Ok, stap 2 paardentraining
 

Ik heb de afgelopen weken met het paard Petra getraind met haar hoefje optillen. Ze laat hierbij nog steeds duidelijk merken, dat ze het heel moeilijk vind, maar toch, ze doet het.

Alleen het volgende probleem is, dat ze haar hoef nu alleen bij mij op tilt, terwijl we het wilden bereiken dat de hoefsmid het kon doen, want haar straal ligt in 3 stukken :s

Wie weet wat je hiermee moet doen?

Jij hebt nu een band met dat paard, en de hoefsmid niet. Ik hoop dat de hoefsmid op de manege waar het paard staat wat meer geduld heeft dan de hoefsmid die ik eerst op een manege bezig zag... (Hij trapte een jonge pony die bijna omviel en toen een stapje verzette...) Maar misschien kun jij er bij blijven staan en haar geruststellen, gewoon zachtjes praten en misschien wat brokjes voeren? Dat hielp bij mijn verzorgpaard heel erg goed. Die wilde steeds wegspringen etc. En als er dan iemand bij stond die haar aandacht gaf, deed ze rustig.

suc6 ermee.

Als je paard het bij jou al moeilijk vind om te doen, dan vind ie dat bij de hoefsmid al helemaal, want hoefsmeden worden door paarden vaak gezien als bedreiging. Het eerste wat ik de hoefsmid zou vertellen is dat hij heel veel geduld met haar moet hebben en er ook zelf bij blijven staan. Kriebelen als het paardje het netjes doet, niets doen als het paardje niets doet. En op het moment dat de hoefsmid het paard een dreun zal verkopen omdat het haar hoefje niet op wil tillen(wat bij betrekkelijk veel hoefsmeden voorkomt), zou ik die hoefsmid vriendelijk vragen te vertrekken (desnoods zelf op hem gaan dreunen) en een andere hoefsmid voor je paard zoeken (als het je eigen paard zou zijn, wat mij niet helemaal duidelijk is geworden).
Ik ken een hoefsmid die zeer geduldig is met paarden en ook altijd onze veulens heeft bekapt. Hij trekt er rustig een uur voor uit om een paardje alleen al te bekappen en eerst te bekijken hoe het paardje loopt, wat er moet gebeuren, hoe zijn karakter is en gaat altijd eerst een kwartier tegen het beestje aan staan kletsen en kriebelen tot het dier zich op zijn gemak voelt. Geeft het paard aan iets niet fijn te vinden dan stopt hij meteen en stelt het dier eerst weer op zijn gemak vordat hij verder gaat. BIJ angstige paarden voor hoefsmeden of voor voetjes optillen in algemeen zijn dit de hoefsmeden die je moet zien te treffen. DAN is de angst voor hoefsmeden zo over.

Voor jou is het belangrijk om het te blijven trainen. Herhalen herhalen herhalen. Altijd rustig blijven en niet boos worden als ze haar voetje niet optilt, ook niet gaan forceren, wil het een keer niet, dan wil het niet, maar dan ook geen beloning natuurlijk. Gaat het wel goed is natuurlijk een zeer uitgebreide beloning zoals brokjes en kriebelen zeer gewenst. Het kost vaak tijd, veel tijd zelfs, vooral bij jonge paarden omdat zij nog het gevoel hebben om te vallen als ze een voetje lang op moeten tillen. Daarom ook dit rustig opbouwen. Eerst gewoon het voetje optillen, meteen weer neerzetten. Dan eens iets langer het voetje optillen. Dan nog weer wat langer. En niet verder gaan dat dat je paard aangeeft het niet meer prettig te vinden.

jah, ik gaat zo eerst langs Albert Heijn ff wat wortels halen;) Daar wordt dr dikke buik niet NOG dikker van:p

Daarna ga ik met haar trainen, kijken wat ze doet vandaag:)
Ik zat er zelf ook al aan te denken om bij de hoefsmid erbij te blijven staan.

Heey!!
Je kunt ook proberen om wat andere mensen haar hoef te laten optillen want dan vertrouwt ze de andere mensen meer!!
=xXx= Ilse

Muts:p Als ze dat kon, dan hoefde ik niet met haar te trainen.

Ondertussen is ze weer achteruit gegaan. Nu ben ik blij, dat ze het touwtje om haar hoef snapt en als ik dan zeg: "Voetje" Dan tilt ze haar hoef met steun aan het touwtje wel op. Alleen niet te lang want dan staat ze echt te hinken.

Ik heb besloten dat ik haar eerst train om langer met haar hoef van de grond af te zijn, voordat ik haar leer om haar hoefje normaal te geven.
Anders kan ik wel constant voetje vragen, maar dan blijft ze hinkelen en dan wordt het probleem alsmaar erger.

Veel paarden zijn er idd vooral in het begin bang voor dat als ze hun hoef moeten optillen, ze aan omvallen. Zit vaak tussen de oren want op 3 benen kunnen ze hun evenwicht nog makkelijk houden. Als ze dat eenmaal geleerd hebben hebben ze vaak ook minder problemen met voetjes optillen. En dat kost tijd, oefening, bloed zweet en tranen en een heleboel energie :D Maar als iemand bereid is dat erin te steken kan je em binnen een jaar zover hebben dat je het hoefje maar aan hoeft te wijzen en je paard legt em zelf wel in je hand neer (had ik die van mij geleerd, was echt geweldig mooi gezicht, vooral kop van hoefsmid toen hij dat zag haha).

hoop het, want nu is ze weer kreupel, dat is ook wel logisch als je straal in 3 stukken ligt en je er niemand naar laat kijken

Ja, dat schiet dan niet echt op nee...

Ik kreeg gister om 8 uur een smsje dat ze helemaal niet meer op haar been wilde/kon staan en de dierenartsopgebeld was. Dus ik ben direct naar de manege gestaan.

Tref ik daar een paard aan, dat helemaal staat te zweten en te hyperventileren en haar been nog het liefst in een trap houding had. Ik ben heel de avond bij haar gebleven om haar wat te kalmeren en om te helpen bij de veearts (die pas rond 11 uur kwam).
Bleek ze hoefzweer te hebben, maar als ze vandaag koorts had e.d. dan had ze weer iets anders. Kan niet op de naam komen.
Nu staat ze met een zak om haar been na te genieten dat ze de veerarts omver heeft geduwd:p

Nee, het is echt niet leuk:( Ze was ook opeens heel aanhankelijk op me. En toen die zweer open was gesneden stond ze helemaal blij tegen mij te doen:D Dat was zooooooo lief:D

Maarja, ze lijdt nog wel eventjes. Misschien leert ze nu, dat het gewoon van noodzaak is dat ze die poot optilt, eigenwijs beest. Die zweer had voorkomen kunnen worden:( Maarja, we zien het allemaal wel. Ik ga vandaag weer lekker naar haar toe.

Ach Gossie, das wel zielig zeg...maar Petra (naam van paardje) mag wel blij zijn dat ze in ieder geval jou als verzorgster heeft, je zorgt onwijs goed voor haar volgens mij. En denk dat je net zoveel om haar geeft als dat het je eigen paardje zou zijn...
Sterkte jullie 2...

Het gaat beter met haar:D Ze had geen koorts en mocht zelfs van haar, haar been in de soda zetten:) Wel met drie mankracht, maar toch:p

Ze was ook helemaal blij om mij te zien, dat is zo gaaf:D Maarja, duurt nog wel ff een paar dagen voordat ze weer de wei in mag (n)

Is petra ook zo'n paardje die doet of er niets aan de hand is als het flink mis is en helemaal zielig gaat lopen doen, aanstellen en overdrijven als er niets meer mis is? Daar was mijn paardje en ster in namelijk, was op zich wel grappig om te zien. Kan je qua training ook heel veel mee.

Nee, totaal niet. Petra die probeert juist zo sterk mogelijk te blijven en als je gezien had, wat er onder die hoef zat, dan snapte je al helemaal waarom ze niet meer op dat been kon staan. De pus spoot er uit:s
Verder probeert ze juist altijd heel sterk te zijn. Pas als ze echt pijn heeft laat ze iets zien, maar een verstapping of zo, daar zwelgt ze overheen.