontsnappen.

Een groep mensen daarentegen kan wel idealistisch handelen, omdat die eenvoudigweg de mogelijkheden hebben om meer te bewerkstelligen. Dat hoeft niet per se via het samenwerken in de zin van samen een idee krijgen, maar kan ook doordat éen een idee verzint en de anderen hem helpen bij de uitvoering ervan. Als je dat maar lang genoeg voort laat duren kun je grote veranderingen teweeg brengen.

Hoe oorspronkelijk de mens is ontstaan - materialistisch, lijkt me. De eerste levensvormen onderscheidden niet echt een verschil hierin, die wáren er eenvoudigweg en hadden geen eigen wil. Vanaf het moment dat mensen meer ontwikkeld raakten gingen ze de natuurlijke mogelijkheden benutten om hun idealistische motieven te realiseren. :)