2 mini dichtelarijen
 

ik vond het tijd mijn aantal woorden in een gedicht maar eens wat terug te brengen.. of het een succesvol experiment is laat ik deels aan jullie over ;) (is tegelijkertijd één woord? kheb geen zin om t op te zoeken, maar het lijkt raar)
________


onbegrip
verwoorden

ik snap mezelf niet meer

één en al
blokkade

________


voel
wat ik voel

om te
begrijpen

hoe ik terecht kwam
waar ik terecht gekomen ben

gevoelloos
en tegelijkertijd
vol leven

Die eerste vind ik zelf iets te kort,
ik vind kort wel mooi maar ik wil wel iets te lezen hebben ;)

Die tweede vind ik heel mooi geschreven,
daar zeg je in weinig woorden veel meer (naar mijn idee)
i like that one :)

eerste vind ik ook te kort, wel leuk geschreven.

tweede duidelijk en leuk.

hm ok :) dank voor jullie reacties

Ja, tegelijkertijd is één woord.
En dan nog wat, je gedicht gaat nergens over. Je hebt hier toch niet serieus over nagedacht he?
Het zijn gewoon een paar lukraak neergezette woordjes. Vooral in de eerste maak je het bont. En dan heb ik het niet over het aantal woorden, want het gedicht
kinderen
hinderen
heeft tenminste nog de illusie van een heuse boodschap.
Je tweede gedicht vertelt eigenlijk heel weinig en dat wat het vertelt, vertel je zelf, terwijl een groot deel van gedichten, maar ook van romans en kleinkunst, juist zo bijzonder is door dat wat er niet staat of gezegd wordt.
Maar goed, dat is mijn mening. Wel leuk dat je van dichten houdt.

mvg

I beg your pardon? over het algemeen kan ik goed tegen kritiek, maar in dit geval moet ik zeggen dat mijn bovenstaande dichtsels meer inhoud hebben dan jouw kritiek.

dat jíj het nergens over vindt gaan, zegt wellicht meer over jouw gebrek aan verbeeldingskracht. want misschien zijn deze twee dichtelarijen geen hoogvliegers, maar ze gaan weldegelijk ergens over.

en dan de ontzettend denigrerende opmerking 'wel leuk dat je van dichten houdt' - ik vraag me echt af of je serieus denkt dat dit mijn eerste 'poging' is, want er zijn hier Veel Meer van mijn gedichten te vinden en ik zou haast durven zeggen dat die bij de betere horen.

zoals ik hierboven ook zeg, dit was een experiment om het aantal woorden terug te brengen. dat het jou niet aanspreekt, best, maar anderen - frummel bv - haalt uit het tweede gedicht juist wel dat er meer staat dan er geschreven is. dus wellicht schiet jouw interpretatie in deze gewoon tekort.

geen reden om autoritair denigrerend te gaan doen, lijkt me.

Hmm, ik sluit me bij de rest aan, de eerste over het niet kunnen verwoorden klopt ook wel, ik vind het een beetje saai en simpel verwoordt.

Tweede vind ik beter. 'Hoe ik terecht kwam', die regel vind ik eigenlijk onnodig, als je probeert met zo weinig mogelijk woorden zoveel mogelijk te zeggen zou ik die regel schrappen. Hij voegt niet zo veel toe vind ik. Einde vind ik leuk.

Of je experiment geslaagd is? Door je tweede zou ik het wel geslaagd willen noemen. Ik ben toevalling net ook met zoiets bezig en het is niet altijd even makkelijk, vooral kracht geven aan zoiets kleins, zorgen dat het niet nietszeggend is, is lastig. Ik vind je hiervoor geslaagd, maar ik zie toch liever je normale stijl :) .

ik zou me niet zo veel van die kritiek aantrekken joh. t is toch ook een experiment? hier leer je weer van.
vind zelf je eerste gedicht niet echt spetterend, te veel geschrapt naar mijn mening. Je tweede gedicht vind ik mooi.
ik vind alleen wel dat je de boodschap te duidelijk naar voren brengt. t wordt zo duidelijk, als dat je bedoeling was, heel goed natuurlijk. maar ikzelf vind t fijner als een gedicht ook nog wat aan de verbeelding overlaat en er nog wat ruimte overblijft voor eigen interpretatie. maar wel geslaagd hoor, experimenten kunnen naar mijn idee nooit mislukken, je leert er altijd wel wat van :)(Y)

lovetear schreef:
met die regels hoe ik terecht kwam/ waar ik terecht gekomen ben val ik volgens mij een beetje terug in mn normale stijl :) ik houd van die herhaling in een andere grammaticale vorm.. maar je hebt voor dit gedicht misschien gelijk, ja :)

thanks :) en tis inderdaad moeilijk met weinig veel te zeggen.. (en ik heb ook liever mn normale stijl moet ik eerlijk bekennen :o maar ach, pogingen in een andere vorm en/of stijl is nooit verkeerd natuurlijk

clantestino schreef:
ik vind het ook niet erg dat ie het slecht vindt, ik vind alleen dat denigrerende toontje zwáár irritant...:|

het eerste vind ik ook niet echt geweldig moet ik zeggen, ik vind m te recht voor zn raap ofzo.., maar tegelijkertijd heeft ie voor mij meer waarde dan ik naar buiten kan brengen.

maar bedankt voor je reactie, en nee experimenten mislukken in principe nooit natuurlijk :)

Ik vind juist dat deze gedichten enorm veel inhoud hebben; deels ook omdat ik ze samen als één geheel lees (automatisch, ik weet niet hoe, maar ik kan ze niet los van elkaar lezen :bloos:).

Met de eerste maak je een heel duidelijk punt, wat juist wordt verduidelijkt door die simpelheid/kortheid; dat ís nu juist de boodschap van het gedicht: woordenblokkade. En wat past er beter bij dan kort en simpel taalgebruik? In de verbinding van één naar twee: ik vind de eerste over het uiten van gevoelens gaan, en de tweede over die gevoelens zelf; zo verbind ik deze twee gedichten. De tweede vind ik minder krachtiger, niet qua gedicht maar qua inhoud: in de eerste maak je meteen een standpunt, 'bam'. In de tweede twijfel je wat meer, zijn er meerdere zijdes aan het gevoel: zowel de leegte als het vol zijn: gevoelloos en tegerlijkertijd vol leven. Ik moet eerlijk zeggen dat de tweede me minder aangrijpt dan de eerste, maar dat ook deze veel zegt met weinig woorden!

Ik vind deze twee dichtsels dus erg sterk, en ik weet niet goed welke ik beter vind; je 'normale' dichtsels of dit expiriment; ik vind je 'normale' dichtsels over het algemeen ook altijd érg goed en interessant, dus ik denk dat ze voor mij niet te vergelijken zijn: deze zijn gewoon anders. Mijns inziens is het experiment dus wel geslaagd :).

dank je voor je reactie (y) ik vind het altijd zo leuk om te zien dat alle reacties zo verschillend kunnen zijn...:)

en gefeliciteerd ;):)