je altijd rot voelen.
 

Vorig jaar winter is het begonnen.
Te veel stress qua school, relaties en werk.
Ik liep als een zombie rond, lag hele dagen doelloos in bed, verwaarloosde mezelf en vrienden, had geen puf meer om door te gaan, het scheelde me allemaal niets.
Toch ben ik doorgegaan, denkend dat het van de zomer allemaal beter zou worden.

Vakantie, de zon die 's ochtends weer je kamer binnenschijnt, de vogels fluiten en de mensen lachend door de stad lopen.
ja dan zou ik mezelf wel beter gaan voelen.

Juni, juli augustus, het bleef hetzelfde.
geen zin om op te staan, waarom zou ik?

Ik kreeg een relatie, hierdoor ging het even iets beter.
Ik kreeg weer motivatie, en zag alles positiever in.

Toen die relatie op de klippen liep, was ik weer terug bij af.
de zomer..ik maar denken dat het beter zou gaan maar nee.
genieten kon ik nergens van.

Afgelopen winter heb ik van weekend tot weekend geleefd.
Vrijdag en zaterdag, de enige dagen waar gezelligheid te vinden was.
De warmte van de mensen in de kroeg, de gezelligheid, ach je kent het wel ;) even de problemen vergeten

om vervolgens zondag weer wakker te worden met een gigantische depressie.
beseffend dat de problemen er nog gewoon zijn en dat je weer alleen bent.

zo gaat het dus elke week..de hele week ben ik depri en jank ik mezelf in slaap.
Zo'n leeg gevoel .. gister was ik aan het eten, en bam, ik barst in tranen uit.
waarom? tja...ik weet het niet.

ik voel me gewoon altijd klote, waardoor ik niet zo best presteer in werk etc.

ik wil gewoon een nieuwe start maken, de zomer met een schone lei beginnen.
hoe?

hoe raak ik dit lege gevoel kwijt (en vooral NA het weekend)
zodat ik niet meer hele nachten lig te janken (n)

Pff. Ik wou dat ik daar 'n antwoord op had. Ik zou dat heel graag willen.
Maar jammer genoeg zit ik zo ongeveer met hetzelfde probleem.

Mijn enige antwoord voor jullie is,..ga op fitness.
voordelen:
1. Je krijgt meer zelfvertrouwen ->je krijgt meer zin in je leven
2. je word er zelf beter van -> betere conditie en een mooi lichaam
3. Je kan alles zelf bepalen wat je doet tijdens de training.
4. Je kan zelf bepalen hoelang en hoelaat je training duurt.
5. Je voelt je al wat sterker worden na de eerste dagen, en na de eerste weken zie je ook het verschil.
6. enz

Nadelen:
1. De eerste day-after heb je onwijs veel spierpijn.
(maar dat is na één dag wel weg)
2. het kost je geld en wat beetje van je vrije tijd.
3. kan verder ff niks verzinnen.

Vroeger had ik ook "niet zoveel in het leven" maar dat, sinds ik train, nu zeker wel anders! :)

Ik heb 'n onwijs grote hekel aan sport. :D

Maar misschien is het ook wel het proberen waard. Zeker als het om zoiets gaat..

Dat lijkt me een heel goed idee.

*trekt al haar sportoutfit aan* :p

Ik ga niet gaan fitnessen, maar wel weer wat joggen, denk ik.
Je voelt je er idd wel beter door. (y)

@ TS: men spreekt niet van een depressie als deze alleen doordeweeks is. ;)

Pas je levensstijl aan. Slaap genoeg en regelmatig, eet genoeg, gezond en regelmatig en besteed genoeg tijd aan jezelf.

Een klein idee. Moeilijk uit te voeren aangezien verandering moeilijk is. En bovendien helpt het lang niet altijd.
Helpt het niet zou ik je aanraden hulp te zoeken. Een vertrouwenspersoon, een schoolpsycholoog of desnoods de huisarts die je doorverwijst naar een standaard psych. Hoe dan ook, ik neem aan dat je dit wel wilt veranderen. Je elke avond in slaap huilen is geen pretje.

Uhhhhm, Langdurig somber? Ik ken het wel, heb zelf anderhalf jaar met een depressie gelopen en nog twee keer een maand of 3 á 4.

Volgens mij heb ik vandaag al precies zo'n antwoord gegeven op precies zo'n zelfde vraag, maar goed, ik denk niet dat je er iets aan hebt, maar als het je lukt zal het je op de lange duur zeker helpen.

Doe wat je altijd leuk vond om te doen en probeer de sleur te doorbreken, ga eens een dag spontaan winkelen met een vriendin, ga naar een grappige film... Probeer in de kroeg eens een leuke jongen/meid te versieren.... :D Als deze dingen lukken is het zeker goed voor je eigenwaarde. ( IVM met het "lege gevoel") Zorg er ook voor dat je iemand hebt om op terug te vallen, dit kan een professionele hulp zijn, maar ook een vriend(in) of broer/zus/ouder. In ieder geval iemand die je echt vertrouwd. Als het op een moment even niet goed gaat kan je die zeg maar altijd bereiken. Dat helpt zeker ivm suicidale gedachten.

Probeer ook, vooral als je heel veel loopt na te denken, vaste "piekeruurtjes" in te bouwen, zeg van 3 tot 4 iedere dag en zorg dus dat je daarna Niet meer piekert, door afleiding te zoeken.

Ik weet niet of het je helpt, maar als je niks probeerd dan kom je nergens.

Je moet niet rennen, maar ook niet stilstaan, en als je loopt en je valt??? So what! je staat weer op en probeert het opnieuw. En het opstaan kan heel lastig zijn, maar het zal je zeker lukken!!!

Groetjes

Mensen denken vaak dat dingen ze overkomen, maar ooooh zo vaak zijn het juist punten die ze zelf in de hand hebben, maar die je niet zo 1,2,3 even aanpast. Instelling, houding, omgang, fobien...veel kun je zelf bepalen, zelf tegengaan, zelf in de hand werken. Het kost je moeite, het kost je doorzettingsvermogen en het kost je een tijd zoeken naar de manier om het op te lossen, maar de oplossing is er wel, en die kun je ook zelf vinden.

edit: Dit is mijn mening, niet onderbouwd met wetenschappelijke feiten, slechts met mijn eigen niet getoetste hypothesen en ervaringen. Voor zover dat nog niet duidelijk was :)

:rolleyes: Crisis.. :rolleyes:

waarom jank je dan??

Volgens mij zit het niet helemaal barkie in die bovenkamer van jou

Als je je leven verslijt op scholieren.com, vind je het dan gek dat je je leven in een 'sleur' raakt.

Ciaozz

hey raar kind dat hiervoven mij post.. krijg zelf een leven hier komen mensne met problemen..
de enige die niet tikt ben jij.. met jeeigen probleem..jezelf..
En om ff een half uurtje per dag op een forum te zitten is heus niet erg ofzo..

Zo, en nu iedereen weer lief tegen elkaar zijn. :nono: