Chris sleurt die vent uit de auto, en slaat met de autodeur (in slowmotion) zijn hoofd kapot, daarbij is de camera gericht op een woedende Chris, die roept: "Never, never, not as long as I can remember has anybody been as rude to
me as you have!"

Chris gaat vervolgens naar de auto van Eddie en vraagt of alles goed is, ziet opeens de tas met geld en neemt deze mee.

Eddie moet naar het politiebureau, maar de parkeerwacht herkent m niet en aangezien ze niks hebben om hem op vast te houden, gaat hij vrijuit.

Terug in de pub met zijn vrienden ontdekken ze dat Tom nog die geweren in zn achterbak heeft liggen, en besluiten dat hij ze moet lozen (van een brug gooien).

Tom gaat op weg, Chris komt binnen en geeft hen een lege tas. "It's been emotional", aldus Chris. Eddie opent de tas, ziet dat ie leeg is en ziet plots een boekje liggen in de tas. Een veilingboekje, waarin beide geweren staan afgebeeld met een waarde van enkele honderdduizenden ponden. Haastig proberen ze Tom te bereiken per mobiel, maar die bevindt zich inmiddels op een brug, en gooit de geweren ervanaf.
Ze blijven echter liggen op een onderliggende reling, en moet Tom dus over de rand hangen om ze alsnog het water in te gooien. Mobieltje in zijn mond houdend, met de ene hand vastklampend aan de brugpijler, pakt ie met zn overgebleven hand de geweren. En juist op dat moment gaat zn telefoontje af. ~the end~