jaloezie
 

ik snap er nix meer van mensen...

waarom ben ik zo jaloers? (okee, kan k natuurlijk alleen maar zelf beantwoorden maja...) maar ik kan toch niet nog steeds "bang"zijn door me vader en me ex?? (die gingen een paar maanden terug allebei vreemd, me ex hoorde ik van een vriend van hem want zelf bvertlede hij t niet, me vader heb k betrapt)

maar kan dat zo lang doorwerken? kijk, af en toe gaat het goed, ben ik gewoon zeker en doe ik niet moeilijk om kleine dingetjes... alleen dan heb ik weer zo een onzekre bui en zie ik overal spoken!!! Wat kan ik daartegen doen? Want wil niet hierom mijn vriend (nieuwe) kwijtraken... hij zegt wel dat hij het niet erg vind als ik erover begin, maar.... kan hij nooit leuk vinden

Please Help!! :(

En ja dennis, ik weet dat je dit weer gaat lezen...! :bloos:

Misschien kan je een beetje uitleggen wat er aan de hand is? Als ik dit zo lees, heb ik niet echt het gevoel alsof ik alles weet dat we moeten weten...

Hmm nouja door die dingen van een paar maanden terug kan ik me opzich goed voorstellen dat je een beetje het vertrouwen "in de mens" :p bent kwijtgeraakt; als iedereen in maar lukkraak vreemd gaat.

Snap ik het goed dat je je nieuwe vriendje dus ook niet helemaal vertrouwd ook al is daar geen reden voor? Nja ik denk als je het aan m uitlegt dat ie het ook wel snapt, en naarmate je langer met 'm hebt en het goed gaat zal je vertrouwen ook wel toenemen denk ik..

Maarja, sommige mensen zijn nou eenmaal van nature wat jaloerser dan anderen, dus misschien heb je het zowiezo wel :confused: ..

Okee... ik ben sowieso altijd heel onzeker geweest, over alles, kwam waarschinnlijk ook doordat ik 8 jaar gepest ben en in elkaar geslagen. maar heb dus een negatief zelfbeeld. toen is een paar weken trug me vader vreemd gedgaan (dat ik em betrapte dus) en me vriend, die 200 km van me weg woonde, 2 weken daarvoor hetzelfde (alleen dat hoorde ik van ze beste vriend, anders had ik het nooit geweten)

maar nu heb ik dus een nieuwe vriend. hij is superlief, en hij doet nix fout, maar om alle kleine dingetjes sta ik op springen (bij jeugdzorg zeiden ze dat ik een emmer ben, die vol is, en elke druppel doet hem overlopen) Me vriend zegt dat hij het niet erg vindt als ik er over begin, hij weet er wel van. maar ik voel me dan alleen maar moeilijk want dan "val ik hem er weer mee lastig".

en ja, kleine dingetjes bedoel iik zoals net. (me vriend leest dit, dus dat is weer fijn ;) )we hadden het over een ander iets wat ik heir 8er gelaten heb. ging ove of je jaloers wa je vriends verleden ofzo. maa ik heb geschreven dat ik best wel onzeker vben over een ex van hem. ze woont ver weg en dat is de reden dat het uit gegaan is, niet omdat ze mekar niet leuk meer vonden ofso. ik heb geschreven van: ze was cker geen lelijk meisje. zei me vriend: daar heb je gelijk in. natuurlijk vindt hij dat, anders had ie nooit wat met haar gehad.. maar dan voel ik me weer vaag

dan zegt hij wel van maar jij bent toch ook niet lelijk? maar dan weet ik niet of hij dat "niet lelijk"zegt omdat ik dat letterlijk over dat ander meisje had gezegd, of omdat hij haar mooier vindt...

zie je, ik doe MOEILIJK!!!

Ik kan heel erg goed inkomen wat jij hebt. Mijn vriend is neit vreemdgegaan ofzo maar mijn vader wel. Dan verlies je idd alle vertrouwen in zo een beetje elk mens. Mijn huidige vriend kende ik nog niet toen dit gebeurde (het is alweer een jaar geleden bij mij) maar het doet je toch wat nog steeds ben ik bang om mensen te vertrouwen en nog steeds zoek ik soms dingen achter van alles.

Je vertrouwen is beschadicht in mensen maar je vriend is er voor je.. en ik denk zekker dat die je wilt helpen met je weer vertrouwen krijgen in mensen er gaat daar een lange tijd overheen dat zekker weten. Ik ben nu een jaar verder en mijn vertrouwen is nog niet trug zoals het was. Ik weet zekker dat je er gaat komen ookal is het een lange weg.

(dit isbest nutteloze repley maar goed...)

Ik kan je reactie best begrijpen, net als de rest hier denk ik. Je raakt je vertrouwen in de mensen kwijt.
Maar toch moet je aan het volgende denken. Je vriend z'n ex is z'n ex en jij bent z'n vriendin, dat is niet zomaar. Als iemand aan mij vraagt: ''Wat vind jij leuk aan je vriendin?'', kan ik dit ook maar moeilijk verwoorden, maar ik vind haar gewoon super leuk. Dit is bij jou vriend denk ik ook zo. Hij kiest jou niet zomaar. En misschien zijn er meisjes die er leuker uit zien. Denk jij nooit bij een mannelijke filmster: ''wow, dat is zooo'n lekker ding''? Mensen (en dan vooral mannen) willen altijd iets meer, ze willen zeker zijn van zichzelf en ze zullen altijd naar anderen kijken. Zelfs de meest trouwe man zal echt wel eens naar een andere vrouw kijken. Dat betekent echter niet dat hij liever weggaat bij zijn vrouw (of vriendin!)
Trouwens, voor mij (en ik hoop heel veel anderen) geldt dat het innerlijk belangrijker is dat het uiterlijk. Wat mij soms opvalt is dat meisjes die er leuk uitzien, soms verschrikkelijk arrogant kunnen zijn.
Voor hem ben jij de speciaalste, denk daar eens aan. En nogmaals, zij is zijn ex, jij bent zijn vriendin en dat is zeker niet zomaar...

Ik kan me voorstellen dat je een beetje het beeld hebt gekregen van: Alle mannen zijn zeker zo.
Dat had ik n tijdje terug ook. Mijn vriendje bekende me iets, wat ik eigenlijk wel al wist maar wat ie nooit had verteld, namelijk dat ie nog verliefd was op n ander meisje. En dezelfde tijd bleek mn vader een verhouding te hebben met iemand. Dan ga je idd snel denken, zeker als je al onzeker bent, van: Iedereen doet t.
Maar dat is niet zo. Ik heb nu een schat van n vriend, en ik vertrouw hem gewoon. Hij is heel knap, in mijn ogen zou hij zo elk meisje kunnen krijgen. Maar ik vertrouw erop dat hij verliefd is op mij, en voor mij kiest. Hij zei ook: Ik kijk nauwelijks meer naar andere meisjes sinds jij in mn hoofd zit. Dat vond ik onwijs lief van hem dat hij dat zei. En hij is ook btje onzeker, hij zegt ook dat hij hoopt dat ik t lang met hem uithou.
Dus je moet er gewoon van uit gaan, dat niet alle jongens/mannen zo zijn als je vader en je ex. Als ik iedereen met mijn vader zou gaan vergelijken, dan zou ik niemand meer kunnen vinden. Het is moeilijk ik weet het, maar je moet echt proberen je over dat gevoel heen te zetten.

is niet een nutteloze repley, maar ben wel blij dat er iemand is die het een beetje herkent... jij zegt dat je nu een jaar verder was, en dat je vertrouwen nog niet terug is zoals het was... ik hoopte dat het sneller zou gaan, maar is bij mij nu ook een paar maanden al weet geleden en schiet ook nog niet echt op...

hier put ik hoop uit. zo moet ik denken :D thnx!