De kwestie-Cyprus
 

Ik zag net dat er nog geen topic over was, dus bij deze :)
Ik vind het persoonlijk een naaistreek van de Grieks-Cyprioten. Zo houden zij de Turks-Cyprioten buiten de EU. Het is imo dan ook terecht dat men in Brussel kwaad is op de Grieks-Cyprioten.

Maar het is ook een beetje de schuld van de EU zelf. Eigenlijk had de EU Cyprus pas mogen toelaten als het eiland weer herenigd was. Nu worden de Grieks-Cyprioten hoe dan ook lid, met of zonder Turks-Cyprioten. Niet echt handig.


Wat vinden jullie van deze kwestie? Wat moet er nu gaan gebeuren om ook de Turks-Cyprioten alsnog de EU in te krijgen, of moeten we ze er nu maar buiten houden? En moet Brussel de Turks-Cyprioten gaan belonen om hun 'ja'?

Your thoughts please :)

Niet zo heel vreemd. De zouden er niets mee opschieten "ja" te stemmen. Strerker, ze gaan erop achteruit.

Weet je waarom de griekse cyproten een hekel hebben aan de turkse. Eerst was het eiland alleen van grieken toen kwamen opeens de Turken een paar decenia geleden en die smeten de griekse mensen gewoon uit hun huis. Waar door ze geen huis meer hadden en moesten verhuizen naar het nu griekse gedeelte en in noodhuizen moesten wonen. De turken hebben dat stuk van Cyprus gewoon geroofd, zou jij willen dat het duits nederlandse deel die een paar decenia gelden door de duitsers is geroofd gezellig met nl. in de Eu komt?

Even een verhaaltje vanuit de andere kant.

De Grieken claimen het eiland net zo hard als de Turken.
Er hebben altijd al veel Turken op Cyprus gewoond. Volgens mij was Cyprus in het verleden zelfs Turks territorium. Daarom vinden de Turken het terecht dat het eiland bezet is.

Goh...waar heb ik dat eerder gehoord? :rolleyes:
*naar Israel-Palestina forum kijkt*

wat lul jij nou weer joh...
welke krant is dat nou weer...
gvd zeg wat een onzin.

er wonen al eeuwenlang veel grieken EN turken op cyprus.
De turken veroverden turkije (aka oost-romeins rijk/ byzantium) van de grieken tussen 1218 en 1529 (in 1218 werd het ottomaans rijk gesticht en in 1529 stopte de groei toen de poolse legers de turken stopten voor de poorten van wenen).
echter in 1571 kwam het ottomaans leger toch nog op cyprus aan, waar ze de macht welliswaar overnamen maar dat is zo lang geleden... dat kun je de turken van vandaag niet meer kwalijk nemen. in 1878 staat turkije de colonie cyprus af aan engenland, in ruil voor het stoppen van de tsaar uit rusland. De grieken zijn daar niet blij mee: na de Kruisvaarders, de Venetianen en de Ottomanen, een nieuwe niet-Griekse bezetter.

hier lees dit eigenlijk maar:

"Van Ottomaanse naar Britse bezetting

De Turken deden hun intrede in 1571, eerst als bondgenoten, later als verdrukkers van de zich door West-europa verknocht voelende Grieks-Cyprioten. De afstammelingen van dat Ottomaanse leger vormen de kern van de Turks-Cypriotische bevolking. In 1878 komt Groot-Brittannië meepraten. Het Ottomaanse Rijk is aan het verzwakken. Groot-Brittannië is grote belangen aan het verwerven in het Midden-Oosten en India. Het Franse Suezkanaal wordt daar een bedreiging voor.

Dus "een eiland als een slagschip" past uitstekend in de Britse strategie. In ruil voor Britse bescherming tegen het expansionistische Rusland van de tsaar geeft Turkije Cyprus dan ook op. Cyprus wordt een Britse kolonie. Tot ongenoegen van de Grieks-Cyprioten: na de Kruisvaarders, de Venetianen en de Ottomanen, een nieuwe niet-Griekse bezetter.

Dus rijpt stilaan het idee van ENOSIS: aanhechting bij het Griekse moederland. Waar de Grieks-Cyprioten alleen hun taal en godsdienst mee gemeen hebben. Geografische en dus ook militaire liggen Griekenland en Cyprus even ver uit elkaar als b.v. Brussel en Praag.

De gewapende opstand begint op 01.04.1955. De opstandelingen noemen zich de EOKA: de Volksorganisatie van Cyprische Strijders. Hun leiders: de Griekse kolonel Grivas en de Cyprische aartsbisschop Makarios. De strijd wordt in 1960 beslecht met een compromis. Door de akkoorden van Londen en Zürich wordt Cyprus géén deel van Griekenland, maar wel een onafhankelijke republiek, met als eerste president aartsbisschop Makarios.

De grondwet van 1960 geeft de Turks-Cyprische minderheid meer macht dan waar zij krachtens haar aantal recht op heeft. Zo moet de vice-president een Turk zijn, en krijgt hij vetorecht. Makarios en zijn EOKA-achterban morren. In december 1963 stelt Makarios voor om de rechten van de Turken in te perken. De Turks-Cyprioten nemen dat niet. Zij stappen uit het bestuur, en trekken zich terug in enclaves, waar zij een vorm van zelfbestuur organiseren.

Geregeld komt het tot gewelddadige incidenten, wat de Verenigde Naties in 1964 doet besluiten een vredesmacht te sturen: de UNFICYP, vooral Engelse soldaten, Canadezen en Skandinaviërs.

Staatsgreep tegen Makarios

Die labiele situatie duurt tot juli 1974. Dan beslist de militaire junta in Athene (al dan niet met de steun van Washington, minister Kissinger en de CIA) het oude plan van Enosis alsnog uit te voeren. Griekse paracommando's en de EOKA plegen een staatsgreep tegen Makarios (die erin slaagt zich in veiligheid te brengen); en ze installeren EOKA-terrorist Nikos Sampson als scherts-president. De Cyprische linkerzijde beging verontwaardigd een burgeroorlog. De Turks-Cyprioten vrezen voor een genocide.

De verwarring duurt van maandag tot zaterdag: "Five hot days", zou de Turkse journalist M.A. Birand zijn boek later noemen. De vijfde dag grijpt Turkije in. Het stuurt zijn parachutisten, en andere landingstroepen naar Cyprus. Zij gaan aan land in de buurt van de noordelijke havenstad Kyrenia/Gorne en installeren daar een bruggenhoofd, tot aan de hoofdstad Nicosia/Lefkosa. Met als excuus: wij moeten onze volksgenoten beschermen tegen een dreigende volkenmoord.

Diplomatieke luidt dat: de onafhankelijkheid van Cyprus werd in 1960 gewaarborgd door drie staten:

Groot-Brittannië, dat de Grieken heeft laten begaan,
Griekenland, dat de staatsgreep tegen Makarios heeft georganiseerd
En Turkije, dat dus niet anders kon dan tussenbeide komen.
In augustus 1974 bezetten de Turkse troepen het noordelijke derde van Cyprus na een nieuw offensief. Tweehonderdduizend Grieks-Cyprioten vluchten naar het zuiden, en wonen daar maandenlang in erbarmelijke omstandigheden. Tachtigduizend Turkse Cyprioten worden in het zuiden omsingeld en kunnen alleen met Britse hulp naar het noorden worden gerepatrieerd. Maar dan 1.600 Grieks-Cyprioten blijven vermist.

De Verenigde Naties, die niet hebben kunnen ingrijpen, zitten met een kater. Groot-Brittannië, dat niet heeft willen ingrijpen, evenzeer. De Verenigde Staten, opperhoofd van de NAVO, maar terzelfdertijd inspirator van het ingrijpen van bondgenoten Griekenland en Turkije, zitten in een even lastig parket. Dus: alle hand aan dek om Cyprus te herenigen. De VN-resoluties en de diplomatieke initiatieven zijn niet meer te tellen, maar totnogtoe zonder resultaat. Begrijpelijk, want de Britten hebben na 1960 in het zuiden twee strategische legerbases kunnen behouden: Akrotiri (bij Limassol) en Dhekelia (bij Larnaka)."

http://www.uitpers.be/artikel_view.php?id=319

het is net zo zeer de schuld van de turken als van de grieken dat het mis is gelopen.

en logisch dat die grieken tegen stemmen, ze konden niet verliezen!
ik vind dat het turkse deel nu ook mag toetreden omdat ze ja hebben gezegt, desnoods als een andere staat of als deel van turkije.

Kan wel kloppen ik heb dit gehoord van een te subjectieve bron, de griekse cyprioten zelf. Bedankt voor de opheldering. :)

van te voren was de uitslag va het referendum al bekend kofi annan
had eht voorstel gewoon eerder moeten aanpassen

dat zou mij iig geen flikker uit maken

nee echt niet. ;) . Okey soms is het wel beter voor de samenwerking tussen 2 landen en de "blijvende" vrede.