hoe denk jij over jaloezie?
 

hoe denk jij over jaloezie?

is het slecht of goed?
is jaloezie een soort van wantrouwen, of iets anders (ik snap het niet zo goed...)
is het wel ok en houdt het je relatie een beetje spannend?
heb jij veel last van jaloezie? en hoe reageer je als je partner jaloers is?
etc!

ben wel benieuwd.

mijn vriendje vind jaloezie vreselijk, dus als hij het is laat hij het niet merken. dat vind ik wel jammer, want ik vind het soms wel vleiend. te veel jaloezie is natuurlijk niet goed, kan vreemde gevolgen hebben. ik vind jaloezie niet zo slecht, tot op een zeker punt zelfs wel goed.

een beetje jaloezie kan niet veel kwaad denk ik. Als je veel om iemand geeft dan wil je geen risico lopen om die gene kwijt te raken.
Maar erge jaloezie is best kut

Zelf heb ik er niet veel last van. Ik heb het volledige vertrouwen in mijn vriend en dat hij netjes met zijn vingers (en andere lichaamsdelen) van andere meisjes afblijft

inderdaad, een beetje jaloezie vind ik heel gezond.
volgens mij kan mijn vriendje best jaloers zijn, soms is het wel irritant dat hij altijd als ik uitga ofzo zegt van "kijk je wel uit" alsof hij me niet vertrouwt ofzo. maargoed het is ook wel vleiend eigenlijk :) zolang hij maar niet bezitterig wordt
ik zelf kan heel erg jaloers zijn, maar dat laat ik vaak niet merken. ik hou het voor mezelf (of heb het erover met vriendinnen)

Ja jaloers zijn is een eigenschap die iedereen bezit. De ene meer dan een ander. Sommige mensen zijn jaloers op andere omdat ze dingen bezitten die hun ook graag zouden willen hebben.
En je hebt natuurlijk de mensen die jaloers zijn wat relaties betreft. Ik zelf ben jaloers, ook al probeer ik dat niet te zijn. Ik zou het vreselijk vinden als mijn vriend erg jaloers zou zijn. Ik heb mijn vrijheid nodig, en als ik met een jongen sta te praten en mijn vriend ziet dat wil ik geen achterlijke reacties zo van : Eeeen de volgende keer wil ik niet dat je met hem gaat praten .
Af en toe een beetje jaloezie kan geen kwaad, zolang het niet extreem wordt. En ja waar jaloezie vandaan komt, ik denk uit onzekerheid en uit een soort van bezitterigheid.

ik vind dat jaloerzie gewoon een teken van 'ik wil je niet kwijt is' dus nix mis mee zolang het maar niet te erg word.
alhoewel het soms best irritant kan zijn.

ik vind jaloezie een heel slecht teken, als je elkaar genoeg vertrouwd dan hoef je niet jaloers te zijn, als dat bent ben je heel erg onzeker, of je hebt al iets meegemaakt waardoor je de ander niet 1005 kan vertrouwen(door familie,ex whatever) of je hebt zelf moeite als je in zo'n situatie zou zitten waardoor je voor jezelf de kans groot acht dat ie vreemd kan gaan.

zelf ben ik(bijna) niet jaloers,tot nu toe niet geweest in een relatie. maar ik heb een ex gehad die was verschrikkelijk, als ik een vriend heb die ook zo erg jaloers is dan denk ik dat ik erg pissig op hem zou worden.

... en datzelfde vertrouwen heeft hij ook in mij :)

vanzelfsprekend, ik blijf ook netjes van andere meisjes af :P :D

Maar mijn vriend is wel een beetje jaloers, maar dat is eigenlijk vooral schattig.

tja, ik vind jaloezie soms ook wel vleiend, maar aan de andere kant heb ik het idee dat hij me niet vertrouwd dan, maar op mijn beurt ben ik ook weer jaloers over zijn contacten met vrouwen..

het zal wel zo blijven denk ik

Ik denk dat een btje jaloezie moet kunnen. Tuurlijk, iedereen is wel eens jaloers en als dat niet zo is... tja dan vind ik het een btje raar. T moet geen extreme vormen aan gaan nemen, daar zou ik echt niet tegen kunnen. Ik hou juist van vrijheid in een relatie (in de zin van je eigen dingen kunnen doen, niet dat je met andere meisjes ofzo iets mag gaan doen) Jaloezie belemmert je vrijheid.

Mijn vriend en ik zijn allebei wel eens jaloers, hij als ik sjans heb in een cafe bijvoorbeeld. Ik als zijn exen naar boven komen. Maar meestal maken we er een grapje van, t maakt ons allebei wel een btje trots als de ene wat aandacht krijgt van een ander. Maar verder dan aandacht moet het niet gaan.

jaloezie is opzich wel een slechte eigenschap.
mee eens dat de lichte vorm ervan wel goed kan zijn maar toch,
ik kan zelf echt verschrikkelijk jaloers zijn.. Maar dat is dan toch voornamelijk de angst om hem kwijt te raken aan iemand anders.
1 ding: jaloezie maakt mij wel doodongelukkig :(

een beetje jaloezie hoort bij het hebben van een relatie volgens mij :) Maar je moet elkaar wel weer vrij durven.

Iemand die nooit jaloers is, dat is niet goed. Jaloezie (in een relatie) is een teken dat je bang bent iemand te raken, dat is alleen als je iemand echt leuk vindt.
Of nouja, het kan ook zijn dat je gewoon geen klap op je ego, doordat hij ineens iemand anders leuker gaat vinden, omdat de aandacht van hem gewoon lekker voelt en dat er dan niet meer zal zijn.

Want dan zou jij jaloers zijn op wie? Hem of haar?
Of heeft dat niks met jaloezie te maken, maar meer met afspraken in je relatie met hem?

Laat ik het dan zo zeggen...

het zou me niet veel doen als hij bijvoorbeeld een nacht bij een ander meisje in bed zou slapen. Ik zou natuurlijk veel liever zelf naast hem liggen (lekker warm) maar ik ben dan niet jaloers op haar omdat zij bij hem in bed ligt. En ik weet ook dat hij niks zou doen, vertrouwen weer.

Ik vertrouw mijn vriend en ik ben van nature niet snel jaloers.

ik heb geen relatie... ooit 1 keer een maand met een meisje gehad...

ik weet wel dat ik heeeeeel jaloers ben :evil: maar ja, ik kan het op zich wel eerlijk toegeven en ik zou er op zich wel goed mee om gaan... is nu niet nodig dan heb geen vriendin ;)

tja... op zich vind ik het best wel een beetje mogen, maar ja beetje jaloers zijn en bezitterig zijn , dan heb je 2 verschillende dingen...

echt bezitterig gaan zijn en iemands leven gaan bepalen dat moet je dus niet hebben... maar het is ook aan het meisje in hoeverre ze dat toelaat... iemand die tenminste een betje met beide beentjes in de wereld staat zegt gewoon een keer van doe eens normaal en kap daarmee... (hoop ik tenminste dat mijn vriendin dat zou doen als ik ooit zo bezitterig zou zijn :bloos: )

jaloezie.

Lastig..... erug lastig. Maar onoverkomelijk, en gemeen, heeeeeeeeeeel gemeen. Dat was het wel

Ik vind jaloezie helemaal geen vorm van wantrouwen! Ik ben zelf echt heel snel en erg jaloers, nouja, niet echt jaloers maar.. wel ehh, nouja iets anders, maar ik wantrouw mijn vriendje helemaal niet, vertrouw hem echt he-le-maal. Dus hij moet het maar zien als een compliment.

:|

ik zelf ben heel erg jaloers, helaas maja... tis geen wantrouwen, meer onzekerheid van mijn kant.... je moet toch wel beetje jaloers kunnen zijn, is idd vleiend, mn vriend wordt het alleen nooit...

Op zich is het gevoel jaloezie niet slecht, dat wil alleen maar zeggen dat je gewoon graag belangrijk bent voor je vriend(in). Jaloers gedrág is wel slecht, dat vind ik een uiting van wantrouwen.

Voorbeeld:
Als mijn vriend met een vriendin naar de stad gaat, dan heb ik wel iets van 'waarom gaat-ie niet gewoon met mij naar de stad?' maar ik besef dat dat een onzinnig gedachte is, want hij heeft gelukkig ook een eigen leven. Daar is niets mis mee.
Als ik het hem zou gaan verbieden, of zou gaan zeuren of hij niet bij mij wil blijven en die afspraak afzeggen, dan zou ik jaloers gedrag vertonen en irreeel irritant zijn.

Jaloezie is heel normaal..
Zou me eerder ongerust maken als het mijn vriend niks kon boeien met wie ik ben en etc..
Vind het wel lief :bloos:

Jaloezie is goed, zolang het niet ziekelijk wordt. Kan zelf ook best jaloers zijn, denk dat het een teken van liefde is.
Maar jaloezie moet niet doorslaan naar bezitterigheid.

Een beetje jaloezie is wel lief, maar je moet het niet overdrijven.
Afgelopen zaterdag was ik bezig een goede vriendin te koppelen waar m'n vriend bij zat en hij had dat dus ook heel goed door. Toen ik met haar meeliep naar buiten omdat zij weg moest, kwam die jongen achter haar aan en toen hebben ze gezoend. Zij zei daarna tegen mij dat hij wel goed kon zoenen. Toen ik weer binnen was zei ik tegen m'n vriend dat die jongen blijkbaar wel goed kon zoenen. Hij vroeg of mijn vriendin mijn die jongen gezoend had en toen zei ik ik zeg nix, maar wel met zo'n heel flauw lachje weet je. Ik dacht dus dat hij wel doorhad dat m'n vriendin gezoend had. Zegt m'n vriend een kwartier later "Ik denk dat ik wel snel jaloers ben... Heb jij met hem gezoend?" Toen had ik toch wel zoiets van, je kunt het ook overdrijven. Hij weet heel goed dat ik nooit vreemd zou gaan (ervaringen van vriendin enzo). Dan vind ik het dus wel een beetje overdreven...

In één woord: KUT :o
Ik heb verder geen partner, maar ik weet heel erg goed hoe vervelend het is ;)

jaloezie is echt super irritant. Ben het echt heel erg snel. Niet alleen op andere jongens maar op ales waar mijn vriendin meer tijd aan besteed dan aan mij. Verder niet zo heel erg veel ervaring met jaloezie, in ieder geval niet van de andere kant van het geslacht, mischien zie ik dat niet omdat ik veel sneler en jaloerzerderder ben :(

ik vind dat een beetje jaloezie goed is MAAR
ik zeg eerlijk dat ik soms wel iets TE jaloers ben maar dat heeft meestal met mijn eigen onzekerheid te maken dus dat ligt dan weer aan mijn stemming/bui op dat moment (eerlijk van mij he :P)

en ik kan er zelf ook niet tegen als mn vriend TE jaloers reageert maar omdat ik t zelf ook weleens doe kan ik er weinig van zeggen hahahaha

Volgens mij is iedereen wel eens jaloers, als ik me niet vergis is dat zelfs allang bewezen. Het is iets natuurlijks ossow en daar kan ik me eigenlijk wel in vinden. Ik bedoel wie is er nou nog nooit een klein beetje jaloers geweest. Ik denk ook wel dat het gezond is tot op een bepaald punt jaloers te zijn.
Jaloers zijn in een relatie (want dat wordt hier bedoeld volgens mij) hoeft helemaal geen wantrouwe te zijn, het kan toch ook gewoon betekenen dat je onmundig veel om die ander geeft? Dat je bang bent om iemand kwijt te raken terwijl je misschien ook wel weet dat je daar niet bang voor hoeft te zijn? Een teken van liefde of zo. Dat je graag in beeld bent bij de ander. Je kunt wel en wantrouwend zijn en jaloers, maar staan die dingen niet los van elkaar?
Ik denk eigenlijk niet dat het je relatie spannend houdt, spannend is niet het goede woord. Je kunt er, als die jaloezie niet te erg is wel door gevleid worden en ik vind het wel lief als mn vriend een beetje jaloers is. Geeft me wel een beetje het gevoel dat ik de moeite waard ben. Maar als het erg wordt kan het ook knap lastig zijn. Dan wil ik zo graag rekening houden met hem, maar dan denk ik van de andere kant dat hij er zelf aan moet werken niet zo jaloers te zijn, want hij weet dat het niet nodig is gewoon. Hij kan me vertrouwen, ik wil hem niet kwijt. Wat zouden jullie doen?
Maar wat nou als je te maken krijgt met erge jaloezie, waardoor je bijvoorbeeld niet meer met anderen mag omgaan. Of echt dingen zou moeten laten… Zodat de jaloezie om zou slaan in wantrouwe. Zouden jullie je daarom aanpassen? Anders gaan gedragen, zodat hij/zij niet meer jaloers is? Als het te erg is moet diegene daar toch zelf aan werken? of zie ik dat verkeerd? Zou je je bezwaard voelen als je iets doet waar je 'partner' jaloers op zou worden?
Ik denk niet dat ik me zou aanpassen. Ik zal het niet juist wel gaan doen, om hem te pesten, maar ik zou het ook niet laten omdat hij het niet wil.
Zelf ben ik ook wel eens jaloers, maar ik vertel het niet zo vaak, omdat ik denk dat het toch niet boeit. Ik vertrouw mijn vriend en dat wil ik ook laten blijken. En ik kan hem toch ook wel gewoon vertellen dat ik superveel om hem geef ipv te zeggen dat ik soms wel eens jaloers ben?

Ik denk dat een beetje jaloezie geen kwaad kan. Beter dan dat het je helemaal koud laat. Als mijn vriend een beetje jaloers is dan zie ik dat alleen maar als teken van liefde! :) Ikzelf ben soms wel errug snel jaloers, maar dat komt meer door mijn onzekerheid enzo. Ik probeer het niet te erg te laten maken, maar soms word ik er heel bot/afstandelijk door en laat ik hem als 't ware maar raden wat er met me aan de hand is. Das wel fout van me, maja. :bloos: Ik merk wel dat ik in het begin veel sneller jaloers was. Nu maak ik me niet meer zo druk om andere mooie meiden waar ie goed contact mee heeft ofzo. De jaloezie (van hem & mij) kwam tussen ons en gelukkig kan ik het daardoor nu een beetje laten gaan enzo, omdat ik niet wil dat dat het werkelijk gaat verpesten tussen ons ofzo. Mijn vriend vindt ik té snel jaloers en ook altijd op jongens die ik dus sowieso totaal niet zie zitten, dus waarom ie daar nou jaloers op is?! Soms vind ik zijn jaloezie ook wel een beetje vermoeiend worden. Ik heb voor mezelf besloten hem gewoon te vertrouwen & geloven. Ik wou dat hij dat ook iets meer deed af en toe...

Een beetje jaloers zijn is denk ik niet erg, is denk ik juist goed, omdat het laat zien dat je dus om elkaar geeft. Maar teveel jaloezie is ook weer niet goed... :)

Ik haat jaloerse mensen, ik word dr egt helemaal gestoord van en kan dr absoluut niet tegen, mja...tis best menselijk en ook wel gezond soms: natuurlijk wil je niet dat een mooi meisje om je vriend heen cirkelt en hij haar ook aandacht geeft! zou erger zijn als je dan niet zown steek zou voelen dnek ik

Zelf word ik nooit jaloers op andere mensen eigenlijk nu ik er zo over nadenk, ik denk alleen van zo dat meisje ziet er mooi uit of whatever. Als het om me vriend gaat word ik ook niet zo snel jaloers, soms voel ik wel een beetje opkomen maar dan zeg ik tegen mezelf dat ik me nergens druk om hoeft te maken en dan is het wel weer goed en een beetje jaloerzie is vrij normaal denk ik. Mijn vriend zelf kan wel behoorlijk jaloers worden, alleen al als een jongen me aanspreekt bv tijdens uitgaan gaat ie meteen naar die gast toe. Hij word trouwens nooit kwaad op mij alleen op jongens die me aanspreken en ze moeten me al helemaal niet aanraken of tegen houden als ik naar de wc toe wil lopen ofzo. Dan komen er echt problemen. Naja en zijn vrienden houden gewoon in de gaten als ik niet word lastig gevallen, anders gaan ze meteen erop af. Aan de ene kant vleiend en wel grappig, alsof ik bodyguards om me heen heb, aan de andere kant erg vervelend soms.

als je zo jaloers bent als ik dan is jaloezie egt kut

Jaloezie is een teken van liefde, in zekere mate.
Als het te erg wordt is, kan het ziekelijk worden. En dat zal een relatie geen goed doen.
Jaloezie kan ook met andere problemen met jezelf te maken hebben (verlatingsangst ed).

Jaloezie is zo ongeveer de meest natuurlijke emotie die je je kunt voorstellen in een relatie en is een teken dat je de ander de moeite waard vindt. Het loopt alleen snel de spuigaten uit.

Dat is niet waar, jaloezie komt voort uit iemand iets misgunnen vanuit je eigen bezit

En dit is ook weer niet waar:P

Ik ben zelf ook vrij jaloers, door een paar voorvalletjes, en het is ook wel een beetje de aard van het beestje. Het is zeker NIET dat ik de ander dan iets misgun (misschien wel als je jaloers bent op iemands materiële zaken, maar dat is eigenlijk iets heel anders). Het is meer de angst dat diegene iemand anders misschien ook wel heel leuk, knap(per), aardiger enz. vindt.

Dus:
- veel om iemand geven --> niet kwijt willen raken
- onzekerheid --> waarom zou diegene alleen maar bij jou willen zijn?
- voorvallen in het verleden waardoor je onzekerder/wantrouwender bent geworden

De eerste is gewoon een natuurlijke reactie op het "houden van" en heeft bijna iedereen wel in meer of mindere mate, de tweede en derde zijn een stuk minder prettig en minder gezond voor de relatie :|.

en dat is dus wel bijna het stomste dat er gebeuren kan in een relatie. grmbl.

jaloezie is een teken van te weinig zelfrespect.

Om het tegen te gaan bedenk: Wat is het ergste wat kan gebeuren als gebeurd waar ik bang voor ben? Ben ik dan dood? :|

Als een jongen met een meisje staat te praten en zijn vriendin vindt dat niet leuk, misgunt ze hem dat contact dan omdat ze het zelf wil? Wil ze zelf met dat meisje praten? Waarom?

Onzin. Er zijn genoeg mensen die een positief zelfbeeld hebben die af en toe toch jaloers zijn. En stel dat je bang bent dat je vriend vreemdgaat (je bent jaloers omdat hij bij een ander meisje blijft slapen). Als dat gebeurt ben je natuurlijk niet dood, maar het voelt wel ongelooflijk kut, en dat is ook iets dat je niet wilt. Ik snap je reactie eigenlijk niet echt.

Ik vind jaloezie wel gezond in de relatie. Als het je helemaal niks kan schelen wat je vriend/vriendin tegen anderen zegt en doet, dan is er naar mijn mening wel iets mis.

Mij boeit het zeker wat mijn vriendje tegen andere meisjes zegt of hoe hij tegenover ze doet. Ik pik het opzich niet als hij, ookal is het om mij te jennen, elke dag als ik erbij kom staan, tegen 1 bepaald meisje zeg"t: 'vanavond seksen'. Dan den kik 1x is grappig, twee keer vooruit, en verder is het kappen! Het is mijn vriendje dus je blijft er maar vanaf!

Opzich ben ik niet heel erg snel jaloers, maar kan er wel wat van. Ik laat het nooit duidelijk merken, maar wel zodat hij begrijpt dat ik het niet fijn vind. Verder vind ik het ook wel fijn als hij jaloers is, dat geeft tenminste aan dat hij om je geeft.

Een klein beetje jaloezie vind ik absoluut niet erg... dat heeft iedereen wel eens denk ik... maar als het erg veel wordt vind ik het heel irritant worden... mijn vorige 2 exen waren allebei heel erg jaloers, en ik kreeg dan ook vaak ruzie met ze over die jaloezie... bij de een was het zelfs zo erg dat als ik maar met een jongen stond te praten hij al gek werd van jaloezie... naja, dat is echt niet uit te houden...

Ik vind jaloezie ook wel gezond, zo lang je er maar de controle over weet te beheersen. Als jaloezie je leven gaat beheersen en het erge vormen aanneemt is het niet leuk meer en gaat het al snel te ver. Ik heb dit gezien bij een vriendin van mij en haar vriendje en dát was gewoon ziekelijk. Ik ben ook wel eens jaloers net al haar maar ga er heel anders mee om als haar.

Mijn vriend moet me niet gaan beletten om met andere jongens om te gaan dan is hij toch echt TE jaloers! Maar een beetje jaloers zijn vind ik heel lief en ik vertel graag tegen hem dat hij niet jaloers hoeft te zijn.
Ik zou geen jongen willen die het niet eens zou boeien of ik met een andere jongen in een bed lig of zoen. Dat zou een slecht teken zijn.