afscheid
 

Als een regendruppel raakt jouw hand de mijne
Het is als een warme siddering die doordringt tot elke vezel van mijn lichaam
Je huid is zacht en warm als een donzig veertje dat vanuit de hemel naar beneden dwarrelt
Je ogen kijken me doordringend aan en staan in een gekwetste blik
We weten beiden dat er een tijd is van komen en gaan
Ik ga, jij blijft alleen achter
Het gaat niet anders als je het gevecht tegen het leven verliest
Onze ogen houden elkaar nog even vast
Ik zie het kleine veertje vrolijk dwartelen
Als automatisch loop ik er naar toe
Ik vlieg, ik zweef, ik ga

jouW hand

Het komt op mij over als een soort van verhaaltje. Ik vind het niet heel erg orgineel, maar ik vind wel dat je hier en daar mooi gebruik maakt van klank-woorden. Zoals:

"aan en staan"
"komen en gaan"

Ik vind dat wel leuk gedaan, die rijm zo midden in het gedicht, klinkt fijn.

Ik zou met een andere regelindeling werken, om de tekst krachtiger neer te zetten.

De laatste zin, opzich mooi in beeld gebracht met het (veertje) -weggaan/zweven/vliegen-, maar ik vind die ga niet sterk, omdat je dat woord al vaker gebruikt.;ga(2x)-gaan(1x)-gaat(1x).