![]() |
Vond 'm geen 1e prijs waard.. :S Wat vinden jullie?
Naar kleur (=niet 'huidskleur', maar 'buiten'..) Wachten op zijn dood, vol leven Is wat jij hem bood, wat wij hem geven Kille nachten, voetstappen blijven hangen Niemand die zijn pijn kan verzachten, niets om naar te verlangen Geslotem dagen zonder morgen, morgen zonder duidelijk beeld Beeld vol tijdelijke zorgen, zorgen voor antwoorden, voor wat er scheelt Zit tussen schreeuwende gangen, muren vol angst en onwetendheid Vindt het onnodig om nieuws te vangen, herinneringen zijn wat hem leidt Wat jij hem bood, wat wij hem geven Is wachten op zijn dood, vol leven (alleen deze strofe kan 't gedicht al vormen, majah..) Ik staar, zonder gedachten Vraag me af hoe raar, de reden waarom ze me hier brachten Door grote, levenloze muren is mij jaren afgepakt Minuten ingeruild voor uren, moed is de grond in gezakt Mensen zo trots als wat denken mij hoop te geven In dit onmenselijke gat, om naar buiten te streven Alles opzij en afwachten, op de verlossing Niets over om te verzachten, als ik mijn afloop inzing Was het maar tijd, schoven de deuren maar open Beter dan dat ik zo verslijd, beter dan naar buiten hopen Kan niet meer optimistisch denken, teveel jaren zijn voorbij Geen wonder nog te bedenken, om licht te schenken aan mij Misschien ook wel.. een verlossing naar kleur Alsjeblieft heel snel, de opening van de laatste deur Weer een onschuldig mens, jaren achter de rug Vrijheid is wat ik hem toewens, maar krijg niets terug Al zou hij gaan, alles is kapot Zou met moeite kunnen staan, zou verscheurd worden door z'n band *gaap* |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:04. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.