[Verhaal] Geadopteerd door homo's
 

Ik ben momenteel aan 2 verhalen bezig, het 1ste staat hier al en dit is het andere (ook hier is alle kritiek welkom! :)) :

Hoofdstuk 1
Het kleine meisje keek verschrikt om zich heen. Ze zat in een hoekje op de grond en zag een grote, blanke vrouw op haar afkomen. Iedereen leek hier wel blank te zijn, niemand was zoals zij. Niemand was hier zwart.
“Kom kleintje, voor jou hebben ze een nieuw gezin gevonden!” zei de vrouw vrolijk, en ze pakte haar op.
Het meisje begon te huilen, nu ze weg was uit haar vertrouwde hoekje.
“Stil maar”, suste de vrouw. Ze bracht haar naar een apart kamertje, waar 2 blanke mannen zaten.
“Dus dat is ze!” riep 1 van de mannen uit. Hij had kort, zwart haar, en was keurig gladgeschoren. De andere man had lang, blond haar, ook hij was gladgeschoren.
“Dat is ze!” beaamde een andere vrouw, die achter een bureau zat.
De man met het zwarte haar nam haar over. Ook de andere man nam haar eventjes vast.
“Ze noemt Lincey, haar achternaam weten we niet. Ze zal 1 van jullie achternamen overnemen, dat moeten jullie even gaan melden op het gemeentehuis van jullie stad. Ze is nu 2 jaar oud, kent nog geen Nederlands, en heeft altijd ergens in Afrika gewoont. Ik hoop dat jullie goed voor haar gaan zorgen…”
De vrouw achter het bureau bekeek de mannen peinzend. “Het wordt niet makkelijk… Zo zonder moeder. Maar ja… Ik neem aan dat jullie voor het huishouden kunnen zorgen?”
De blonde man knikte. “Ik kan goed koken, kan alles schoonmaken, en ben goed met kinderen. Net als Maarten hier!”
Hij sloeg een arm rond Maarten, die het kleine meisje nog altijd op z’n schoot had.
“Maar zonder Niels zou ik niets zijn, hoor”, zei Maarten en keek gelukzalig naar Niels.
“En met dit kleintje hier is ons gezin helemaal voltallig!” knipoogde Niels, en Maarten knikte instemmend.


Hoofdstuk 2
11 jaar later
Lincey zat op de bank, naast Steffi en Annelies.
“Het bevalt me hier echt, op de middelbare school!” zei Annelies. “Het is hier gewoon veel leuker! Vindt je niet?”
Steffi beaamde dit, maar Lincey zweeg.
“Lincey?”
“Gaat wel”, zei Lincey ontwijkend. Toen zwegen ook haar vriendinnen.
Op de basisschool had niemand met haar uiterlijk of gezinssituatie moeilijkheden gehad. Hier vond iedereen haar uiterlijk lachwekkend, om nog maar te zwijgen over haar 2 vaders.



Het eerste hoofdstuk is wel nogal kort, maar ja...

Ahja, de titel wordt waarschijnlijk: Ik heb geen mama...
Die is gebaseerd op iets dat wrs later nog gaat gebeuren ;)


EDIT: dit is natuurlijk nog maar het begin, hé ;)

Tja, maak liever nog geen hoofdstukken. Dat kan je later nog wel doen. Het eerste hoofdstuk is namelijk heel klein, daar kan je misschien de inleiding van maken. :)

Verder vind ik het verhaal matig. Opsommerig en ik mis gewoon het verhaal. :confused:
Komt misschien ook omdat je maar een klein stukje hebt gepost, zo aan het begin van het 2e hoofdstuk. Laat nog maar eens wat meer lezen. :) Ik kan hier niet zo goed over oordelen.

Maar wel een heel "leuk" onderwerp. Je kan hier echt een boeiend boek van maken. Het is namelijk een niet echt veel voorkomend onderwerp! :)

Leuk onderwerp, erg origineel. Maar het is er vaag geschreven, en dat 1e hoofdstuk is véél te kort. Dat is ook geen hoofdstuk maar meer een soort flashback, of...hoe heet dat ook alweer? Voorwoord? Iig het tegenovergestelde van een proloog dat je achter in boeken vindt, kan zo snel niet op 't woord komen. Maar goed, ik vind dit verhaal wel beter dan dat andere verhaal... :)

Inleiding of voorwoord :)

Dank je. Het lag op t puntje van m'n tong ;)

Een proloog staat voorin een boek, een epiloog achterin.

Oke, bedankt iedereen.
Ik ga 'hoofdstuk 1' veranderen in 'Proloog' en 'hoofdstuk 2' wordt dus 'hoofdstuk 1' ;).
Bedankt voor de reacties, en als ik een stuk bij geschreven heb zal ik het hier zeker bij zetten!! :)

Ik weet niet of je weet hoet het gaat als je een kind wil adopteren, maar niet zo. Je klopt echt niet zomaar bij een weeshuis aan, zegt: 'ik wil een kind' en binnen vijf minuten staat dr eentje kant-en-klaar voor je neus.

Er wordt eerst heel goed gekeken of je wel voor een kind kan zorgen enzo, dus dit verhaal is niet echt geloofwaardig ofzo :)

Ook ff over het begin van het verhaal:
Ik denk niet dat een kindje van 2 erover nadenkt dat ze 'anders' is. Dat beseffen ze zich volgens mij pas in groep 3 of later zelfs.

Weet ik wel hoor :) maar ze hebben al een aanvraag ingedient enzo, dat kom je ook later te weten, als ze het met hun dochter over haar adoptie hebben.

En ja, mss denk iemand van 2 niet echt erover na, maar als ze in haar land haar hele leven enkel zwarte mensen heeft gezien, mss enkele blanken, valt het je toch wel op denk ik :)

*Sorry, ik moet er echt tegen in gaan* :)

Waarom vraagt die vrouw aan die mannen dan of ze wel goed kunnen koken enzo? Dat zou dan allang bekend zijn.

:s In interviews met geaddopteerde mensen lees je altijd dat ze nooit besefte dat ze 'anders' waren tot ze in groep 3 zaten ofzo.

Maar het zal wel, als jij het zo wilt houden , vind ik het best :)

*no offence*

Je hebt waarschijnlijk wel gelijk ;) maar ik vond het wel goed in het verhaal passen ;)

En euh, die vrouw in het weeshuis kent hen niet, ze zijn ingelicht enzo door een Sociale Assistente, die hen heeft ondervraagt enzo, die dus voor alles gezorgt heeft.
Ik denk niet dat iemand die in het weeshuis werkt, alles weet enzo? nouja :)

Ik neem aan dat je het verhaal nog een fatsoenlijke titel gaat geven, want dit is wat tegen de borst stuitend, of je het nu zo bedoelt of niet.

Verder is de rest al gezegd.

Wat vind je er stuitend aan?

'Geadopteerd door homo's' is gelijk wel heel straight to the point. Het is niet echt een mooie titel voor een verhaal, ik denk dat dat was wat juliettebinoche bedoelde.

lijkt me wel mooi als het een boek wordt :)

Zo ga ik het niet noemen, hoor :)

Ik denk: Ik heb geen mama... en dat is dan gebaseerd op iets dat later nog gaat gebeuren ;)

'k Heb nog een vraagje. Hoe zou Lincey haar vaders noemen? Ze kan moeilijk tegen allebei 'papa' zeggen, of wel? :s

Ik denk gewoon bij hun naam...