niet meer lijden...
 

De mens identificeert zichzelf met zijn gedachten..en daarmee ontstaat lijden en het zich afgescheiden voelen van al het leven.
Door gedachten ontstaat er verleden en toekomst...als de mens werkelijk IS..dan bestaat er alleen het NU.
Toekomst en verleden is een illusie,waarom zouden we ons zorgen maken,angsten hebben,lijden over iets wat niet bestaat.Alle gebeurtenissen kunnen alleen in het NU plaatsvinden.

Bewustzijn is de enige oplossing om een einde te maken aan de collectieve onbewustheid oftewel krankzinnigheid. Word maar eens stil van binnen en laat die eeuwige gedachtenstroom eens stoppen...dan ervaar je wie je werkelijk bent...

grappig zeg :D

jah, allemaal wel leuk, maar tis makkelijker gezegt dan gedaan, als ik kon stoppen met denken had ik het al lang gedaan.

Duh. Je zegt gewoon dat je het verleden en de toekomst moet vergeten of niet voor moet stellen en je alleen op het heden verrichten. Dat ik drie minuten geleden door mijn enkel ben gegaan, doet er niet meer toe. Dat is slechts een gedachte uit het verleden.

Bewustzijn is juist datgene wat gevormd wordt onder invloed van alles wat je bewust hebt meegemaakt. Heb je dat niet, dan ben je niet beter dan een dier. Ik kan me niet voorstellen dat jij dat ambiëert.

Anders ik wel, lekker rustig....

Maar sommige dingen heb je niet onder controle.

slechter ook een dier heeft een geheugen


als je totaal niet meer in de toekomst wil kijken gaat het mis en niet zon beetje ook maar goeddat moet je dan zelf maar weten :)

je kunt niet nu leven zonder verleden of toekomst, dan leef je niet.
je leeft richting toekomst, daar kun je niet omheen. het enige wat je kunt doen is de richting enigzins aanpassing in de richting van de toekomst die je het liefst hebt. En DAT, kun je alleen maar doen op basis van ervaringen uit het verleden.

zodra jij je gedachtenstroom stilzet, ervaar jij helemaal niks meer. bovendien, waar haal jij de ilusie vandaan dat iemand zijn gedachten uit kan zetten zeg. denken is verwerken, het verwerken van waarnemingen en van herinneringen, en die herinneringen heb je nodig om te leven.

wie je werkelijk bent :D. zonder jouw herinneringen ben je NIEMAND, of zelfs dat niet eens, ben je NIKS. herinneringen, het enige bewijs van wat er vroeger gebeurd is, het enige bewijs van dat jij iets kunt, dat je meer bent dat chemie. Je bent gevormd door je omgeving, dat is jammer, maar als je terug wilt naar je pure zelf, weet je niet eens meer waarom je dat zou willen, en ik twijfel al of je het NU eigenlijk WEL weet.

duuuuhs, het klinkt leuk, maar je kletst, sorry

Ja,het is ook moeilijk,we zijn slaaf geworden van ons denken.

Nee ,dat je door je enkel bent gegaan is een gebeurtenis uit het verleden.Je hebt er NU misschien last van omdat je niet goed kan lopen maar daar hoef je niet over te denken.Het IS.

Neem je gedachten eens bewust waar..wie neemt dan waar?
Denken moet je gebruiken als je het nodig hebt maar wij hebben een eindeloos stroom van onzinnige,nutteloze gedachten..een continue ruis in je hoofd..een gekte is dat!

Je kunt plannen maken voor de toekomst maar mensen hangen hun geluk of ellende op aan de toekomst...''later zal alles beter zijn,en over 2 jaar ben ik vast rijker of heb een betere baan..''
Dat ontstaat door denken en dat is compleet nutteloos want er bestaat geen toekomst...je kan nooit anders ZIJN dan dat je NU brnt.

Nee zolang wij maar blijven rondraaien in de molen van oeverloos denken,blijven wij onbewust .Alleen BEWUST ZIJN kan de wereld nog redden.

Maar dat is toch een gedachte?Denken over ''hoe ik de toekomst het liefst heb'' Dat is toch geen realiteit? Leef gewoon in het NU maak plannen maar niet om in de toekomst anders te ZIJN,dat kan helemaal niet want je bent al compleet,volledig.
Je hebt het blijkbaar nog niet ervaren..er gaat een wereld van vrede voor je open als je je gedachten kan stopzetten.
Je verwerkt niet veel als je erover nadenkt,lijden en pijn blijft je dan achtervolgen.

Begin maar eens met het waarnemen van je gedachten..er is een waarnemer(je ware zelf) en het waargenomene(je gedachten) Probeer het maar eens
Ieder mens IS Bewustzijn maar helaas worden we door onze gedachten in het onbewuste gehouden.

wat is er mis emt een beetje optimisme over de toekomst als het nu slecht emt je gaat an dat je toch juist uit een dal trekken en je motivatie geven er iets aan te doen ?


waarom is denken nutteloos ?
het zorgt ervoor dat je problemen kan oplossen en meer alle kunst of andere uitingen ook afschaffen ?
ik snap je aversie tegen het denken niet je denkt toch zelf ook je heb een menin gover ho het zou moeten enz dat zou anders niet kunnen

dat vind ik een beetje een rare gedachte

alles stroomt
en waarom zou een mens niet kunne veranderen ?

volgens mij kan dat alleen verjregen worden door na te denken als we niet meer na denken is er geen bewustzijn en als we alleen in eht nu leven van minuut tot minuut dan zaten we nu nog in de moddder te jagen

Als je denken gebruikt als je het nodig hebt,is het prima.Maar wij mensen denken de hele dag door,een stroom waar geen uitknop voor is.Er komt een enorme rust en vrede over je als je dat denken uitschakelt,dan BEN je pas.Mensen denken dat ze hun gedachten zijn.

Een mens kan in ZIJN niet veranderen,hij kan in het gemanifesteerde deel veranderen,hij kan oud worden,een been verliezen,grijze haren krijgen,sterven,bepaalde kennis krijgen maar zijn WARE IK kan niet veranderen. Je komt in contact met je ware ZIJN als je stopt met nutteloos denken.Denk als het nodig is en zet dan de knop uit.

Juist als je stopt met denken..wordt je bewustzijn.

pROBEER MAAR EENS ALS WAARNEMER JE GEDACHTEN TE OBSERVEREN.dAN ONTSTAAT ER AL EEN VERANDERING IN BEWUSTZIJN. (sorry voor de hoofdletters)

Probeer je innerlijk eens te voelen of eens met alle aandacht naar een bloem te kijken.Dan stopt je denken en maak je plaats voor bewustzijn.

je kunt je bewust worden of bewustzijn hebben maar niet bewustijn worden :)


ik neem mijn gedachten de heledag waar hoor :)


ikbne het niet met je eens als ik naar een mooie blem kijk blijf ik dneken het is een andersoort denken dan waarneer ik na denk over een wiskunde probleem
je ook als je je ontspant denk je nog het is zowieso een illusie van jou dat je het dneken kan stoppen en je moet dat ook helemaal niet willen

creatieve uitingen ontstaan juist als er geen gedachten zijn.

dan heb jij een heleboel creatieve uitingen niet begrepen :)

Probeer toch maar eens echt je gedachten waar te nemen,iedereen neemt automatisch aan dat dat gebeurt maar dat is helaas niet zo.
Probeer eens stil te worden en te kijken wat je volgende gedachte wordt...
Als je echt met aandacht naar een bloem kijkt,is er geen ruimte voor denken,er is een waarnemer,oftewel bewustzijn.
Nee, je kunt geen bewustzijn worden want je BENT het al...alleen wordt het versluierd door het denken.

"NU" leef je niet
je leeft altijd "daarnet"
theoretisch leef je natuurlijk nu
maar NU merk je niks. NU neem je waar, Dalijk merk je wat je NU waarneemt, en Nu is dalijk veranderd in daarnet.

aja, en jij denk dat je iets aan die vrede hebt als je er niks van merkt?

je snapt het neit het was een taal opmerking
je kunt bewustzijn niet zijn
alleen hebben in de nederlandse taal :)

er is altijd ruimte voor denken

als je stopt met denken, dan is er niks, je neemt toch dingen waar met je hersens :|

Het enige moment is het Nu waarin je leeft,je kan niet in de toekomst of het verleden leven want alles ontvouwt zich in het moment nu. Waarom zou je je druk maken of zorgen maken of lijden voor iets wat geweest is of iets wat misschien nog zal gebeuren? Dat is toch zinloos? Helaas zijn wij zo geconditioneerd dat wij niet in het nu leven maar altijd de toekomst of het verleden najagen. Leef in het nu en accepteer het moment nu,hoe het ook is .Dat is DE manier om te ZIJN.
Juist als je gaat leven in het nu ,merk je iets,een bewustzijnsverandering. Die vrede ervaar je,heel intens maar je hoeft er niet over na te denken.Door die vrede ga je je EEN voelen met al wat leeft. Deel van het ALLESOMVATTEND bewustzijn.De oplossing voor het lijden in de wereld.

Zolang je nog in de stroom van gedachten zit,kun je dit niet ervaren.Je wordt meegevoerd met de eeuwige babbel in je hoofd.
Veel mensen ervaren het gevoel van vrede tijdens meditatie omdat je naar binnen keert en er een einde komt aan de stroom van gedachten.

Dat denkt de mens omdat hij zich identificeert met denken. Nee,je bent je denken niet.
Je kunt pas werkelijk ZIJN als je de stroom van denken eens stillegt en dan ervaart.
Denken is niet altijd nodig,gebruik het en zet dan de knop uit. Er zijn zoveel nutteloze gedachten.Ga als waarnemer je gedachten eens observeren,kijk wat er gebeurt.

Ja, wij ZIJN bewustzijn,deel van het allesomvattend bewustzijn.
en het is droevig dat er altijd ruimte is voor denken omdat er daardoor een sluier hangt over ons ware ik.

Mediteer je soms ?
Is je ware ik niet iets onbevattelijks ? Zo nee, wat is je ware ik ?

Je "ware ik" is je ziel.

Haha, ok ik herformuleer, wat is je ziel ? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je ziel verborgen zou blijven door te leven. Want het vermogen te denken is voor mij toch sowieso bijna leven. Mensen die hersendood zijn denken niet, ben je dan in contact met je "ware ik" ? Beschrijf alsjeblieft eens wat er gebeurt als je stopt met denken.

zucht, een simpel voorbeeld. je praat met iemand. hoe kun je antwoorden zonder te herinneren wat er gezegd is? jou NU is gevormd door je verleden, DAAROM moet je aan het verleden denken. je kunt NU niet zonder verleden accepteren, daar heb je juist de ontwikkeling tot en met NU voor nodig. je maakt je druk om de toekomst omdat dat je volgende NU is. als je nu moet leven, doe je dat dan ook.
ZIJN doe je toch wel, iedereen IS allang, anders waren ze er niet. Jou oplossing voor al het lijden is het negeren van lijden, dat is verkeerd. emoties zijn een deel van jou bestaan, je bent dan ook een mens. je probeert iets emotieloos te zijn, of nee, een "slechteemotie"-loos figuur. waarom denk je dat mensen alleen maar vrede zouden moeten voelen?
je zo een voelen met de rest, zoals je dat beschrijft, is het geen leven. geen verandering, geen nut. HOE kun jij ook maar denken dat je dat wilt?

ow, en dan nog iets. je bent op het moment zo iemand die vage termen gebruik als "DE manier om te ZIJN"
heb je ENIG idee waar je het over hebt? idd

Je kan niet eens zien louter "in het nu", laat staan leven. Het leeuwendeel van het zicht zijn ingevingen van de hersens die gemaakt worden naar ervaringen uit het verleden. Dit geldt niet alleen voor zicht.

Het verleden bepaald je karakter en manier van reageren op omgeving, situaties, personen en gemoedstoestanden .

Je ware ik is inderdaad onbevattelijk,ongemanifesteerd.
Ja,ik mediteer.

Komen je opvattingen dan uit dat mediteren en heb je daar ook wat aan ?

Ik ga volgend jaar misschien op zo'n clubje, als ik fysiek weer wat beter in orde ben.

Nee,de ziel is niet verborgen door in een gemanifesteerd lichaam te zitten maar vaak wel versluierd door de ruis van denken.
Mensen die hersendood zijn kunnen niet denken maar ze ZIJN nog steeds,net zoals mensen die gestorven zijn.

Een boom en een dier leven ook,zij kunnen niet denken zoals de mens,zij leven in het NU. Ze maken zich geen zorgen of ze dit jaar voldoende vrucht zullen dragen,ze zijn niet angstig om een nest te bouwen. zij zijn echter wel bewustzijn al is het bewustzijn op een ander niveau.Zij maken deel uit van het gemanifesteerde leven.

Als je s'morgens wakker wordt is er nog een fase van niet denken,je bent dan gewoon. Probeer daar eens op te letten wat je dan ervaart. Probeer het moment te pakken waarop je weer gaat denken,door als waarnemer van je gedachten op te treden,kom je vanzelf in een ander bewustzijn. Probeer het leven in jezelf eens te voelen,ervaar het. Er zijn nog meer mogelijkheden om je gedachten tot rust te brengen.

Ah, ik snap wel ongeveer wat je bedoelt denk ik. Hopelijk kan ik het ooit wat uitdiepen. Vaak als ik staar, denk ik niet bewust. Maar wat je dan voelt past niet echt bij je omschrijvingen. Enfin, ik heb er weinig ervaring mee.

Als je naar iemand luistert zal je merken dat je in je hoofd al een antwoord aan het formuleren bent,je denk misschien'' hij heeft geen gelijk'' of ''wat een onzin'' .en je hebt behoefte om de ander aan te vallen.Dit overkomt de meeste mensen.
Waarom zou je niet echt met aandacht luisteren zonder in je hoofd al een antwoord te formuleren. Als je stil wordt van binnen,kom je vanzelf in contact met het hogere wezen in jezelf.

Het is geen negeren van lijden,er is in feite geen lijden meer als je in het nu leeft en het accepteert zoals het IS. Je valt op je knie en je bloedt...ok accepteer dat je pijn hebt,het is goed en je bent gevallen dat is gebeurd..ok. Maar wij reageren met boosheid''welke eikel heeft die steen hier neergelegd waar ik over gevallen ben'' ''wat een sukkel'' enz enz. Dat zijn allemaal reacties ontstaan uit nutteloos denken..
Accepteer pijn,verdriet, woede,jaloezie,vreugde enz als iets wat er mag zijn en je zal merken dat het verdwijnt zonder dat je het opkropt.Nee,geef er aandacht aan maar denk er niet over want dat geeft reacties die nutteloos zijn.

En ja,ik weet waar ik over praat want ik ervaar het.

Leven in het NU en Zijn zonder gedachten,is ook moeilijk.Wij zijn al jaren en jaren hiermee belast dus het is niet iets wat je zomaar ''leert''.
Toch zijn er mensen die van de ene op de andere dag dit inzicht krijgen,vaak na ondraaglijk lijden.

Ja, het verleden bepaald je karakter en je gedachtenpatronen en heeft ook invloed op je emoties en je levenssituatie maar niet op wie jij werkelijk bent. Niets kan dat veranderen want je bent het al.Je kan stervan maar dan ben je het nog steeds.
Is het dan niet onzinnig om dat verleden steeds op te rakelen of te denken dat je in de toekomst een ander kan worden? Is dat niet vreselijk nutteloos?

Mediteren kan zeker helpen bij dit proces en er zijn boeken die je kan lezen.

de ziel is een fabeltje

Velen hebben er geen ervaring mee maar dat maakt niet uit.Het is eigenlijk zo eenvoudig maar we zijn zo geconditioneerd in denken.
Je hoeft het niet uit te diepen want het IS al in jou aanwezig. Gewoon wakker worden...

Ik heb het over bewustzijn...je mag het ook ziel noemen maar het zijn alleen maar woorden Eigenlijk kun je het niet beschrijven. Jij maakt deel uit van het allesomvattend bewustzijn. Als je dat ontkent,ontken jij jezelf.

Wat heb je er verder aan ?

wees je bewust dat alle gebeurtenissen plaats kunnen vinden hoe god wil, afhankelijk van zijn bewustzijn :cool:

nee

onzin



kun je ook uitleggen waarom je dat dnekt ?

Er bestaat inderdaad een allesomvattend bewustzijn (of God of de bron )waarin wij gemanifesteerd zijn. Wij maken hier deel van uit.

Ik denk dat niet,daar probeer ik juist zoveel mogelijk los van te komen. Als er een stilte komt binnen in jezelf dan ga je ervaren dat je deel bent van het grote geheel. Er komt een einde aan het idee dat wij afgescheiden zijn van elkaar.
Wij zijn gemanifesteerde deeltjes in een groot niets.Een voorbeeld: Jouw kamer zou niet bestaan zonder het niets,hiermee bedoel ik dat er muren zijn,je spullen,je bed,posters enz enz maar deze dingen kunnen er alleen maar zijn omdat er een ''niets'' oftewel ruimte,leegte,is waarin deze voorwerpen zijn geplaatst.

Dat is toch sowieso wel te beseffen. Alleen is dat niets te klein om waar te nemen.

Ik vroeg al eerder: wat heb je er verder aan om je van je gedachten te distantieren en je te verenigen met het grote geheel ? Ik vind mijn gedachten vrij prettig, van "nutteloze gedachten" of "ruis" zoals je in het begin stelt, heb ik weinig last. Onthaast het misschien ? Leg dat me eens uit.