Koud bloed
 

Koud bloed

In het duister van de zon
Met het leven in mijn hand
Waar het ooit begon
Is het nu weer aangeland

Door wind en door ijs
Het leven is geschied
Dit is het bewijs
Ik val in het niet

Pas toen kwam het besluit
In de dag van duister bloed
Ik ga er tussenuit
En vervul mezelf met roet

Het mooiste dat hier is
Ik ben het nu kwijt
Dat is wat ik mis
Jou zachte eeuwigheid

Na het leven nu de maan
Kil en vol van rust
Hoe kom ik hier vandaan
Als alles is geblust

wel wat cliché, maar ik zit ook in zo'n situatie dus ik kan me er wel goed in inleven.
Verder wel mooi geschreven, alleen "Jou zachte eeuwigheid" moet natuurlijk zijn "jouw zachte eeuwigheid" ;)
Het heeft wel wat :)
kus

Heeft inderdaad wel wat, maar je raakt me niet echt. Daarvoor is het denk ik te letterlijk opgescreven. Je gebruikt weinig beeldende woorden en wanneer je ze dan gebruikt zijn ze best cliche, das jammmer! Eerste strofe vind ik mooi..over t algemeen een leuk gedicht..:)

Ik vind het niet zo mooi dat je zowel in het eerste als in het tweede couplet (heet dat strofe? :bloos: ) 'leven' gebruikt.

En toen ik 'jou zachte eeuwigheid' las, zat ik eigenlijk aan 'eeuwige zachtheid' te denken. Dat klinkt wel iets minder mooi, maar ik denk dat het beter past in je gedicht, 'jou' is niet eeuwig meer en het gaat meer om de zachtheid denk ik.

Verder vind ik het een heel goed gedicht hoor!