Beste vriend
 

Haar ogen schitterden toen ze hem zag.
Jaren was ze onbewust naar hem op zoek geweest.
Op zoek naar een weerzien vol met tranen van geluk.
De avonturen die ze samen hadden beleefd, opnieuw beleven maar dan dubbel zo groot en spannend.
Haar beste vriend.
Ze had hem al herkend, aan zijn houding alleen al.
Het leek lichtjaren te duren voordat hij haar zag, maar toen draaide hij eindelijk zijn gezicht naar haar toe.
Ongekende emoties.
Herkende hij haar? En... Was hij blij haar te zien?
Even leek het alsof hij weer wilde wegdraaien maar zijn ogen waren gevangen in de hare.
Een warme golf van rust overspoelde haar, liet haar overstromen.
Toen voelde ze het.
De golf van rust maakte plaats voor iets anders, iets wilds.
Vlinders.
De vriendschap die ze jaren lang met deze jongen, deze man had gedeeld, had zich omgezet in dolle verliefdheid.
Het leek allemaal in slowmotion te gaan, de holle voetstappen op de harde en koude vloer van het vliegveld weerklonken lang na in haar hoofd.
Lachend liepen ze elkaar af. Nee, ze renden op elkaar af.
Met een zwaai gingen zijn armen open en zij dook erin alsof ze er nooit meer uit wilde komen.

Ze was ervan overtuigd dat het voorbestemd was.
Ze was ervan overtuigd dat dit geen vriendschap meer was.
Ze was ervan overtuigd dat hij dezelfde gevoelens voor haar had.

Totdat er een man achter hem verscheen.
Een onbekende.
De onbekende kwam naast hem staan.
Haar vriend liet haar los.
De onbekende pakte hem vast, sloeg een arm om hem heen.
Haar vriend keek de onbekende aan. Verliefd.
Een brok kroop omhoog in haar keel.
Zonder iets te zeggen draaide ze zich om, niet in staat om te spreken.
Ze wist dat ze niet in staat was te delen.
Haar beste vriend.
Of nee.
De jongen, de man, die haar beste vriend was geweest.

Maak het of kraak het

Prachtig, heel mooi.
Je schrijft prettig, de opbouw is echt aangenaam.
Je zet eerst een heel sympathieke, voorstelbare wens neer, en laat de spanning goed oplopen. Het punt waarop het 'breekt' zou nog wat bitterder kunnen zijn denk ik, maar het is zeker roerend.

(y)

Ik ben verliefd op mijn beste vriend en het blijkt dat hij homo is komt erg hard aan ja :p

Je schrijft echt tof, maar dat heb ik ook pas 458765978465398x gezegd :D

Keep on going gurl :p

Ik dacht dat 't te cliché was, maar dat valt dan nog wel mee. Dan bedank ik Irin ff, want die heeft me hierbij geinspireerd :) Dank je meiss!

J'nke

Ik vind dat je een leuke schrijfstijl hebt! Stoer hoe het verhaal opeens omsloeg - ik verwachtte het niet. :)

@ Little Phoebe: Succes ermee, maar zoals je ziet: de een zijn dood is de ander z'n brood... ;)

succes waarmee :p

Of... gaat dat niet over jou? :bloos:

hahahahahahahahahaha :D

nee :)

tenminste niet dattik weet :p

maken! :cool: (y) (y)

ja ik vind het einde wel oke... heel onverwachts maar wel tof...

Interessant einde ja, dat geeft het verhaal net even iets meer. Leuke schrijfstijl. :)

Dank je, het was echt gewoon in één lesuur geschreven, uitgetypt en niets meer aan veranderd. Gewoon geplaatst. Dus... Nooit verwacht dat 't zo goed zou aanslaan. :)

Ohw... :bloos: Sorry dan hé... ;)

Mmmmmmh.... ik zou onorigineel kunnen zijn en zeggen wat ik allemaal goed vind (hetzelfde als alle anderen) maar ik kies toch voor een "originelere" vraag, Hoe ben je erop gekomen om je verhaal hierover te schrijven??

Ik ben de persoon die dit tafereeltje heeft gezien. Tenminste zo leek het. Ik moest het beschrijven in woorden. Misschien was het helemaal niet zo dat ook echt zo was, maar van een afstand leek het zo.
Snap je?

ik vind je schrijfstijl wel ok, omdat het een kort verhaal is stoor ik me iig niet aan het 1 zin per regel gebeuren. ik heb niets anders van je gelezen, maar als je in langere verhalen ook zo schrijft gaat het me waarschijnlijk wel storen. Het einde is zeker orgineel en dat maakt het verhaaltje wel leuk.

Dank je voor de reactie! Gelukkig voor mij schrijf ik zo alleen in korte verhalen. Als je Verhaal - was **lees ff!** hebt gelezen zie je dat ik dat daar niet doe. In een derde verhaal van me, ook op het forum, doe ik 't weer wel. Maar ook dat is een kort verhaal. Het heet perfectie. Die is iets langer dan beste vriend, maar niet veel. Het is gewoon een manier van schrijven.

Koel!
Ik snap alleen niet echt de laatste zin: Hij was ooit haar beste vriend.. Je lijkt te impliceren dat hij dat nooit meer zal worden.. Maar dat hij homo is, ergo dat hij geen relatie met haar kan beginnen, wil niet zeggen dat ze geen vrienden kunnen zijn. Dus noem me heel dom, maar ik snap die laatste zin niet echt. :bloos:
Ik zal nu ff die andere verhalen van je lezen want ik ben nou wel nieuwsgierig geworden :)

Ze zou het nooit kunnen hebben dat de man/de jongen waarop ze dodelijk verliefd is nooit hetzelfde voor haar zou kunnen voelen. Ze zou het niet kunnen aanzien dat een ander wel de liefde van de man/de jongen kreeg en zij nooit. Het was gewoon te moeilijk. Soort... alles of niets denk ik?