gisteravond geschreven...
 

Misschien voel ik me nu onzeker
ik weet niet wat ik wil.
Ik voel me verward en even anders
om me heen is alles stil.
De stemmen in mijn hoofd zijn de enigen die praten
anderen laten me met rust.
Ik voel me moederziel alleen, verlaten
verward, onzeker, uitgeblust.

Het is alweer een uur geleden
bovenstaande schreef ik net
een poosje terug heb ik gebeden
of ik me beter zou voelen en gewed
met mijn ziel dat ik zou winnen
dit gevecht voor zekerheid en binnen
nu en de volgende regel
mijn prijs zou innen.


(graag opbouwende kritiek)

(..)Of ik me beter zou voelen en gewed (...)
^Deze zin komt geforceerd over op mij, hij leest niet zo vlot ofzo, zou iets korter moeten zijn...

Verder vind ik de eerste strofe het mooist :)

mooi woordgebruik, het komt niet geforceerd over op mij maar inderdaad alsof je er uren over na hebt gedacht en het alsnog besloot op te schrijven op een gevoelsmatige manier dan het verzinnen van mooie woorden.
Ik denk dat het gevoel erg herkenbaar is en hier dan ook zeker uitspringt, je lijkt goed te weten wat je schrijft en brengt het gevoel ook over op anderen.
Technisch gezien zit je 2e strofe qua ritme beter in elkaar dan het eerste, maar dat is denk ik een qwestie van lezen want op zich is het niet storend wanneer je het hardop zegt. Ik vind het mooi, droevig, en erg goed geschreven.

Thnx voor de reacties.... :)

Uppen mag niet.(gezien de tussengelegen tijd en je reactie)